ploeg 2 weg uit de kelder en hop naar de top
door eric, eddy, tom, mats, diederik, geert
21 november 2022
nationale interclubs ronde 4
leuze-en-hainaut 1 - dworp 1
leuze-en-hainaut 3 - dworp 2
monti' cc 4 - dworp 3
We zijn al aanbeland aan ronde 4 in de vaderlandse schaaktrots, de nationale interclubs. De drie teams moesten voor de gelegenheid hun geluk, maar vooral punten, ‘in den vreemde’ in het zuiden van het land gaan zoeken. Wallonië, hier komen we. Al was het zaterdagavond toch even krabben. Door het onverwachte wegvallen van Kjell was er enig geschuif met pionnen nodig om de drie ploegen operationeel te krijgen. Maar al bij al lukte dat nog vlotjes.
Enfin, ploeg 1 moet dringend punten gaan sprokkelen maar dat gold ook voor de Waaltjes uit Leuze. Ze brachten bovendien een stevig team op de been. Beentjes insmeren was de boodschap. Vooral voor het tweede team, voor de gelegenheid versterkt met Niels, was het een vierpuntenmatch tegen collega keldergenoten. De verwachtingen voor team 3 waren opgekrikt na hun mooie 4-0-overwinning in de vorige ronde. Maar de mannen van Montignies kunnen wel een stevig potje schaken.
Wait and see derhalve op deze druilerige zondagnamiddag.
Dworp ontbindt zijn Duvels maar Leuze doet het reuze
Met een gemiddelde Elo van 2092 tegenover 1980 voor Dworp 1 waren we in Leuze duidelijk de underdog. Al heeft ook hier het geef-maar-100-punten-bij-syndroom stevig toegeslagen. Maar goed, al bij al, dit is een stevige tegenstander.
Deze keer konden de stukken van het zesde bord als eerste terug in hun doosje. Yentl met wit had het van bij aanvang niet onder de markt. Weinig van gezien maar zijn lot kon onze man helaas niet ontlopen. Dat is geen schande aangezien de Leuzenaar ruim 100 (echte) Elo meer had. We beginnen met een nul.
Frank, zwart op 5, kon helaas geen vervolg breien aan zijn knappe partij uit de vorige ronde. Door een openingsfout verloor hij al snel een kwaliteit terwijl ook zijn stelling er enigszins beschadigd uitzag. Onze man deed wel zijn best en probeerde met de moed der wanhoop nog een aanval op de lang gerokeerde witte koningsstelling te lanceren. Tevergeefs. Jammer genoeg gaf de man uit Leuze geen krimp. 2-0 voor de thuisploeg en het begint al enigszins te stinken.
Gelukkig speelde Diederik op 4 met wit een dijk van een partij. Kenmerkend voor deze tegenstander –en bij uitbreiding voor alle Leuzenaren- was wel dat hij enorm lang nadacht. Daar was ook wel reden toe want dit was een zeer moeilijke partij. Maar onze man is in topvorm en had dus doorlopend de beste kansen. Al moest Diederik ook wel erg alert blijven om niet in een dodelijk valletje te lopen. Niets aan het handje, dat deed hij goed. Dworp mildert tot 2-1.
Ikzelf (Geert) had de zwarte stukken tegen de hoogste ‘echte’ Elo van deze club (2118). Beginnen deden we met een incidentje. Aangezien het 14u05 was had ik de klok in gang gezet. Kon hij niet appreciëren, ook niet nadat ik de klok terug naar de beginstand bracht. Geen handje schudden of ‘goede partij’ wensen dan maar. So be it, extra motiverend.
De partij zelf was op niveau, inhoudsrijk en met wisselende kansen. Het leek erop dat ik met een pionoffer annex slinks dame-manoeuvre de witte koning in het midden van het bord kon vastnagelen. Dat was ook zo maar uiteindelijk slaagde de Leuzenaar er toch in kunstmatig te rokeren. Daarna moest ik weer beginnen aanklampen. Wit had immers het loperpaar in een open stelling en ik zat met een geïsoleerde pion. Zo tegen de eerste tijdscontrole heeft de klok wel de neiging om sneller te gaan lopen. Resultaat: foutje van de witte firma en ik slaagde erin de zaak terug recht te trekken. In een volledig gelijkstaand toren plus twee pionneneindspel werd remise gegeven. Kopen we niets voor: 2,5-1,5.
Finaal hing het dus van onze twee topborden af. Het heeft er ook lange tijd goed uitgezien. Hoewel hij ook nu bliksemsnel speelde was Serge met zwart op 1 voor een keertje niet als eerste klaar. Zijn tegenstander dacht dan ook erg lang na. Serge speelde Frans en kreeg eigenlijk alles waar je in deze opening mag op rekenen. Volledige bevrijding van zijn stukken, open lijnen, wat aanval op de witte koning… Ook het eindspel zag er goed uit, toch minstens remise. Onze man wou helaas wat meer of had een vliegje in zijn oog. Hoe dan ook, plots stond hij in een toreneindspel een pion achter terwijl ook zijn koning niet in het spel betrokken was. Meteen fataal, een nul voor Serge en een verloren match voor het team: 3,5-1,5.
