en eindigen doen we in schoonheid
door eric, peter, geert
1 mei 2023
nationale interclubs ronde 11
brasschaat 2 - dworp 1
les deux fous du diogène 3 - dworp 2
wavre 5 - dworp 3
Op deze slotronde van de nationale interclubs gingen alle teams de hort op. Op verplaatsing dus en ploeg 1 zelfs naar het ‘verre’ Brasschaat. In geen van de drie ontmoetingen stond er nog veel op het spel. Daarenboven verwachtte niemand van team 1 zich aan zware tegenstand, ook de thuisploeg was immers al gered. In het beste geval had het vlaggenschip van de club nog wel uitzicht op een derde stek. Zelf winnen volstond daarvoor niet, we hingen ook af van de uitslag in de ontmoeting tussen Philippeville en Europchess 2.
De teams 2 en 3 konden nog vrijblijvender freewheelen. Wel was de uitslag van de derde ploeg nog van belang in het duel om de eerste plaats tussen CEW 5 (Wavre) en Caissa Europe 4.
Topteam wordt derde na indrukwekkende remonte
Een uurtje rijden zonder veel verkeer(shinder) naar het noorden van Antwerpen waar we het lokale Brasschaat partij gaven. Een club die dit jaar haar veertigjarige bestaan viert. Wel enigszins in mineur, de eerste ploeg was al voor deze ronde zeker van degradatie uit eerste afdeling en ook in derde redden twee Brasschaatse ploegen het niet. Het tweede al geredde team van de thuisploeg, waar wij het deze zondag tegen opnamen, kwam uitermate zwak op.
Het eerste punt is dan ook snel binnen. Ik (Geert) kreeg met zwart de ruilvariant van het Frans tegen. Geen favorietje maar de manier waarop de witspeler de opening en het daaropvolgende middenspel mismeesterde, maakte het me wel gemakkelijk. Zwart mat zichzelf een slechte loper aan, verzwakte zelf zijn koningsstelling en huppelde redelijk doelloos met zijn paarden in de ronde. Na een mini-combinatie verloor hij een stuk en gaf meteen op. 0-1.
Alle teamgenoten stonden goed op dat moment. Het mooie weer en het -om diverse redenen- aanlokkelijke park van Brasschaat trokken aan. Dus eventjes wandelen. Toen ik de tornooizaal terug binnenkwam, stond het al 4-0. Ik veronderstel dat Tom op 2 met wit het tweede punt binnenhaalde. We laten hem zelf aan het woord: “Mijn partij verliep moeizaam. Slecht geslapen, weinig inspiratie en de tegenstander onderschat. Met wit de opening te snel en te oppervlakkig gespeeld waardoor zwart er ietwat beter uit kwam. Gelukkig liet hij de kans liggen om een eindspel in te gaan met ongelijke lopers en maakte dan kort na elkaar een fout en een blunder. Serge had de remiseweg ook gezien en begreep niet hoe ik dat zo snel had gewonnen. Tja, soms spookt het op het bord. Beleefd ‘dank u’ gezegd en 0-2.”
Diederik op 4 met wit was andermaal in zijn element. Combineren dat het een lieve lust was. Vooral omdat de zwartspeler in de opening zijn pionnen veel te veel liet oprukken, diverse keren met hetzelfde stuk speelde en dus ongeveer alle openingsprincipes verkrachtte. Diederik stond zonder meer zeer goed. Het vergde nog wat rekenwerk om het ook af te maken maar dat is hem wel besteed. En zo was ook dit punt snel binnen. 0-3
Serge op 1 met zwart volgde dit goede voorbeeld. Ook hier zondigde de witspeler tegen enkele cruciale principes. Zijn loper was slecht en hij probeerde nog tevergeefs met zijn kort-gerokeerde koning naar de damevleugel te vluchten (ja, ja, frons die wenkbrauwen maar…). Allemaal tevergeefs. Denken deed wit wel lang maar veel haalde het niet uit. Serge poseerde zijn stukken op de juiste velden en haalde als vanzelf de oogst binnen. De matchpunten zijn binnen, al 0-4. Het gaat hard.
