en route vers de nouvelles aventures
door eric, eddy, walter, geert
25 september 2023
nationale interclubs ronde 1
dworp 1 - kgsrl 5
dworp 2 - binche 1
dworp 3 - mcc 3
We zijn weer vertrokken voor elf zondagse interclubavonturen. ‘La vie est un long fleuve tranquille’ zoals dat heet en dat geldt zeker voor de Dworpse interclubteams. Vorig jaar hadden we ploegen in derde, vierde en vijfde afdeling. Dit jaar hebben we ploegen in derde, vierde en vijfde afdeling. Het zestal van het vlaggenschip, het eerste team van Dworp, is in het seizoen 2023-2024 helemaal identiek aan dat van het seizoen 2022-2023. Voor team 2 geldt eigenlijk hetzelfde en enkel aan het derde team is hier en daar wat gesleuteld.
Toch wordt het voor team 1 geen wandeling in het park, ondanks een fraaie tweede en derde plaats de voorbije twee jaar. In het algemeen lijken de meeste ploegen in derde afdeling zich immers versterkt te hebben. Ook in vierde afdeling blijft het altijd koffiedik kijken. En zoals geweten: resultaten uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Voor ploeg 3 is het gewoontegetrouw vooral experimenteren en leren.
Hoe dan ook, in tegenstelling tot de schaakbond deed Dworpse SK er ook dit jaar weer alles aan om vlot van start te gaan in de IC-competitie. Het lokaal lag er afgestoft bij, er was drank, parking én een deal met Openbare Werken om de brug over de E19 ’s nachts af te breken. Zo geraakte iedereen vlotjes en tijdig aan zijn bord.
Voor Gentse gigantjes ligt Waterloo (bijna) in Essenbeek
Onze huid hebben we duur verkocht tegen een supersterke tegenstander. Serge op bord 1 met wit was weer als eerste klaar. Hij kreeg een Wolga tegen. Dat is een trage stroom maar voor zijn gambietpionnetje krijgt zwart doorgaans wel heel veel druk. Serge speelde goed en leek eruit te komen maar de 2300-er profiteerde helaas van een onoplettendheid van onze man. Le3 in plaats van Pb5 en er is weinig aan de hand. Nu zat er een kleine combinatie van enkele zetten in. Een (on)gelukje in de stelling met stukverlies tot gevolg. Over en out. 0-1
Daarna volgde Tom op bord 2 met zwart. Zijn stelling was moeilijk na een opening die vermoedelijk niet helemaal koosjer was. Maar Tom knokte zich in de wedstrijd en kwam volgens de computer op 2.6 beter te staan. “Ik had beter mijn eerste gedacht gevolgd en Kd7 gespeeld”, was zijn droge commentaar. Na f6 was het remise. ‘Toeme”. Toch goed gespeeld. 0,5-1,5.
Kjell op bord 3 met wit stond de hele partij beter en in de eindstelling had hij zelfs een volle toren meer -geofferd door de zwartspeler. Het was ook huizenhoog gewonnen maar helaas ontbrak het onze man aan zelfvertrouwen. En dus nam Kjell remise aan. Achteraf zeer zeker erg frustrerend. 1-2
Dan was het aan mij (Geert) op 4 met zwart. Ik werd op een hoopje gespeeld in een Franse opening. Daarna trok de witspeler een uurtje -of nog langer- uit om een plan te bedenken en hij speelde het ook fraai. Met de koning in het midden, leek zwart een vogel voor de kat. Ultiem zat er toch nog net een lange rokade in. Het leek nog nipt te gaan lukken. Vooral omdat ik nog een half uurtje had voor circa 25 zetten terwijl wit het met twee minuten moest zien te klaren. Maar in plaats van als een Diederik lookalike complicaties op het bord te toveren, verzwakte zwart domweg zijn koningsstelling -op grond van een niet correct berekende combinatie. Daarna was het over en out. Hier zat meer in, mijn gedacht. 1-3.
Ook Frank op bord 6 met zwart had het moeilijk. Weinig van gezien, enkel het eindspel. Daarin stond Frank weliswaar een pion achter maar met ongelijke lopers had hij wel tegenspel. De loper ruilen tegen het paard was echter een misrekening en daarna kon Frank de oprukkende witte pionnen niet meer houden. Jammer. 1-4
De Oscar van deze ontmoeting gaat naar Diederik, ook wel de Houdini van het schaken genoemd. Onze ontsnappingskoning had wit en na de opening gaf niemand nog een centje voor zijn kansen. De witte koning stond in het midden en werd belaagd door de zwarte dame en bijhorend paard. Zwart dreigde ook een stuk te winnen. Wel stond Diederik een pion voor. Hoe hij het gedaan heeft, heb ik niet gezien. Maar als bij mirakel wist hij alle dreigingen te bezweren en zijn pionnen te laten oprukken. Als laatste gedaan maar wel een fraai punt. Van knokken gesproken! 2-4 eindstand. Een verdienstelijk resultaat tegen dit Gent dat ontegensprekelijk voor de titel gaat.
Brute pech houdt Dworp 2 van de overwinning
Deze match in vierde afdeling kon alle kanten op. Binche was duidelijk sterker op bord 1 (+2100 Elo) en wij op bord 4 (tegenstander-1500 Elo).
