doorgaan naar hoofdinhoud

te gek!? oftewel een namiddagje schaken in essenbeek


door eric, eddy, tom, geert

23 oktober 2023

nationale interclubs ronde 3
dworp 1 - les deux fous du diogène 1
dworp 2 - namur 3
dworp 3 - les deux fous du diogène 5

Door omstandigheden is het verslag van de vorige ronde in het dak blijven steken. Daarom even een korte samenvatting van ronde 2. Alle ploegen speelden op verplaatsing. Team 1 haalde een 3-3 tegen EDC 1, de tweede ploeg ging met 3,5-0,5 de boot in tegen Sambrevillois 1 en nummer drie deed hetzelfde tegen Braine Echecs 3. Geen groot succes dus vorige week zondag. Vandaar dat we er met zijn allen op gebrand waren om deze zondag beter te doen.

Voor de eerste ploeg dreigt trouwens een herhaling van een gekend scenario: ronde na ronde aanmodderen en nipt de boot ingaan om na een ronde of zeven een paar keer verschroeiend uit te halen. Om uiteindelijk toch nog een mooi klassement te halen.

Team 2 van haar kant is stilaan aan wat klassementpuntjes toe. In team 3 tot slot had Lava-man Mo eindelijk een gaatje in zijn agenda gevonden zodat hij een keertje kon meedoen.

Hoe dan ook, de gekken van Diogenes hebben dit jaar met Cekro en Le Quang twee topspelers in huis gehaald. De rest van de eerste ploeg is ‘te pakken’. Wat natuurlijk niet impliceert dat dit ook vanzelf lukt. Soit, genoeg gezeverd. Actie!

Tommeke, Tommeke, wat doe je nu?

Nadat Peter vorige week met brio (en met een vol punt) voor ondergetekende was ingevallen, trad deze zondag weer de typeploeg op. Een goed op elkaar ingespeeld zestal, ook wel de schrik van 3b genoemd.

Deze keer was niet Serge maar Kjell eerste klaar. Kjell toverde met wit op bord 3 een vlotte plusremise op het bord tegen een gelijkwaardige tegenstander. Wit had het betere spel en keek na het remisevoorstel van zijn tegenstander dan ook een hele tijd de kat uit de boom. Wat zouden de andere borden doen? Het was allemaal moeilijk in te schatten en vooral het duurde te lang om er op te blijven wachten. En dus aanvaardde Kjell uiteindelijk het remisevoorstel. Dat was dan toch al een halfje binnenboord.

Daarna had Serge op 1 met wit gedaan. Voor een keer dus niet als eerste. Het was wel tegen ene Ekrem Cekro (Elo 2369), zowat de hoogst geklasseerde speler uit onze reeks. Serge leek het een tijdlang te kunnen uitzingen maar moest in het middenspel toch de duimen leggen in een redelijk ingewikkelde stelling. Geen schande maar het betekende wel dat team 1 meteen op achtervolgen is aangewezen.

Vervolgens was het de beurt aan Diederik met wit op 5. Onze man speelde op een bepaald moment een hemelse zet. Alle stukken leken te hangen en het was enkel mits diep doorrekenen dat de betekenis duidelijk werd. Niks schwindelen, het was correct. Het resultaat was, of had moeten zijn een materieel gelijke stelling waarin de witspeler zeer zeker de betere kansen had. Helaas, zover is het nooit gekomen. Diederik blunderde een toren weg. Zeer jammer, dit had een magistrale partij kunnen zijn. En de tussenstand is stilaan dramatisch: 0,5-2,5 voor de aanhangers van Diogenes.

Daar bracht ik (Geert) op 3 met zwart eigenhandig verandering in. Al zag het daar lange tijd niet naar uit. Frans en op enkele dame-manoeuvres na stond ik 35 zetten lang met alle stukken op rij 7 en 8. Met de rug tegen de muur en eigenlijk gewoon verloren. Tot de witspeler in opperste tijdnood totaal instortte, zijn koningstelling compleet opengooide en stukken begon weg te geven. Zeer opmerkelijk want uiterlijk leek hij zeer cool te blijven. Punt is hoe dan ook binnen. 1,5-2,5.