Wat langer wachten was het op de borden 5 en 6. Supersub Walter op 6 met wit had het beste van het spel maar de zwartspeler verdedigde zich hardnekkig, trok vrijwel al zijn stukken terug op de zevende en achtste rij en loerde op de tegenaanval. Zo had Walter het wel niet begrepen. Onze man laveerde ingenieus met lopers en toren, creëerde de ene dreiging na de andere om finaal een stuk te winnen. Hopla 0-5.
Ook Frank op bord 5 met zwart stond goed tot gewonnen. Tot uw en mijn verbazing moet hij toch ergens iets overzien hebben. Het gebeurt niet vaak maar plots stond Frank een pion achter in een dubbel toren en dame-eindspel. De dames en een toren gingen nog van het bord en toen moest onze man dit toreneindspel met een pion minder in evenwicht proberen te houden. De zwarte koning stond wel veel beter terwijl de witte de pas werd afgesneden door de zwarte toren. Maar toch. Frank bleef het echter leep spelen, gaf nog een tweede pion en leek zo de veilige remisehaven binnen te zeilen. Bekend is dat eindspelen hoge schoolschaak zijn. De sterkste speler haalt meestal de bovenhand, zelfs als zijn stelling slecht is. En inderdaad, ook een eerreddend halfje was Brasschaat niet gegund. Frank haalde warempel nog het volle pond binnen. Knap en een zes bros overwinning!
Dworp 2 eindigt op zevende stek na verplicht nummertje
In deze eindeseizoenwedstrijd waren we genoodzaakt een forfait op bord 1 te geven. Dit communiceerde ik (Eric) aan mijn collega- interclubverantwoordelijke maar die die deed zijn job niet. Ze wisten van niks en wij kregen zelfs te horen dat hun derde bord wellicht ook niet zou komen opdagen. Aldus geschiedde: om 15 u had ook Eddy met forfait gewonnen en stond het dus 1-1.
Eric met wit op 3 kreeg een spelertje van 13 jaar tegen met een eerste Elo van 1071. Hij wist het niet maar toch kwam hij duidelijk beter uit de Spaanse opening. Eric speelde het te rustig en verwaarloosde zijn ontwikkeling. Ineens kreeg hij te maken met een niet gedekte loper op b3 en onderste-rij-problemen. In hogere (nou ja) zin stond hij reeds na 18 zetten straal verloren. Uiteindelijk zag hij zelfs een mat niet aankomen. Als je dan toch slecht bezig bent… Toch een goede partij van de jeugdige tegenstander, die voor de rest nog niet veel opzienbarends presteerde in zijn korte carrière. Maar in deze partij nam hij de hem toegeworpen kansen goed waar. 2-1
Bernard met wit op bord 2 kwam na een tijdje een stuk tegen een pion voor, vereenvoudigde nadien de stelling en stond dus helemaal gewonnen. Hij kwam op het onzalige idee om door een penning nog materiaal trachten te winnen maar dat klopte dus niet. De tegenstander beweerde nadien de weerlegging te hebben overwogen. Dat zou hem een gelijke stelling hebben opgeleverd. Uiteindelijk speelde hij toch de blunder waar Bernard op gehoopt had. Hij speelde nog ergerlijk lang door maar de 2-2 was wel een feit.
Dworp 3 als scherprechter in duel om promotie
Deze laatste ronde kwamen we een speler tekort en dus dienden we op het eerste bord forfait te geven. Onze tegenstander had aan 2-2 genoeg om kampioen te worden. Hun rechtstreekse concurrent, Caissa Europe, beet in de achtste ronde in het zand op bezoek bij… Dworp. Jammer dat we onze sportieve plicht niet ten volle konden vervullen. Het bleek overigens best moeilijk het speellokaal te vinden, de thuisploeg “speelde wat met onze voeten” (dixit Peter). Toch konden de partijen op tijd beginnen.
