topdag! dworp mept tegenstanders ijskoud knock-out
door eric, eddy, tom, kjell, frank, geert (foto's peter)
7 oktober 2024
nationale interclubs ronde 2
dworp 1 - mechelen 2
dworp 2 - nivelles 1
dworp 3 - leuven centraal 13
Na het vlotte gelijkspel uit de eerste ronde kreeg Dworp 1 deze ronde het tweede team van de Koninklijke Mechelse schaakclub voorgeschoteld. De KMSK is een club met een roemrijke geschiedenis –werd in 1972 zelfs landskampioen- maar ze heeft het nu toch al ettelijke jaren moeilijk. Mechelen 2 kreeg in de vorige ronde van Luik een 5,5-0,5 pandoering. Voor Dworp 1 was dit met andere woorden een haalbare kaart. En winnen was ook wel aangewezen met een verplaatsing naar de sterke Gekken van Diogenes in het vooruitzicht.
De tweede ploeg neemt het op tegen het Waals- Brabantse Nivelles. Deze club heeft twee ploegen in vijfde, het team in onze reeks is zeker het zwakst. Ook Nivelles kende al betere tijden.
Onze jeugdploeg –met Peter op bord 1- speelde afgelopen zondag tegen het dertiende (!) team van Leuven Centraal. Op papier was Dworp 3 misschien licht favoriet -wat meer Elo-punten- maar dat zegt natuurlijk niet heel veel. En het zou inderdaad anders uitdraaien.
Eerste team trekt laken nipt naar zich toe
Mechelen 2 trad in Essenbeek met een licht gewijzigd zestal aan. En in tegenstelling tot de vorige ronde hebben we deze keer echt geschaakt. Beide ploegen gingen ervoor, het duurde dus even eer het eerste verdict viel. Dat was aan bord 5 waar Kjell met wit zijn ‘beste partij van de laatste vijf jaar speelde’. We geven ze hier met commentaar van Kjell.
Kjell: “Het begin is vrij passief. Zwart valt aan op de damevleugel. Ik verdedig goed en 10… e5 is een blunder. Zoals Korchnoi ooit tegen mij zei op het Wapenplein in Oostende: ‘als de tegenstander aanvalt op de konings- of damevleugel en je kan verdedigen, altijd breken in het centrum.’ Heb e5 onmiddellijk genomen –d6 wordt zwak. Ik dacht eerst dat 12… Df6 winnend was voor zwart wegens 13. Le2 - bxc4 en ik mag niet terugnemen met 14 bxc4 of er volgt 14… Txb2. Maar veel beter is na 13… bxc4 eerst 14. Pa4 en wit wint. Zwart speelt dus zijn dame terug naar e7 en dan volgt de briljante zet 14. e5! Positioneel totaal onlogisch omdat ik de zwarte pion op d6 verwijder maar ik zag tactische moves met Pe4. De rest is perfect afgewerkt.” 1-0 voor Dworp.
Maar Mechelen knokte zich meteen terug op gelijke hoogte. Aan bord 4 speelde Frank met zwart een nogal ongelukkige partij. We laten hem zelf het relaas doen: “Al van in de opening stond ik duidelijk beter. Deels kwam dit doordat mijn tegenstrever, die op zijn dooie gemak twintig minuten te laat kwam, zijn opening in sneltempo afraffelde, maar ook omdat ik mijn partij grondig had voorbereid. Een witspeler die louter 1.f4 speelt bestrijd ik met het Froms Gambiet (1…e5) en speciaal voor de gelegenheid had ik een paar obscure variantjes bekeken die voor zwart kansrijk spel bieden. Dat loonde dus, maar op zet dertien mis ik een kans om groot voordeel te halen. Ik blijf wel beter staan en weet zijn koning in de hoek te drummen. Mijn positioneel overwicht weet ik niet te verzilveren, want langzamerhand bevrijdt mijn opponent zich uit de wurgende druk. We gaan een eindspel in met licht voordeel voor zwart. Ik offer dan twee stukken voor een toren en opgerukte a-pion, maar moest ook rekening houden met tegendreigingen van zijn d-pion. Op zet 44 tast ik deerlijk mis. Ik wil zijn ondersteunend paard verjagen en kom pardoes in een verloren stelling terecht. Nochtans was het verder oprukken van mijn a-pion een vrij eenvoudige weg naar remise. Toch wel zuur, zo’n half tot volledig weggegooid punt.” Heel jammer. Mechelen komt terug. 1-1.
