elf winstpartijen, drie remises & niks verloren... een topzondag!

door eric, tom, eddy, geert, diederik

17 april 2023

nationale interclubs ronde 10
dworp 1 - philippeville 1
dworp 2 - philippeville 2
dworp 3 - namur 7

Veel gespeculeer vooraf over onze ploegopstellingen in dit cruciale dubbele degradatieduel tegen de twee teams uit het verre Philippeville, provincie Namen. Mits gelijkspel was Dworp 1 zeker van het behoud. En ook voor ploeg 2 was winst van goudwaarde om de degradatie te ontlopen.

Het topteam speelde in zijn type-opstelling. Een pluim trouwens voor de spelers. Voor tien ronden hadden we amper acht mensen nodig. En uiteindelijk startte de tweede ploeg met Walter op bord 1, een belangrijke versterking. Een vergelijking van de Elo-lijsten van beide schaakclubs valt wel sterk in ons voordeel uit. Op papier zijn onze twee ploegen huizenhoog favoriet. Toch waren de meeste Dworpelingen er niet al te gerust in. Er is namelijk een duidelijk verschil tussen theorie en praktijk…

Ploeg 3 van haar kant kon de rangschikking aanzienlijk opleuken met een overwinning. Dat is natuurlijk ook mooi meegenomen.

Boem! Paukeslag! Philippeville ligt plat

Een cruciale veldslag en de Dworpse hartjes veerden op bij het binnenkomen van de tegenstanders. De Philippevillenaren waren niet op hun sterkst. Wel waren ze duidelijk zinnens hun huid duur te verkopen. Er valt al makkelijk een appel uit de kast, nietwaar.

De eerste veldslag wonnen wij alvast. Diederik op 5 met wit speelde een zeer typische aanvalspartij. Combineren dat het een lieve lust was. Zelf rokeerde onze man lang en in afwachting van de rokadekeuze van de tegenstander poseerde hij al wat aanvalskracht op de koningsvleugel. Zwart rokeerde uiteindelijk ook lang maar geen nood. Diederik switchte op een bord vol stukken, torens en dame naar de koningsvleugel. Finaal ging wit erop en erover. De Philippevillenaar verloor zijn broek ende zijn bretellen en als toetje was de mat nooit ver weg. Puik gespeeld en 1-0 voor ons.

Daarna volgde Frank met zwart op bord 6. Zijn tegenstander bood veel beter weerwerk dan zijn Elo liet vermoeden. Onze man had het aanvankelijk niet onder de markt. Gaandeweg kwam het klasseverschil wel boven. Zwart kreeg een steeds betere stelling én een gevaarlijke vrijpion. Uiteindelijk kon Frank het mooi afmaken met een dame-offer (zie diagram). Pikant detail: ook zijn vorige IC-partij won Frank met een dame-offer. Knap en 2-0. Het gaat goed/hard.

Daarna was het wat langer wachten. De stelling van Tom op bord 2 oogde erg gesloten. Door handig te manoeuvreren en superieur inzicht kreeg onze man wel het beste van het spel. In allerlei (alle) eindspelen zouden de vier geïsoleerde pionnen wit allicht zuur opbreken. Zover kwam het wel niet want Tom sneed nog veel vroeger met zijn zware stukken als een warm mes door de boter. Top! We zijn al zeker van het behoud 3-0.

Dat was voor mij (Geert, bord 4 zwart) het moment om zelf remise voor te stellen nadat wit dat al een drietal keren had gedaan. Met de keuze voor de ruilvariant van het Frans stuurde de Philippevillenaar eigenlijk al vanaf zet één aan op een gelijkspel. Misschien te begrijpen gezien het grote Elo-verschil (300 punten) maar wel nogal frustrerend. Boeiend was het allemaal niet, zeker niet na afruil van de torens. Het resterende dame-eindspel was nog (te) hard werken en gezien de vormcrisis en omdat we zo de match winnen dus maar remise. 3,5-0,5.

Op topbord 1 was Serge goed bij de les. Hij speelde met wit zoals de vorige rondes: zeer geconcentreerd en niet te snel. Zwart was van ‘goeden huize’ maar als onze man ‘echt’ schaakt, is er doorgaans weinig kruid tegen gewassen. Serge smeerde de zwartspeler in de opening een geïsoleerde pion aan, had zelf een sterk paard en na wat afruilen mondde dit uit in een pion meer. Dat gaf wit in het resterende toreneindspel niet meer af. Een mooie overwinning en de stand wordt verder uitgediept. 4,5-0,5.