Ikzelf (Eric) speelde op bord 4 met zwart in 14 zetten remise daar de slotstelling mij niet heel duidelijk leek. Maar hier kan noch het excuus gelden dat ik weinig tijd had (nog 35 minuten), noch de vaststelling dat Eddy gewonnen stond. Ik stond zelf al een tijdje gewonnen maar werd wat zenuwachtig van een witte aanval via de h- lijn. Maar ik kon gerust het gewonnen stuk op de koningsvleugel teruggeven, aan de andere kant opnieuw een stuk veroveren en mijn koningsstelling verdedigen met Tf7. Ik had in de slotstelling maar liefst 3 zetten die +4 in mijn voordeel gaven. Foei!! En doceren na de partij in de analyse levert geen bijkomend half punt op. 0,5-0,5.
Eddy op bord 3 met wit zette zijn tegenstander meteen onder druk waardoor die zich alsmaar dieper ingroef. Wit moest een tweede remisevoorstel trotseren toen de koningsvleugel dichtgeschroeid leek. Dus werden de debatten geopend op de damevleugel die meteen in brand vloog. “Als ge ze genoeg koord geeft, hangen ze zichzelf wel op”; de gevleugelde woorden van Serge indachtig, begon de man van Binche vuurke te stoken op de koningsvleugel. Zo konden beide spelers - eindelijk - op 64 velden spelen. Twee zetten later had Binche daar al veel spijt van. Zwart probeerde de partij te ‘verjudassen’ met een derde remisevoorstel. Dat was uitgerekend op het moment dat beide spelers overzagen dat een welgemikt torenoffer (we spreken hier over vijfde stap) een zekere winst voor Dworp kon opleveren. Niet dus. Eddy manoeuvreerde nu wel op boulevards en twaalf schaakjes later was de zwarte stelling volledig opgerold. 1,5-0,5.
En wat te zeggen van de partij van Peter met zwart op bord 2? Onze man kwam goed uit de opening, probeerde een koningsaanval die werd afgeslagen, verloor een pionnetje, ruilde een paar torens en verloor kansloos een enkel toreneindspel met een passieve toren en een pluspion voor de tegenstander. 1,5-1,5
Het lot van de ploeg lag in de handen van Walter op 1 met wit. Hij speelde goed en bewees dat hij in een goede dag een +2100 nog altijd niet hoeft te vrezen. Wit kwam gewonnen te staan, wat zijn tegenstander na de partij ook beaamde. Vermoeidheid deed Walter de das om, en op het einde bleek het zelfs nog verloren. Jammer! “De partij,” voegt Walter er nog flegmatiek aan toe, “duurde 94 zetten en de computer geeft nog twee mogelijkheden voor remise op het einde! Later, als ik groot ben, laat ik me zo een chip inplanten.” (lacht).
Eindstand 1.5-2.5. Een match die we hadden moeten winnen.
Team 3 had zijn dagje niet en mist zijn start
In de derde ploeg meldde Sander zich zondagmorgen ziek en een vervanger kwam ook al niet opdagen. Maar gezien de ingediende spelerslijst vergiste de ploeg uit Montignies zich wel in haar opstelling van de eerste twee borden. Misschien heeft dit 0-0 als resultaat op het tweede bord. We zullen wel zien. Voor de rest leken het op papier best gelijkwaardige ontmoetingen. Onze debuterende jeugdspeler Jules (tegen Nathan, maar niet onze Nathan natuurlijk) op bord 4 kwam wel behoorlijk uit de opening maar verloor daarna materiaal doordat een paard binnendrong op c7. Daarna was het snel afgelopen. 0-1.
Ook Johan op het eerste bord verloor tamelijk snel. We weten niet hoe want hij vertrok onmiddellijk daarna. 0-2.
Mathias had evenmin zijn dagje. Hij verloor een stuk tegen een pion, maar maakte toch nog remise. Op het einde had hij 3 pionnen voor een loper. Einduitslag wellicht 0.5-2.5. Dat kan gerust een ontgoocheling genoemd worden.
(NVDR: de officiële einduitslag werd inderdaad 0.5-2.5)
Naspel
Interclub is de enige competitie die de schaakbond zelf moet organiseren. En die organisatie liep dit jaar behoorlijk in het honderd. Het geklungel heeft veel te maken met de nieuwe (sic) KBSB-website. Een kat vindt er zijn jongen niet in terug. En het was met de ‘oude’ website al geen kat in een bakkie.
En dus kregen we door enige onhandigheid van de schaakbond de opstelling van KGSRL 5 al zondagmorgen onder ogen. Dat was meteen flink schrikken want dit was een ware berenploeg met een 2300 op bord 1 en op het zesde bord nog altijd 1950. Het mag en daarmee is alles gezegd. De ‘aangepaste Elo’ van Gent 5 lag onder die van hun in tweede afdeling spelende teams KGSRL 2 en 3. Maar. De echte Elo van KGSRL 2, 3 en 5 bedraagt respectievelijk 1956, 2007 en 2096. Ploeg 5 waar Dworp 1 tegen speelde is dus zegge en schrijve 140 Elo sterker dan ploeg 2! Dit is competitievervalsing en spelbederf maar zoals gezegd, het mag. Maar toch Gentse: bah! Een grote club laat zich van zijn kleinste kantjes zien.
Al bij al heeft team 1 wel goed gespeeld. Met wat meer geluk hadden we voor een stevige stunt kunnen zorgen. Een dikke duim omhoog dus voor alle teamleden. De teamspirit heeft ons altijd geholpen. Dat belooft voor de volgende ronden.
Dworp 2 zal wellicht uit een ander vaatje moeten tappen. Enkel ‘good old’ Eddy haalde hier het volle punt binnen terwijl even ‘good old’ Walter onverdiend verloor. Volgende keer beter en dat geldt allicht ook voor team 3. Tot weldra!