Het kon dus nog. Want Frank op het laatste bord met zwart deed het goed in een dubbel toreneindspel waarin hij zijn twee torens op de tweede rij kon posteren, mat kon dreigen en ondertussen ook nog wat witte pionnen kon opeten. Het resultaat leek in de pocket. Maar alle toreneindspelen zijn remise, zei mijn bomma zaliger altijd en ze had gelijk. Ondanks twee pluspionnen kon Frank niet beletten dat de witspeler hem aan het lijntje hield met een gevaarlijke, oprukkende vrijpion. Remise dus en 2-3.

Dat betekende wel dat alle gewicht bij Tom op 2 met zwart lag. Hij moest wel aan de bak tegen Kim Le Quang, Elo 2289. Tom deed het uitstekend na een slecht begin. Hij verloor namelijk al heel snel een pion. Toen rechtte Tom echter zijn rug en na vijf uur knokken had hij een fantastische remise in een dubbel lopereindspel te pakken. Even Tom in zijn eigen woorden: “Op zet 21 heeft wit een kans op groot voordeel gemist. Daarna en helemaal tot op het einde heeft hij nooit meer dan +1 gehad. Voor 95% nauwkeurigheid. Dat heet er niet door geraken héhé. Content met het niveau. Les 2 fous de Tom waren even sterk als les 2 fous du Diogène…” Blijkt trouwens dat IM’s zoals Cekro soms maar wat uit hun nek kletsen. Na de partij was volgens hem 71. g6 simpel gewonnen. Klopt niet, leert de computer. Het is en blijft remise. Een topprestatie van Tom. Helaas net niet voldoende voor een gelijkspel. 2,5-3,5 de boot in.

Tweede team deelt uppercut uit, tegenstand in de touwen

Het beloofde een spannende ontmoeting te worden tussen twee gelijkwaardige teams. Eric met zwart op bord 4 koos voor de Tarrasch-variant van het damegambiet. In een gelijke stelling speelde wit op de twaalfde zet e4 waarop  zwart Pg4 speelde met dubbele aanval op f2 (er stond een zwarte loper op c5). De witte toren op d1 moest terug naar f1. Daarop speelde zwart Dc7 en dit zou mat zijn moest Pf3 de koning niet  verdedigen. Hierop meende wit met h3 het paard te kunnen verjagen, maar er volgde Pd4! met dubbele aanval op Dame e2 en Paard f3. In plaats van de dame te geven gaf wit op. Een leuke winst voor zwart in 14 zetten.

Yentl met zwart op 2 nam het op tegen een zeventiger aangesloten bij Marche (Luxemburg). Zeven jaar geleden nog ruim 1900+. Onze speler trok ten aanval en veroverde een pion. Duidelijk was het allemaal niet. Wit probeerde een tegenaanval, maar Yentl bleek de stelling toch beter te hebben getaxeerd. Hij won in de aanval. Een mooie prestatie en 2-0 voor de goei.

​​​​​Eddy op 3 met wit speelde een gelijk opgaande partij en kon hier en daar een ferme tik uitdelen. Zo ontstonden bressen in de zwarte pionnenstructuur met een geïsoleerde centrumpion, een geïsoleerde dubbelpion op de damevleugel en een opgebroken koningsstelling. Wit had in ruil wel een pion minder. Opkomende tijdnood was de voornaamste bedreiging. Na dameruil kon zwart niet veel méér doen dan hulpeloos met zijn paard rondjes draaien. Zijn andere stukken moesten de zes geïsoleerde pionnen bewaken. Eddy zocht een goede gelegenheid om zwart pionnen af te troggelen. Kg1-f2 laat niets aan de verbeelding over. Tot er iets gebeurde dat meer dan dertig jaar geleden nog eens gebeurd was… Aangezien Dworp 2 op de borden 2 en 4 zojuist de winst had binnen gehaald, kwam het ploegenspel plots naar boven. Walter stond op dat moment gedrongen. Om al deze redenen koos Eddy wijselijk eieren voor zijn geld. Hij stelde remise voor. Met in het achterhoofd: jij gaat dat hier toch niet aannemen, zeker? Namur nam het vlot aan. In de overtuiging dat zijn kapotgeschoten stelling op termijn onhoudbaar was. Een zielig einde van de partij maar een grote stap naar het behoud. Overwinning binnen, 2,5- 0,5

