puntjes in alle maten en gewichten stilaan welkom
door eric, eddy, frank, tom, diederik, geert (foto's eddy)
20 november 2023
nationale interclubs ronde 4
brussels chess club 1 - dworp 1
leuven centraal 3 - dworp 2
brussels chess club 5 - dworp 3
Op kousenvoeten geraakt de interclub-competitie op kruissnelheid. Ronde vier alweer en helaas kunnen we enkel vaststellen dat de Dworpse teams nog niet teveel klassementspuntjes gesprokkeld hebben.
Daarin kan deze ronde eventueel verandering brengen. Twee ploegen, één en drie, gaan op bezoek bij onze dichtste Brusselse buren. Een soortement van derby dus. En voor 2 staat er een verplaatsing naar studentenstad Leuven op het programma.
Op papier is Brussels CC1 een haalbare kaart voor het eerste zestal. Tussen theorie en praktijk gaapt natuurlijk een kloof(je). Zaak is die te overbruggen. Voor Dworp 2 kan het alle kanten uit. Leuven Centraal 3 heeft in het klassement net zoveel match- en bordpunten -respectievelijk 2 en 5,5- als wij. De derde ploeg liet de jeugdspelers deze keer op stal. Afgaande op het buikgevoel van Diederik zou CC5 wel eens een beresterke ploeg durven opstellen. Dat willen we onze jonge veulentjes niet aandoen.
Nog even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken die aan dit verslag meewerkt en stilaan is dat de halve club. Met achter de schermen ook Pieter natuurlijk. ‘Ne zanger is ne groep’, zong de Wannes zaliger. Teamwork, toppie!
Topploeg hakt Brussels net niet in de pan (graptje)
Brussels heeft de onhebbelijke gewoonte al zijn spelers d’office 100 Elo op te waarderen. Reglementair mag het maar wat brengt het bij? Afgaande op de ‘echte’ Elo waren wij favoriet. Het begon evenwel slecht. Op bord 3 speelde zich namelijk een heus drama af. Kjell met zwart laat zich in een nagenoeg gelijke stelling plots mat zetten. Jammer maar onze man is in goed gezelschap, het overkomt de besten. Zo herinner ik me een partij uit 2016 waarbij Ivanchuk tegen Anand een mat in één mist en daarna de boot ingaat! Zodus…
Daarna kon Serge op bord 1 de stukken terug in de doos doen. Ons topbord met zwart leek de hele partij beter –en mijns inziens soms gewonnen- te staan. Finaal kon de thuisspeler echter de veilige remisehaven inzeilen. Goed gedaan toch. Hiermee haalt Serge zijn eerste halfje van deze IC-competitie binnen en blijven we in de wedstrijd.
Jammer genoeg is Diederik zijn absolute topvorm van enkele weken/maanden geleden enigszins kwijt. Op 4 met zwart flitste onze speler al van in de opening met zijn dame. Allerlei dreigingen op de koningsvleugel waren het gevolg. Wit bleef echter uiterst kalm, pareerde en oogstte als beloning na de voortijdige aanval een pion. Daar kon hij er in de loop van het spel nog een tweede aan toevoegen. Diederik bleef wel proberen allerlei schwindels en valletjes in de stelling te bouwen. Jammer maar helaas, uiteindelijk moest hij de pijp aan Maarten geven.
Twee punten achter dus. Het wordt stilaan moeilijk. En nu is het de beurt aan bord 6, Frank met wit. Het bizarre verloop van zijn partij vertelt onze man zelf: “Diederik had me vooraf gewaarschuwd dat thuisspeler Ioan Macai tactisch zeer begaafd en gevaarlijk is. Toch beging ik de fout in te gaan op een bloedlinke voortzetting. Ik had weliswaar een pluspion maar zwart had scherp tegenspel. Mijn opponent schudde in blitztempo (circa 40 zetten in 5 minuten bedenktijd!) de ene dreigzet na de andere uit zijn mouw. Ik verbruikte veel tijd om die te pareren en door een miskleun vanjewelste in het middenspel bezweek ik. Game over. Toch maar even doorspelen, in zo’n verschroeiend tempo is een foutje vlug gemaakt. Toen begon Ioan in een voor hem compleet gewonnen stelling heel lang na te denken over elke zet. Dat lag hem duidelijk minder, want hij miste verschillende keren de beste voortzetting en liet me zelfs toe met een tactisch trucje als een Lazarus uit de dood te herrijzen. Ik bereikte een eindspel van koning en dame tegen koning, toren en twee pionnen waarvan één op promoveren stond. Analyse met de computer achteraf wees uit dat het compleet gelijk stond. Mijn aansturen op eeuwig schaak was dus volkomen terecht.” Oeftie! De ploeg leeft nog.