Niels op bord 3 met zwart kent een moeilijk seizoeneinde. Deze ronde was hierop geen uitzondering. Zijn tegenstander sloeg op a7 in en ook op de koningsvleugel had hij het initiatief. Al bij al een tamelijk kansloos verlies. Wavre 5 kampioen! 2-0.
Bij Mathias met wit op 4 ging het lange tijd gelijk opgaand, er werd veel materiaal geruild. Ineens had wit na een blunder van Mathias een winnende voortzetting maar hij zag het niet. In plaats daarvan bood hij remise aan (!) Mathias aanvaardde het in dank. 2,5-0,5.
Peter, wegens vervoerproblemen in de derde ploeg gedropt, speelde met wit op bord 2 en het werd een lange partij. Hij viel aan op de koningsvleugel en veroverde de kwaliteit tegen een pion. Zijn tegenstander nam hierna het initiatief over, speelde nog geruime tijd op winst, maar diende op zet 78 in remise te berusten. 3-1 voor Wavre.
Naspel
Door het verlies van Europchess 2 tegen Philippeville eindigt team 1 zelfs nog op een podiumplaats. Lange tijd leken we nochtans te zwalpen en vochten we tegen de degradatie. Onze revival werd ingezet in ronde 7 met een monsterscore in het degradatieduel tegen Aalst (0,5-5,5). De laatste vijf rondes hebben we allemaal gewonnen. Kers op de taart is de 0-6 tegen Brasschaat. Geen primeur, vorig seizoen blikten we in de tweede ronde op 21 november 2021 Caissa Europe 1 al eens in met 6-0. Diederik haalde zonder verliespartijen en met slechts vijf remises een topscore van 8,5 uit 11. Daarmee rijft hij voor het eerst in zijn nog prille bestaan (haha) de prijs van de inzet binnen. Op papier heeft Pascal de hoogste TPR, namelijk 2237. Hij speelde wel maar één partij. Als we kijken naar wie meer dan de helft speelde dan leidt Kjell met 2132 op 8 partijen. De ploeg haalde vorig seizoen een tweede plaats en nu dus een derde stek… En telkens hadden we schrik om te degraderen. Onnodig, dit zestal mag ambitieuzer zijn. Ten bewijze: we verloren vier keer nipt met 2,5-3,5 en met bordpunten staan we zelfs tweede. En, mooi, met slechts acht spelers hebben we alle elf de rondes afgewerkt. Dat is pas teamspirit! Caissa Europe 1 promoveert in 3A naar tweede en Philippeville 1 en CREB degraderen naar vierde.
Dworp 2 haalde in de laatste ronde een teleurstellend gelijkspel. Eindigen doet team 2 als zevende in een reeks die toch zwakker was dan vorig seizoen. Caissa Europe 2 is kampioen en Philippeville 2 en Leuze 3 zakken.
Dworp 3 sluit een wisselvallig seizoen af op de achtste plaats met zeven matchpunten uit tien ontmoetingen. Enkele forfaits verhinderden een hogere klassering. In deze reeks promoveert CEW 5 (Wavre), onder meer dankzij de overwinning in de laatste ronde tegen Dworp 3.
Rest me nog alle spelers te bedanken voor de inzet. Niet alleen zij. Ook ‘nen dikke merci’ aan de materiaal- en tafelklaarzetters bij de thuismatchen, de chauffeurs voor de verplaatsingen, cafébaas Sven voor zijn interesse in “onze business”, Dworpenaar-op-afstand Pieter die alle verslagen online zette en iedereen die ik nog vergeten ben –bij voorbaat excuus. Het is alweer mooi geweest. Afspraak ergens eind september/begin oktober voor een volgende interclubseizoen. Ad multos annos.
