dworpse teams krijgen klappen en delen er uit
door eric, geert, tom
13 februari 2023
nationale interclubs ronde 7
pion aalst 1 - dworp 1
pantin 4 - dworp 2
ces 3 - dworp 3
We staan stilaan voor beslissende weken. Dat geldt vooral voor team 1 maar ook de tweede ploeg van Dworp kan nog wat puntjes gebruiken om helemaal zeker te zijn van het behoud. En de jongens van team 3 zouden er, louter voor de fun, nog eens goed de beuk moeten inzetten. We zwermen uit, deze ronde speelt iedereen op verplaatsing.
Team 1 dus. Na een onnoemelijk aantal nipte nederlagen, zijn we dit seizoen weer afgezakt naar een allesbehalve benijdenswaardige plaats in het klassement. Zo verder doen = degradatie. Maar dat is uiteraard niet de bedoeling. We krijgen de komende maanden immers nog wat staartploegen voor de kiezen en het is wel de bedoeling dat we die met huid en haar oppeuzelen. Te beginnen met Aalst. Edoch, tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren. Het blijft dus altijd afwachten.
Voor de tweede ploeg die al zes punten bijeen heeft geharkt, staat er deze ronde ogenschijnlijk niet heel veel op het spel. Het kan vriezen, het kan dooien maar bij voorkeur toch nog eens flink uithalen om helemaal safe te zijn. Bovendien is Pantin 4, een middenmoter, in principe een haalbare/gelijkwaardige kaart voor de jongelui van team 2.
Eenzelfde gevoel bij ploeg 3. Degraderen kan onze jeugdploeg (nou ja…) niet maar af en toe een tegenstander vloeren en opklimmen naar het midden van het klassement zou een opsteker zijn.
Ploeg 1 hakt Ajuinen in de pan, operatie redding gestart
Met zijn zessen stonden we om 13u45 zondagnamiddag mooi te blinken op de Botermarkt in Aalst. Was het al carnaval of wat? Geen kip te zien, laat staan schakende Ajuinen. Even later arriveren ook de collega’s van Leuze en Dendermonde om de tweede en derde ploeg van Aalst partij te geven. Aangezien we uiteraard onze zondagnamiddag liefst schakend doorbrengen en we vriendelijke jongens zijn, eisen we geen forfait op maar bellen de clubverantwoordelijken. De drie Aalsterse ploegen zitten een kwartier verderop op ons te wachten. Geen woord daarover op de interclubwebsite van de KBSB…
Enfin, met een half uur vertraging –en een minuut stilte voor de overleden Belgische IGM Luc Winants- kan ronde zeven starten. We moeten punten halen en we willen zeker niet weer met het kleinste verschil de boot ingaan. Het is te merken aan de concentratie. Al snel staan we goed op verschillende borden. Kjell speelt een thuismatch en gaat na enig overleg dan ook akkoord met het remise-aanbod van zijn tegenstander. Een eerste halfje is binnen.
Daar komt relatief snel een vol punt bij. Diederik op 5 met zwart krijgt een opponent voorgeschoteld die lang denkt, zeer lang denkt. Maar uiteindelijk toch een zware aanval over zich heen krijgt. Dat mondt niet uit in groot materieel gewin zoals de partij van Diederik in de vorige ronde maar in een toreneindspel met een pluspion. De witte toren staat echter erg ongelukkig en onze man kan het vlot uitmaken. Diederik is op dreef. 0,5-1,5 en wij zijn op de goede weg.