Maar om nog een gelijkspel uit de brand te slepen, moesten de twee resterende Dworpenaren wel winnen. Op bord 4 heeft het erin gezeten. Met wit speelde ik (Geert) van bij het begin behoorlijk scherp, rokeerde niet en kreeg een open h-lijn tegenover de zwarte koningsvleugel. Een interessante stelling maar de witte positie had ook wel wat nadelen. Het bleef opletten geblazen. Finaal won ik in de aanval een kwaliteit. Dat moest volstaan. Helaas had ik totaal geen rekening gehouden met een zetherhaling die de zwartspeler zeer leep in de stelling had geslepen. Op straffe van dameverlies remise dus. Doeme toch! En Dworp 1 verliest de match.
Daaraan kon de uitslag van Tom op bord 2 helaas niets meer veranderen. Maar hij redde wel de eer met een partij van goede kwaliteit. Zijn eigen –zoals steeds zeer kritische- analyse is dat hij minder stond na de opening maar dat zijn tegenstander daarna veel meer fouten maakte. Tom aan het woord: “Een partij van mindere kwaliteit dan de topremise uit de vorige ronde. Maar wel eentje om met een goed gevoel aan terug te denken door de sterke finish. Ook omdat de best sympathieke thuisspeler een eindje doorging met een toren minder. Dat is alsof je een etappe wint met drie minuten voorsprong op de eerste achtervolger. Het verdiende misschien anderhalf punt want een gelijkspel tegen Brussels was mooier geweest.” Einduitslag: 3,5-2,5 verlies.
Thuisploeg komt zeer goed weg met gelijkspel
Dworp 2 kreeg een Leuvense ploeg voorgeschoteld die qua elorating duidelijk sterker was met een plus 1.900- en 1.800er op de twee eerste en een min 1.800 en plus 1.500er op de twee laatste borden.
Eric (ik) met wit op 4 kwam na een gelijke opening in het vroege middenspel al snel beter te staan. De zwarte dame op d4 werd belaagd door de zware witte stukken en ook de koning op e8 stond onveilig. Zwart offerde zijn dame tegen een toren met de bedoeling deze met twee schaakjes terug te veroveren. Dat klopte echter niet: wit wint gemakkelijk door een paardschaak op d7, en via nog twee schaakjes komt wit een dame voor tegen een… paard. Hoewel ik dit zelfs in blitz had moeten zien, liet ik de afwikkeling die zwart voor ogen stond toe. Die leidde nog altijd naar een totaal gewonnen eindspel voor wit met twee en weldra drie pluspionnen. Maar zwart sloeg met een loper op f2 en wit liet zijn toren op a7 staan. Met andere woorden: een volledige toren geblunderd! Wat een pijnlijk verlies!
Eddy met zwart op 3 trok de stand gelijk maar speelde naar eigen zeggen de saaiste remise van zijn leven. “Fast forward naar zet 34. Wit geeft in tijdnood pardoes een stuk weg en op ook”, aldus Eddy.
Daarmee staat het 1-1.
Yentl nam het met zwart op het eerste bord op tegen Patrick Delanoeije, nog altijd 1915 Elo en tot vier jaar terug zelfs nog plus 2000. Optisch gezien stond Yentl in het vroege middenspel niet te best maar hij kwam erdoor. Een gevaarlijke witte vrijpion ging verloren en wit werd in het defensief gedwongen. Een dame-eindspel kwam op het bord en Yentl dirigeerde zijn koning naar voren: beschermd door enkele zwarte pionnen zat er geen eeuwig schaak meer in voor wit. Net voor hij mat ging, gaf wit op. Héél goed gespeeld van Yentl en we komen 1-2 voor.