Walter met wit op bord 1 speelde tegen Daniël Oger (ook geboren in het laatste oorlogsjaar). Walter won een pion maar zwart had tijdelijk een wat actievere stelling evenwel zonder aanknopingspunten voor de aanval. Wit versterkte zijn stelling en ging een tweede pion winnen. Zwart probeerde nog een kwaliteitsoffer, maar kon verlies niet meer afwenden. Een goede positionele overwinning voor Walter! 3,5-0,5.

Ook team 3 maakt gehakt van de tegenstand

Deux fous kwam voor hun tweede wedstrijd –ze waren bye in ronde 2- naar Essenbeek afgezakt met drie kinderen (iets ouder dan Jules en Nathan). Hun duidelijk sterkste speler van 26 jaar zat op bord 4.

Johan met zwart op bord 2 kreeg de minste tegenstand. Op een bord vol stukken stond de witte koning al snel op d3. Dan weet je het wel. Punt binnen.

Over naar Mo met wit op 1. Hij vergaarde al snel enkele pionnen en de kwaliteit. Heel snelle en gemakkelijke overwinning nummer twee.

De tegenstander van Mathias (onze speler met wit op bord 3) offerde op h3 totaal ongemotiveerd een stuk. Toen Mathias onderweg ook nog een paard sloeg, dat overigens niet teruggeslagen werd, ‘vocht’ zwart nog een eindje door met twee stukken minder. Walk-over numero drie en dat in een uurtje. We maken ons sterk dat Jules en Nathan deze spelers ook hadden kunnen kloppen. Ook belachelijke fictieve Elo’s van bijna 1600 voor borden 1 en 2. Ook in vijfde afdeling zijn zulke spelers kanonnenvoer.

Hun vierde bord, tegen Sander met zwart, was wel van een ander kaliber. Sander had in de opening een pion verloren en het was lange tijd een strijd van 3 lichte stukken plus pionnen. Uiteindelijk bleef er een eindspel over van gelijke lopers. Ondanks de pluspion kon de witte koning nergens binnendringen, remise in 98 zetten, vele uren nadat Sander zelf al remise had voorgesteld.

Al bij al een heel gemakkelijke overwinning met 3,5-0,5.

Naspel

Heeft team 1 nu goed of slecht gespeeld? Moeilijk te zeggen. Op het eerste gezicht zat er meer in. Diederik en Frank hadden voor hetzelfde geld ook kunnen winnen. Kjell misschien ook. Staat tegenover dat ik (Geert) op enigszins mirakuleuze wijze het enige volle punt heb binnengehaald. Er is natuurlijk ook de knappe remise van Tom. Al bij hadden we toch wel een ploegengelijkspel verdiend, mijn gedacht. Het heeft niet mogen zijn en naar goede traditie hebben we nog veel tijd om van de kelder van het klassement naar de topposities door te schieten. We moeten dan wel scoren.

Team 2 beleefde een deugddoende namiddag in Essenbeek. Het werd een mooie, ruime overwinning tegen een gelijkwaardige tegenstander. Het levert ons de eerste matchpunten op. En ‘we komme trug ba de miense’, dixit Eric die zelf een leuk potje schaak speelde en snel won.

Hetzelfde kan gezegd worden van team 3. Hoewel. Misschien was de tegenstand op de eerste drie borden wel net iets te zwak om onze spelers veel spelplezier te bezorgen. Enkel Sander moest vol aan de bank en deed dat ook uitstekend. Het was remise en het bleef remise ondanks herhaald aandringen, tot in het belachelijke toe, van zijn tegenstander.

Volgende afspraak op 19 november. Dan wagen we onze kansen weer eens op verplaatsing. Tot dan.

uitslagen en standen interclubs