Daarna is het aan mij (Geert) met wit. Op WhatsApp hadden de clubgenoten mij behoorlijk opgenaaid gekregen. Tegen een 13-jarige boy wonder met 1911 Elo die me er bovendien in het tornooi van de Zwarte Dame een keertje had afgezet. Nou, moe…
En het begon ook heel slecht. In ‘mijn’ damegambiet stond ik na 1.d4 d5 2.Pf3 e6 3.c4 a6 4.Pc3 dxc4 al een pion achter. Wtf heb me compleet door 3… a6 laten verrassen. Maar goed, de opening was voor zwart. Daarna was het zaak om het ingewikkeld te houden en dat lukte. Na een fijne switch van de dame naar de koningsvleugel won ik mijn pion terug en lag zijn koningsstelling open. Daarna ging het van kwaad naar erger en na een –in alle bescheidenheid- mooi en venijnig loperzetje kon zwart gaan witten. Ja, veel volk in het woud der verwachting… Maar goed. 0,5-2,5. Ik blij. Voor mezelf en voor de ploeg.
Ondertussen speelde Frank op bord 6 met wit tegen een quasi onverslijtbare Aalstenaar, Frans De Smet. Met Frank als favoriet maar Frans niet onderschatten aub. Dat deed Frank niet. Na een ongelukkige manoeuvre van Frans won Frank de kwaliteit. Weliswaar met twee pionnen achter. Het was echter een zeer open stelling en Frank pakte het handig aan en drong Frans langzaam aan verder in het defensief. Om het met een mooie combinatie uit te maken. Frank-Frans 1-0 en de ploegoverwinning is meteen ook binnen. Hoera! 0,5-3,5.
Daarna is het nagelbijten. Serge op 1 met zwart beseft het belang van dit degradatieduel. Meestal speelt ons topbord bliksemsnel, deze keer niet, de koning denkt. Een tactiek die loont want Serge komt een volle toren voor. Jawel en toch is het niet zomaar gewonnen. De Aalstenaar heeft namelijk een pion die bijna promoveert. En daar draait het hele eindspel met torens, dames en loper dus rond: doet ie het of doet ie het niet? We zullen het nooit weten want in volle strijd gaat de zwartspeler door zijn –in het digitale tijdperk niet meer bestaande- vlag. Toppie! Serge opgelucht en wij met hem. De overwinning wordt stilaan afgetekend. 0,5-4,5.
Alleen Tom op bord 2 met wit is nog bezig. De opening was steriel. Ik (= Tom) had de indruk dat zwart voor zetten koos om de remisekans hoog te houden, al heb ik hem niet gevraagd of hij daar op mikte. Het is een laveren van stukken en pionnen. Rijden en omzien. Onduidelijk wie de lakens uitdeelt en wie moet ondergaan. Tot zet 34 toont de Lichess seismograaf een vlakke curve. Dan maakte hij een foutje in hoge tijdnood waardoor ik een pion kon winnen bij de beste verdediging maar hij mispakte zich de zet nadien en deed de fatale blunder. Tom komt een kwaliteit voor en neemt vanaf dan het heft in handen. De zwartspeler gooit er nog een stuk tegenaan om eventueel een eeuwig schaak uit de brand te slepen maar die haring braadt niet bij Tom. Met een volle toren en een pion meer is het over en uit. Asjemenou: een zeer ruime, wat onverwachte overwinning: 0,5-5,5. Bijna zo goed als een forfait achter de groene tafel. Vreugde alom. We kunnen het nog.
Dworp 2 onderuit tegen gelijkwaardige tegenstander
Op naar Elsene naar het plaatselijke Pantin. Waar het moeilijk parkeren is en waar je nooit een drankje wordt aangeboden…
Bernard met zwart op bord 1 roerde al snel de aanvalstrom. Een beetje optimistisch, wit bleef kalm verdedigen. Het zwarte paard op g8 bleef wel op stal. Wit speelde de dame naar a4 en Bernard dacht een paard te ruilen… Pc6xd4. Maar de dame ging naar voor: DxTe8 mat!! Moest je zien, Bernard. 1-0, een slecht begin.
Eddy met zwart op 3 was ook met aanvallende bedoelingen naar Brussel gekomen. Toen hij op d5 een belangrijke centrumpion won, zag het er ravissant uit. Maar onmiddellijk daarna speelde Eddy op een doorzichtig aftrekschaakje. De tegenstander pareerde simpel met een koningszet en ineens stonden er een paar stukken in… Helaas, even later was ook deze partij afgelopen. 2- 0 achter.