Peter met wit op 2 kwam goed uit de opening en stond beter. Meer dan eens kwam hij gewonnen te staan, maar ofwel durfde hij een winnende afwikkeling niet aan, ofwel verrekende hij zich. Zeker tweemaal +4 was mogelijk. Dit volgens de computer. Volgens Tom miste Peter “het extraatje vlijt om de winnende voortzetting helemaal door te rekenen.” Hoe dan ook, het werd een dame-eindspel, ditmaal met een pion minder voor Peter. Uiteindelijk ontsnapte de zwarte koning aan schaakjes, won hij een belangrijke witte pion op a6, en tenslotte rukte de Leuvenaar op met de vrije c-pion.
Ook hier dus een pijnlijke nederlaag. Alle zwartspelers winnen. Spijtig, een 0-4 overwinning voor ons had erin gezeten. De harde realiteit? Een 2-2-gelijkspel maar gezien de Elo van de tegenstanders is dat niet eens zo’n slecht resultaat.
Dworp 3 speelt wisselvallig en haalt het net niet
Brussels 5 trad aan met een sterke ploeg –respectievelijk 1704, 1649 en twee spelers met meer dan 1400 Elo. Goed ingeschat van Diederik dus om deze keer geen jeugdspelers op te stellen. Mo op bord 1 had na een zware avond zelfs geen Dafalgan nodig om met zwart een sterke partij te spelen. Hij won een dame na een vork. Daarmee was het eerste punt al binnen.
Helaas was dat geen voorbode van nog meer overwinningen. Johan op 2 met de witte stukken verzeilde in een moeilijke partij. Hij verloor in een complex middenspel een stuk en uiteindelijk de partij. De stand is terug in evenwicht.
Daarna was het de beurt aan Mathias, hij speelde op vier met wit. Onze man verloor helaas de kwaliteit en de partij. Meer dan een gelijkspel voor de ploeg zit er dus niet meer in.
Dan moest Mats op bord 3 wel winnen. Hier komt er een superscherpe stelling op het bord. De hele partij heeft Mats moeten vechten. Uiteindelijk kon hij een meer dan verdiende remise uit de brand slepen. Het is een mooie troostprijs bij een 2,5-1,5 verlies.
Naspel
En zo is Dworp 1 na vier IC-rondes en na een nieuwe nipte nederlaag naar goede (?) gewoonte weer in de gevarenzone aanbeland. We staan nu op de elfde, voorlaatste, plaatst met één matchpunt en een totaalscore van 42% tegen een gemiddelde Elo-tegenstand van 1975. De ploegperformance bedraagt 1918 Elo. Op basis van deze statistieken zouden we goed zijn voor een zevende plek in de ranking. Daar kopen we helaas niets voor. Pikant detail. Brussels, een team waar we zeven op de tien keer van winnen, staat nu op plek een in het klassement. Man, man, man…
De volgende ronde thuis tegen promovendus Geraardsbergen spelen we dus weer een vierpunten-match. Wie wint, laat de gevarenzone achter zich en mag weer even wat rustiger ademen. Individueel is Tom op 2 op dreef: 2,5/4 en een TPR van 2192! Dat resultaat heeft hij alvast niet gestolen, het waren vier lange partijen. Goed voor in totaal 17 à 18 uur schaak. Amai. Aan de inzet zal het niet liggen. Houden zo…
Dworp 2 haalde een klassementspuntje binnen en dat is zonder meer een goede zaak. Maar al bij al voelt het aan dat dit team een kans miste om zich op te werken in het klassement. Binnen twee weken ontvangen we in Essenbeek Anderlues. Zij staan gedeeld tweede tot vierde in het klassement -en vierde op bordpunten. Yentl is hier de sterkhouder met 2/3 bij een TPR van 1950. Mooi en beloftevol.
De jongens van de derde ploeg kunnen op 3 december in Essenbeek komen supporteren. Zij zijn dan bye. Met zijn 1/1 haalt Mo hier een TPR van 2456. Een nieuwe IM is in de maak! Al zeggen statistieken gebaseerd op één partij natuurlijk niet alles haha.
Bij leven en welzijn: op naar de volgende ronde.
