topdag in essenbeek, alle ploegen winnen!
door eric, eddy, tom, geert (foto's eddy)
16 februari 2025
nationale interclubs ronde 8
dworp 1 - bosvoorde 2
dworp 2 - namen 8
dworp 3 - bosvoorde 4
Het eerste team speelde deze ronde tegen het stevige Bosvoorde 2 dat in principe nog voor de titel kan gaan. Wij trouwens ook. Wat een weelde! Alleszins beloofde het deze zondag geen wandelingetje in het park te worden. Het was natuurlijk afwachten hoe sterk Bosvoorde zou opkomen maar gelukkig hebben we een ruime marge. We kunnen dus tegen een stootje. Voor het eerst dit seizoen stapte Dworp 1 in de arena met de sterk presterende Yentl op 6. Eindelijk vers bloed.
Voor Dworp 2 en 3 geldt elke ronde hetzelfde: om in de running te blijven voor de eerste plaats en de zo begeerde promotie is winst essentieel. Dworp 2 nam het op tegen het achtste team van Namen. Net zoals onze grootste concurrent Caissa 5 krijgen we daarmee een laag gequoteerde tegenstander voorgeschoteld. De match winnen en liefst met zoveel mogelijk bordpunten was dus de boodschap.
Dworp 3, de fiere leider in reeks 5N nam het op tegen middenmoter Bosvoorde 4. In deze ontmoeting is Dworp 3 Elo-favoriet op alle borden maar op vier (Sander) is het verschil klein.
Dworp 1 zet beresterke prestatie neer
Met vooral op de eerste twee borden zeer stevige spelers zakte Bosvoorde 2 af naar ’t Oud Kasteel. Bord drie was redelijk evenwichtig en op de laatste drie borden waren wij favoriet.
Frank op 4 met zwart maakte die favorietenrol als eerste helemaal waar. De witspeler offerde op een bepaald moment nogal opportunistisch een kwaliteit voor een pion. Het creëerde zeker kansen –en achteraf bleek het ook goed genoeg voor een gelijkspel- maar in de praktijk liet Frank, herboren na de winterstop, zich toch niet verrassen. Hij trok het laken meer en meer naar zich toe en toen wit mat dreigde te gaan, gaf hij op. Een snelle winst en een goed begin. 1-0
Yentl op bord 6 met zwart speelde naar goede gewoonte een rustige partij waarin hij gaandeweg de druk opvoerde om ten slotte de volle buit oordeelkundig binnen te halen. De zege kwam nooit in het gedrang, knap gespeeld en al 2-0.
Daarna milderde Bosvoorde aan het eerste bord waar onzen Tom een 2200-er voorgeschoteld kreeg. Hij beschrijft het als volgt: “Mijn gevoel aan het bord zat dicht bij dat van een eindeseizoensmatch. De scherpte weg, geen overconcentratie om de tien procent extra kwaliteit te vinden. Ja, de opening was evenwichtig. Toen het loperpaar afgeruild was op zet dertien stelde ik remise voor. De computer kan zich daarin vinden, mijn tegenstander en zijn blik op de stand aan de andere borden, niet. Een zet of vijf later slikte ik ambitieus een licht vergiftigd pionnetje binnen. Dat was nog geen drama. De daarop volgende paardzet wél. Een dikke blunder waarna ik onder de voet werd gelopen. In de laatste twintig zetten liet hij geen steek meer vallen ook al was er tijdnood in een complexe stelling. Uiteindelijk stond ik mat op de 37ste zet. Ik moet me dringend herpakken. Dat we comfortabel in het klassement staan en vlot matchpunten blijven sprokkelen is een ietwat té gemakkelijke zetel. En geen licht programma meer op bord 1, brrr…” 2-1.
Op bord 5 maakte Diederik, na enkele invalsbeurten in ploeg 3, ondertussen zijn wederoptreden in ploeg 1. Dat deed hij goed door met wit in een Franse opening een vertrouwd gambietje boven te halen. De tegenstander ging er niet op in maar moest desondanks een enorme druk op zijn koningsstelling voor lief nemen. Wit liep de Bosvoordenaar niet onder de voet maar hield er wel twee pionnen meer aan over. Boeken toe derhalve, 3-1 en we hebben al minstens een matchpunt.
Het verlies van Serge op bord 2 met zwart kon gelukkig geen roet meer in het eten strooien. Onze man hield nochtans lang stand, hij stond zeker niet minder. Maar op een gegeven moment moest de zwartspeler toch een pionnetje inleveren. Doordat het ongelijke lopers waren, dacht Serge nog te kunnen overleven. Helaas, pindakaas de pluspion rukte onverbiddelijk op. 3-2.
Gewoontegetrouw was ik (Geert) op bord 3 met wit weer als laatste bezig. Toen de stand al 3-2 was zag het er goed uit met een kwaliteit meer. Maar eigenlijk verliep de partij redelijk evenwichtig en was de stelling lange tijd eerder gunstig voor zwart. Tot de Bosvoordenaar nogal onbezonnen een volle toren offerde. Neemt wit de toren dan gaat hij meteen mat in het midden van het bord. Gelukkig was er nog een tussenzetje. De mat is er daardoor uit en ik win de kwaliteit. De afwikkeling naar winst was verre van evident maar uiteindelijk is de buit toch binnen. We winnen en dat hadden we (ik toch niet) niet verwacht! 4-2.
Dworp 2 wint met het kleinste verschil
Jules met zwart op bord 4 nam het op tegen een drie jaar jonger jongetje. Als negenjarige heeft hij enkele maanden geleden tegen Hernalsteen van Opwijk al remise gespeeld. De opening speelde hij ook snel en goed. Maar Jules verdubbelde de torens op de h-lijn en in combinatie met twee gecentraliseerde lopers bleek de zwarte aanval toch te sterk. Toch een jongetje om in het oog te houden. 1-0 voor ons.