Dan was het de beurt aan Serge die op 2 met zwart in een eindspel met een pion minder belandde. Er waren redenen tot bezorgdheid want het was een mooie vette vrijpion. Zo had zwart het deze keer echter niet begrepen, onze man knokte voor wat hij waard was en intrinsiek is dat heel wat. Serge wist aan de partij dan ook een schitterend slot te breien: hij offerde zijn toren voor de witte vrijpion. Door de toren te nemen, was het meteen pat. Tof! Goed gespeeld en 1,5-1,5.
Bord 1 zorgde voor voorsprong. Tom was al bij al een paar maten te groot voor zijn tegenstander. Onze man speelde met wit 14 zetten theorie in de hoofdvariant van de Tarrasch-verdediging. Tom dacht lang na in de opening en speelde zonder het zelf goed te beseffen theoretisch correct. Daarna volgde een vlekkeloos stukoffer met een dikke pluspion tot gevolg. Volgens de computeranalyse speelde ons topbord ‘één imperfectie, geen fouten en geen blunders bij 96% nauwkeurigheid. Zijn tegenstander haalde 89% bij vier imperfecties en als laatste zet een blunder. Die kon overigens niet veel meer bederven want het was al verloren. Tom content: “één van mijn betere dagen, hij heeft geen leer geraakt” en 2,5-1,5 voor Dworp.
Op bord 6 was het ondertussen chaos troef. Diederik speelde met zwart een zeer vreemde opening. Onze man toverde een stelling op de 64 velden waar geen touw aan vast te knopen viel. Er stonden zowat overal pionnen kriskras door elkaar, de stukken gingen alle kanten uit enzoverder. Uiteindelijk trok de rook op met als resultaat een eindspel van paard (Diederik) tegen vier pionnen. Dat was net één pion te veel. De witspeler trok aan het langste eind. Mechelen komt opnieuw langszij 2,5-2,5.
En dus hing alles af van bord 3 waar ik (Geert) met wit een oude bekende, Jan Pelgrims, partij gaf. Hoewel zwart een opening speelde die imho niet echt goed is, kwam hij er toch prima uit. Zwart kwam gevaarlijk dreigen op de witte koningsvleugel om een beetje later remise voor te stellen. Heb ik beleefd geweigerd, alle andere borden waren nog bezig en het kon nog alle kanten uit. Trouwens, na ruil van mijn slechte zwartveldige loper werd de witte stelling alsmaar prettiger. Het juiste winstplan vond ik niet direct maar aangezien zwart geen tegenspel had en veel tijd verbruikte, was dat geen ramp. Wat melken kon zeker geen kwaad. En het juiste plan kwam uiteindelijk toch. Dat resulteerde in een goed ogend dubbel toreneindspel. Het was een kwestie van doorstomen. Zover liet wit het echter niet komen, hij gaf op. Gelukkig voor mij. Want dit afmaken had in de praktijk nog heel wat bloed, zweet en tranen gekost. Met het risico van in tijdnood nog ergens mis te tasten. Hoe dan ook: game, set & match. We winnen met 3,5-2,5.
Dworp 2 paar maatjes te sterk voor zwak Nivelles
Nivelles, dat in de eerste ronde met 1,5-2,5 verloren had, trad verzwakt tegen ons aan. Hun bord 1 uit ronde 1 was er niet bij. Wel zat er op bord 4 een nieuwe speler. Eric met zwart op het vierde bord kreeg in een Siciliaanse partij al snel de overhand. Wit rokeerde lang, wat toch te gevaarlijk leek. Ook a2-a3 leidde tot een verdere verzwakking van de koningsstelling. Het gaf zwart reeds een belangrijk aanknopingspunt: vooruit met de pionnen! Tot overmaat van ramp opende de witspeler dan nog de stelling. Dat was volledig in zwarts voordeel. Uiteindelijk ging er stuk na stuk af en moest wit ook nog zijn dame geven… Heel gemakkelijke overwinning, deze ‘strijd’ tussen twee Eric-en. 0-1.
Pascal met zwart op 2 plantte in een Konings-Indische partij een paard op f4. Wit sloeg het er meteen af en kwam daardoor in het nadeel. Pascal had een plan, zijn tegenstander niet… Zwart veroverde de pionnen op a2 en b2. Een kwaliteitsoffer op d4 bezorgde zwart drie verbonden vrijpionnen. Daarop liet wit het zich niet meer bewijzen. 2-0!
Er zijn ongemaskerde mensen die nog leven en die dit wijsje kunnen meezingen: “Zullen we het nog een keertje overdoen want het was niet naar m’n zin. Zullen we het nog een keertje overdoen en begin maar bij het begin.” (Adèle Bloemendaal). We (=Eddy) maken allusie op de grappige opener van vorige week en schrijven thans in spiegelbeeld.