Ondertussen had Kjell, bord 3 met wit, ook al vanuit de opening het beste van het spel. Wit snoerde de zwartspeler op een intelligente manier verder en verder in. Veel bewegen of tegenaanvallen opzetten was er niet bij. Kjell hanteerde de ‘boa-constrictor-stijl en dat is zoals bekend een wurgslang. Zwart verdedigde zich en klampte zich in het dubbele toreneindspel vast aan elke strohalm. Tevergeefs, er volgde alras een dijkbreuk. Eindstand 5,5-0,5, een mega-overwinning.

Kelderkraker eindigt in bijltjesdag, Dworp 2 met de vingers in de neus

Met een 4-0 winst tegen Leuze had Philippeville in de vorige ronde de laatste strohalm gegrepen om zich eventueel te redden. Voorwaarde was wel dat er in de tiende en elfde ronde gewonnen zou worden. Maar in Essenbeek zette Philippeville aan met een van hun zwakste opstellingen dit jaar. Alleen tegen De Zwarte Dame waren ze nog zwakker. Uiteindelijk moet het wel nog altijd gespeeld worden.

Op het vierde bord verscheen een trage, gesloten opening die 14 zetten duurde. Niets dan goeds over te zeggen. In het positiespel dat volgde, speelde wit zes zetten op rij zo planloos dat de toeschouwers zich met gefronste wenkbrauwen omdraaiden. Zwart- en thuisspeler Eddy had nog niets creatiefs getoond en eigenlijk stond hij al gewonnen. Enkele zetten verder begon wit te combineren. Hij ruilde twee actieve paarden tegen een passieve toren en een pion. Zijn volgende aanvallen kostten achtereenvolgens een kwaliteit, een pion, nog een pion en een dame. Enfin, slapstick, vierde nationale onwaardig maar voor Dworp wel een groot paasei met een enorme rode strik errond. Na een uur spelen stond het al 1-0.

Naspelletje. Wat zeg je na zo een wanprestatie tegen de verliezer? Een Antwerpse internationaal loste dat zo op: “kom we gaan beneden nog iets drinken”. Maar mijn tegenstander dronk niets en dus nodigde ik hem uit voor enkele snelschaakpartijtjes. Daarin mocht hij het nog eens proberen.

Terug naar de ontmoeting. Yentl met zwart op bord 2 kreeg een Londen-systeem tegen. Een partij die vooral een strategisch karakter had. Met zwart moet je toch oppassen, zoals nog bleek in het wereldkampioenschap. De Chinees Ding wist met wit te winnen. Zo ver kwam het niet in deze partij: het werd een evenwichtige remise. 1,5-0,5.

Daarna volgde de partij van Walter met wit op het eerste bord. Hij won in een spelletje dat vooral een tactisch karakter had. Walter kwam een pion voor maar moest toch voortdurend uitkijken voor tactische grapjes. Dat deed hij met verve. Het klasseverschil deed zich gelden: 2,5-1,5 voor ons en een verlengd verblijf in vierde afdeling is binnen!

Peter met wit op 3 kon dus na een tijdje bevrijd spelen. In de opening stond hij zeer goed maar omstreeks zet 20 was zijn voordeel vervlogen. Hij besloot een stuk te offeren maar zwart offerde tegen en dat was héél sterk! Na torenruil op f8 stond wit tegen een overmacht van vijf heel actieve stukken. Zwart stond volledig gewonnen. Hij speelde echter al een tijdje op increment en ging op zet 30 door zijn vlag. Deze laatste zet was bovendien een blunder, hij verloor er volgens de computer al zijn voordeel mee. Voor mensen was het nog altijd moeilijk te spelen! Zelfs de derde beste zet verloor nog altijd. Winst voor Peter derhalve en met een 3,5-0,5 einduitslag klimt Dworp 2 naar de zevende plaats.

In deze reeks valt er in ronde elf nog één beslissing. Enkel als De Zwarte Dame met 4-0 verliest tegen Leuze zakken ze nog. Dat zien we wel niet gebeuren.