Eric met wit op 3 kreeg te maken met een zeer sympathieke tegenstander. Helaas was het met zijn schaakniveau minder gesteld. De zwarte stukken op de koningsvleugel liepen elkaar voor de voeten en de koning belandde op f7. Hier kreeg hij een aanval van vijf stukken op zijn dak. Een dubbelschaak was er teveel aan… Gemakkelijke overwinning tegen zwakke tegenstand. 2-0 voor ons.
Pascal met wit op 1 kreeg een jeugdspeler tegen. In de na-analyse bleek dat het evenwicht nooit verbroken was hoewel wij lange tijd geloofden dat Pascal in het voordeel was. Maar zwart wist alle complicaties te overleven. Een goede partij met een verdiende remise voor zwart en zo stellen we de overwinning veilig. 2,5-0,5.
Op het tweede bord had Eddy met zwart meteen door dat zijn kansen vooral in de opening lagen. Hij slaagde er echter niet in ergens een duidelijk voordeel op te bouwen. Toen wit in het middenspel op dreef begon te komen, koos Eddy voor risicoloos afwachten om minstens de remise veilig binnen te halen. Op den duur werd dat eerder hardnekkig verdedigen en zelfs een nederlaag in een eindspel van vier tegen vier pionnen. Zwart moest gewoon zijn meerdere erkennen in een vlekkeloze partij zonder blunders. Ah ja? Het ergste moest nog komen. In de analyse bleek dat de vier torens in de d-lijn veel te lang de spanning in stand hadden gehouden. Wit had ze moeten ruilen om een gewonnen eindspel te krijgen. Zwart had remisekansen door de torens te ruilen ondanks de verbonden vrijpion die daardoor zou ontstaan. Acht blunders in één partij is nogal gênant. Eindstand 2,5- 1,5.
Dworp 3 op de snelweg naar vierde afdeling
Mathias met wit op bord 3 verkreeg al snel voordeel. Zwart sloeg op h3 een pionnetje in de hoop dat wit zou terugslaan. Mathias speelde echter een vroeger verkregen vrijpion op en zwart trok dus snel zijn loper terug naar e6. Dat de loper op f3 dan een toren op a8 sloeg had hij zeker niet gezien, want ik (Eric) stond toen achter het bord en ik zag zijn gelaatsuitdrukking. Al gauw infiltreerden de witte torens de zevende rij en het was afgelopen. 1-0 voor ons.
Kjell, onze versterking op bord 1, speelde het zoals gewoonlijk zeer positioneel met een goed oog voor tactiek. Hij verkreeg een gevaarlijke vrijpion en hoewel de tegenstander zich volgens onze man kranig verweerde, kon hij de stelling toch niet houden. Goede partij en 2-0 voor ons.
Sander met zwart op 4 kreeg het zwaar te verduren. Wit bezette de f-lijn met zware stukken en uiteindelijk ging een pion en later ook de partij verloren. Jammer maar goed gespeeld door de tegenstander. 2-1.
Peter met zwart op het tweede bord speelde een gecompliceerde partij. Na dameruil ontstond uiteindelijk een stelling met loper tegen paard en een pluspion voor de tegenstander. Wel met een betere pionnenstructuur voor zwart. Moeilijk te verdedigen, maar Peter slaagde er toch in. De pluspion ging verloren en Peter had op dat moment zelfs nog kunnen doorspelen. Voor de ploegoverwinning volstond remise en wit nam die graag aan. Dworp wint met 2,5-1,5!
Naspel
Dworp 1 staat na de overwinning tegen Bosvoorde op een fraaie gedeelde tweede tot vierde plaats met twaalf matchpunten, drie punten na het quasi ongenaakbare 2 fous. We hebben evenveel matchpunten als Brussels (30,5 bordpunten) en Liège (26,5 bordpunten). Wij hebben 27,5 bordpunten. Liège verloor zwaar van Europchess, Brussels klopte een verzwakt Gent met 5-1 en Les 2 fous du Diogène slaagde er zelfs zonder topbord Cekro in om Mechelen met 4,5-1,5 aan de kant te schuiven. Gered zijn we al een tijdje en dus stellen we onze ambities enigszins bij. Met wat geluk zit een tweede plaats er dik in. En met nog wat meer geluk en mits les 2 fous steken laat vallen, kunnen we zelfs promoveren haha.
In reeks 5K, de reeks van Dworp 2, tekent zich bovenaan de klassering een status quo af. Ook Caissa kwam niet verder dan 2,5-1,5 winst tegen het zwakke Saint- Ghislain. Twee matchpunten en drie bordpunten blijft Caissa ons voor maar zij zijn nog een keertje bye. Alles is dus nog mogelijk mits we naast match- ook voldoende bordpunten blijven sprokkelen.
In 5N deed Dworp 3 een goede zaak. Al onze concurrenten verloren één of zelfs twee matchpunten. Als enige ploeg volgt ICC 8 nog op 3 matchpunten. De onderlinge ontmoeting vindt plaats in ronde 10. Dit kan of mag niet meer misgaan.
Individueel zijn Yentl (6/7, tpr 2088) en Diederik (6/8, tpr 2009) uitschieters. Naast Kjell (5,5/7, tpr 2062) en Eric (5,5/7, tpr 1813). Matthias haalt een knappe 4/4 met kwalitatief goede partijen (tpr 2380). Zelf blijf ik (Geert) tot mijn eigen verbazing ook maar winnen -7,5/8, tpr 2399. Goed voor een zesde stek op 2.978 IC-spelers.