Eddy begon op bord 3 met wit maar het was zwart die hem vanaf de eerste zet in commandostijl kon (eigenlijk: mocht) derokeren zodat Ke2 in de rug beschermd werd door Lf1. Jawel, twee maal tereke, dat wordt een gewoonte. Luttele zetten verder keerde de rust op het bord weer en kon de schade worden opgemeten. De zwarte gambietpion werd een zuivere pluspion voor Eddy, hij had het initiatief, zijn Ke3 (sic!) stond veilig en paraat voor de eindfase. Afijn, het was een kwestie van techniek om deze vlakke stelling in het eindspel om te zetten in een welverdiend punt. 3-0.
Yentl met wit op 1 ten slotte speelde langer dan Eddy maar in feite was het hier al veel langer uit. Wit won een stuk en wat later nog een kwaliteit. Dit alles als gevolg van superieur positioneel spel. Uiteindelijk ook hier een eenvoudige overwinning. 4-0!!
Ook Dworpse youngsters maken gehakt van de tegenstand
Het ging snel in deze ontmoeting. Toen wij (= Eric) voor het eerst gingen kijken naar Sander met wit op bord drie had hij reeds gewonnen! Top en 1- 0.
Ook Nathan had met zwart op vier geen kind aan zijn 14-jarige tegenstander. Al snel won hij een stuk. Een beetje later ging er na een familieschaak ook nog een volle toren af. Dit had niet gehoeven (althans geen VOLLE toren). Alleszins een opsteker voor Nathan na het ongelukkige verlies uit ronde 1. Al 2-0.
Peter met wit op één had gedurende de hele partij licht voordeel. Op een bepaald moment liet hij echter eeuwig schaak toe. Dat zou immers neerkomen op matchwinst voor ons. Toch ging de Leuvense zwartspeler hier op in. Daardoor was de buit al binnen: 2,5-0,5.
Mats op bord twee speelde met zwart zeker een interessante partij. Hij stond altijd comfortabel en had kort voor het einde 1) een ijzersterk paard op e4 ondersteund door een pion en zeker superieur aan de witte toren, 2) een veel veiligere koning, 3) een veel actievere dame. Winst lag derhalve voor de hand. Heel goed gespeeld! 3,5-0,5.
Naspel
We zijn nog maar twee ronden ver en dus nog wat vroeg om al verregaande conclusies te trekken. Maar Dworp 1 kan toch al eventjes rustig achterover leunen. We staan vijfde met drie matchpunten voor op de degradatieplaatsen. Waar het vorig jaar vaak ‘net niet’ was, mogen we daarover dit jaar niet mopperen. De eerste twee ronden is het nu ‘net wel’. Nipt gewonnen tegen Mechelen en het gelijkspel tegen TAL hing eigenlijk ook eventjes aan een zijden draadje. Voetjes op de grond derhalve, onze twee tegenstanders zijn bij de zwakkere ploegen uit de reeks. Zo overweldigend is de prestatie van Dworp 1 dus ook weer niet. Maar goed, het doet toch deugd aan ons jeugdig hartje.
Dan zijn de tweede en derde ploeg toch een stuk beter bezig. Dworp 2 deelt de eerste plaats met Caissa Europe en Sambreville met vier matchpunten en 6,5 bordpunten. Opwijk en Braine hebben twee punten maar waren al wel een keertje bye. Bravo en doe zo voort!
En vooral ook doet de jeugdploeg Dworp 3 het goed. In principe hadden ze deze ronde wel de beste kansen maar de overwinning is veel groter dan Elogewijs mocht verwacht worden. Het brengt Dworp 3 op een ongedeelde eerste plaats met 6.5 bordpunten. Hier heeft CREB als enige ook vier matchpunten, maar wel slechts 5,5 bordpunten. Top!
De volgende ronde wordt andere koek. Dworp 1 en 3 spelen op verplaatsing bij Les Deux Fous du Diogène. Diogène staat in 3C alleen aan de leiding met 10,5/12 en heeft op borden 1 en 2 Cekro en Le Quang in de aanbieding. Maar wie bang is, krijgt er ook van. Zodus… Dworp 3 speelt tegen het vijfde team van de gekken. Dat staat zevende met de helft van de punten. Hopelijk kunnen onze jongens de positieve lijn van de eerste twee ontmoetingen doortrekken.
Dworp 2 speelt op verplaatsing de topmatch tegen Sambrevillois 2 dat evenveel punten heeft als ons team. Dat belooft een spannende namiddag te worden.
Tot slot, drie spelers, Yentl, Eric en Mats, hebben nog het maximum van de punten. Bravo!
We kunnen nu bijna een volle maand genieten van onze prestaties. De volgende ronde is pas op 3 november. Bij leven en welzijn, tot dan.