Stressvrij potje schaken mondt uit in ruime overwinning

Namur had daags voordien forfait aangekondigd op het eerste bord. Pascal won dus met wit en onze andere spelers hadden elk ongeveer 300 Elo meer dan de tegenstanders.

Mathias met zwart op bord 4 speelde een wisselvallige partij. Uitstekend na de opening: h5! Met Ld6 en Dc7 tegen g3 en afwezigheid van een witte loper op g2. Uiteindelijk werd het echter wel erg tactisch met wederzijds zware stukken in de aanval. Zwart kwam echter eerst, maar Mathias vergiste zich in een zetvolgorde en kwam straal verloren te staan. Uiteindelijk maakte de witspeler nog een enorme blunder en kon onze man alsnog winnen: 2-0.

Juist omdat hij Matthias zag blunderen weigerde Niels op bord drie met wit remise. Hij speelde echter onzuiver verder en kwam in het eindspel een pion achter. Wij (geen pluralis majestatis, gewuun Eric) zouden als zwartspeler hebben doorgespeeld maar hier werd remise overeengekomen. De match was dus binnen maar dat beseften Niels en Eric op dat moment nog niet. En tussen haakjes: dit was de vijfde opeenvolgende remise voor Niels. 2,5-0,5

Eric met zwart op 2 won op zet 10 een stuk (schaak en paardwinst op a3, de witte loper had net op e3 een pion geslagen). Toch wel een grote blunder voor een 1400-plus. Wit kreeg nog een beetje compensatie, maar zwart nam de aanval over en na Pf2 schaak gaf wit op. De computer offerde nog zijn dame voor dit paard. Al bij al een gemakkelijke winst in 25 zetten. Eindstand: 3,5-0,5. (en hierbij ook winst van drie Panini-boekjes van sprint 71, 72 en 73 uit de zolderkamer van Eddy’s vader, waarvoor dank. De gouden tijd van Edouard “Eddy” Merckx)

Overigens dachten Niels en Eric dat de twee matchpunten pas binnen waren met deze overwinning van Eric. In de bar hoorden wij dat Mathias toch gewonnen had, verkeerdelijk had hij 1-0 op zijn notatieformulier geschreven…

Naspel

Wat valt er nog te zeggen? Na een zeer moeilijke start en vier nipte 2,5-3,5-nederlagen zag het er een tijdje bedenkelijk uit voor Dworp 1. De remonte werd met een 0,5-5,5-winst tegen Aalst ingezet en sindsdien, en dat al vier ronden lang, hakken we de tegenstand in mootjes. De resultaten liggen in lijn met de fraaie tweede plek van vorig seizoen. Door onkans en een moeilijke kalender kwam het er dit jaar echter niet dadelijk uit. Mits winst in ronde elf tegen het –ook geredde- Brasschaat worden we nog derde of vierde. Achteraf bekeken dus een probleemloos seizoen. En er is nog de strijd in de strijd om de prijs van de inzet. Eén ding is zeker: ik (Geert) ga mezelf niet opvolgen. Wel nog fijne kanshebbers zoals daar zijn Diederik, Frank en andere Kjells. Wait and see over veertien dagen.

Team 2 maakte eigenlijk een omgekeerde evolutie door. Onze jongens startten sterk, haalden al snel zes matchpunten binnen en leken een probleemloos parcours te lopen. Maar dan stokte de machine een tijdlang. Afgelopen zondag werden de puntjes gelukkig op de i gezet. Een ruime overwinning verzekert ons van behoud in vierde afdeling. Hopelijk zijn we daar volgend jaar wat vroeger zeker van…

De derde ploeg tot slot beleefde zondag een stress-loos dagje. Dworp 3 deelt nu met zeven punten de zesde/zevende plaats. Onze tegenstander in de laatste ronde, Wavre 5, won in deze tiende ronde met 3-1 van koploper Montigy. Wavre heeft in de elfde ronde genoeg aan 2-2 tegen ons om kampioen te spelen. Met 3-1 verliezen mogen ze niet. Montigny is bye. Dworp 3 speelt zo scherprechter in de strijd om de eerste plaats. Nog iets om naar uit te kijken dus.

uitslagen en standen interclubs

het mooie offer van frank