Eric met wit op 4 stond de eerste 15 zetten gelijk maar kwam dan in het voordeel door een massale centrumaanval. Hij stond lange tijd gewonnen maar blunderde in tijdnood, op zet 39. Het stond weer gelijk: ongelijke lopers met een (vrij)pion meer. Zwart verdedigde onnauwkeurig. Als wit op zet 47 d6! had gespeeld dan had hij alsnog gewonnen. Zwart moest dan zijn loper tegen de pion geven. Niet dus, remise en 2,5-0,5. Dworp 2 verliest.
Ondertussen stond Peter met wit op 2 een pionnetje achter, eveneens in een ongelijk lopereindspel. Maar ook in deze partij zat nog veel spel en toen we even later nog eens gingen kijken, had Peter ook nog de kwaliteit verspeeld. Een nul werd zijn deel. 3,5-0,5 verloren.
Ploeg drie haalt het net niet
De derde ploeg trok afgelopen zondag naar Sambreville, de toch wel verrassende laatste met maar één matchpunt op vijf. Voor een vijfde afdeling is dit niet zo’n zwakke ploeg. Bovendien traden we aan zonder onze sterkhouder Mats (3/3).
Niels met zwart op 1 boekte een derde opeenvolgende remise en behoudt een 50% score in de interclub.
Helaas bevestigden Johan en Mathias hun huidige vormdip door te verliezen op bord 2 en 3 respectievelijk met wit en met zwart. Ter verontschuldiging van Matthias moeten we er wel bij zeggen dat hij tegen de ster van de club speelde. 5 uit 5 in de interclub!
Gelukkig kon Sander op bord 4 de eer redden. Hij wist wel nog te winnen. Al bij al dus verloren met 2,5-1,5.
Naspel
Het eerste team knoopte eindelijk nog eens aan met een dik verdiende en flink uitgediepte overwinning. Het was nodig want de collega keldergenoten Philippeville en CREB 2 wonnen ook allebei. Of zoals Tom het uitdrukt: het heeft gespookt in de andere matchen van 3A. Naast de 3-3 topper tussen Gent en Mons hebben alle lager geklasseerde ploegen hun match gewonnen. Het speelveld schuift weer wat in elkaar, maar wij blijven wel in gevaar. En wat is er met Leuze tegen CREB 2 gebeurd? Zomaar drie borden leeg laten. Een ongeval, acuut spelerstekort of ook adresperikelen? Alleszins een mooie cadeau voor CREB.
De statistiekjes. We blijven tiende, Diederik blijft topscorer nu met 4,5/6 en Kjell houdt de hoogste TPR van de ploeg (2055). Aalst was onze minst sterke Elo-tegenstander tot nu toe, met 1860 en desondanks kregen we nog altijd de hoogste weerstand, met 1935 gemiddeld over zeven ronden. We staan vijfde op bordpunten en tweede op TPR.
Hopelijk was deze ronde het begin van een nieuwe reeks ploegoverwinningen voor Dworp. Doel is om zo snel mogelijk in de veilige middenmoot te belanden. We hebben ons lot volledig in eigen handen want tegen de laatste twee moeten we nog spelen. Te beginnen over drie weken thuis tegen de pannenkoeken van CREB. Wat kunnen we verwachten? Een loterij, want CREB stelde al 21 verschillende spelers op, een spagaat van 2198 tot 1030.
Team 2 heeft nu zes matchpunten uit zeven ontmoetingen maar onze jongens liepen deze ronde wel een stevig blauwtje. Dit is namelijk de eerste smadelijke nederlaag van het seizoen tegen een gelijkwaardige tegenstander. De volgende vijf ronden hier en daar nog een puntje bijeenharken zou alvast wel een veiliger gevoel geven.
Ploeg 3 blijft met drie matchpunten uit zes matchen toch wat onder de verwachtingen. Maar geen nood, het tij kan nog keren. Wait and see next time.