Dan was er enkel nog Tom. Die laten we zelf aan het woord: “Een lange verplaatsing, een matig aantrekkelijk schaaklokaal en een kwakkelende gezondheid. Geen aangename context om een knalprestatie te leveren. Bij aankomst was het er even fris als in hun frigo die dienst deed als selfservice bar. Toch kwam mijn tegenstander in T-shirt aan het bord zitten. Amai. Respect. Ik had mijn handen in de mouwen gestoken in plaats van uit. En toch, hij was hier zeker nog geweest want een half uur later bleek het lokaal een eigen vochtig zomers microklimaat. Dus begon ik voorzichtig aan de opening om te acclimatiseren. Objectief niet zo moedig, met wit op 2. Qua stelling leverde het weinig op. Wel dat zwart allerlei interessante mogelijkheden zag en die ook grondig wou doornemen door enorm veel tijd te investeren. In de 65 vorige partijen sinds mijn rentree, met het nieuwe rottempo, was me dat nog nooit vertoond. Op zet 12 minder dan 20 minuten over! Qua stelling ging het op en af. Hij offerde een kwaliteit. Ik gaf ze drie zetten later terug en kreeg wat voordeel. Best een aangenaam interessante partij. In het eindspel koos ik voor de weg die me het makkelijkst naar winst leek te voeren, een ongelijke lopereindspel met pion meer en actieve koning, in plaats van een veel ingewikkelder optie met loperpaar tegen paard en loper. Verdorie, vindt de computer toch een smalle remiseverdediging voor zwart. Gelukkig zag hij ze niet, onder tijdsdruk en geen simpele om door te rekenen. Zijn keuze verloor. Oef. Het was alweer een tijdje geleden dat ik iemand met meer Elo kon kloppen. Eindstand 3,5-2,5.
Fel vertimmerd tweede team doet gouden zaak
Evenals ploeg 1 zakte team 2 af naar Leuze om er de lokale derde ploeg partij te geven. Een vierpuntenwedstrijd in de rechterkolom van het klassement. Op werkelijk geen enkel bord was er een Eloverschil van 25 punten!
Peter, door onder meer de onbeschikbaarheid van Bernard kwam op bord 1 met zwart zeker goed uit de opening. Hij won uiteindelijk een pion in een uitgedund eindspel maar ging te vroeg in op het remisevoorstel van zijn opponent. In tegenstelling tot wat hij dacht ging de pluspion niet verloren. Wit moest nog altijd bewijzen dat hij remise kon bereiken.
Daarna volgde Niels met wit op 4. Hij maakte zijn debuut in de tweede ploeg. Zijn tegenstander verorberde een pionnetje op de damevleugel en dirigeerde ook nog een paard naar de rand en naar de verkeerde kant van het bord. In ruil kreeg hij een massale aanval op de koningsvleugel op zijn dak. Mooi gespeeld van Niels en 0,5- 1,5 voor Dworp.
Eric met zwart op 3 speelde het beruchte olifantengambiet. Een pion in ruil voor ontwikkelingsvoorsprong. De pion werd al snel heroverd en toen er ook nog een witte centrumpion op d5 afging stond zwart in hogere zin gewonnen. Uiteindelijk ontstond een eindspel met elk een dame maar met 3 zwarte pluspionnen. 0,5-2,5 en de overwinning was binnen!
Voor Eddy op bord twee met wit begon de namiddag met een geschiedenisles. Hij mocht het opnemen tegen een nazaat van de alhier gestrande Deense Vikingkoning Knud (de tegenstander heette Francis Knudde, nvgv). Het klinkt als een waarschuwing… Nadat zwart gerokeerd had, wist Eddy waarheen zijn pionnen te sturen. Zwart liet zich niet onbetuigd; hoewel Lg7 onmisbaar was bij de verdediging, sloeg hij c3 ondanks de dekking door pion b2. Het leek een radeloze ingeving maar de hoofdvariant besloot met een familieschaak tegen Kg1. Dus kwamen andere verwikkelingen op het bord; ruwe offers en penningen om koning Knud te belagen, respectievelijk te beschermen. Maar met de winst in zicht was de bedenktijd om. Eddy verkoos de combinaties in plaats van nog een toren te offeren en mat in enkele zetten te geven. Het brak hem zuur op. De Viking sloeg en zalfde perfect, tot hij met toren en dame een matnet tekende. (ja, mannen, het was geen mat in drie, er viel nog één en ander te berekenen, Stockfish ziet mat in zes).
1,5-2,5 is de eindstand voor Dworp 2. We klimmen naar de zesde plaats in het klassement!
Dworp 3 ontfutselt leider Montignies een vol punt
Onze derde ploeg moest deze vierde ronde naar Montignies voor een uiterst zware match tegen de leider in vijfde. Dit team had al driemaal gewonnen en haalde 10 bordpunten op 12. Het zegt genoeg. Bovendien was er op de eerste twee borden een Elo-verschil van plus 300 voor de thuisploeg. Ook op de borden 3 en 4 hadden de Waaltjes nog altijd 100 Elo meer. Voor Johan op 1 met zwart, Matthias met wit op 2 en Sander met wit op 4 bleek de klus te zwaar. Maar Mats, na een zware uitgaansnacht -“uitgebreid uitgegaan”- te elfder ure opgeroepen, wist toch te winnen! Niet voor iedereen aan te bevelen, denken wij (= Eric, voor de duidelijkheid haha), maar toch: gefeliciteerd!
Hierbij de mooie overwinning van Mats.
Wit: Charles R. (1574 ‘echte’ Elo)
Zwart: Mats L. (1374 ‘echte’ Elo)
Caro-Kann verdediging
1. e4 c6 2. Nc3 d5 3. Nf3 Bg4 4. h3 Bh5 5. Be2 e6 6. d4 Bd6 7. Be3 Qb6 8. Rb1 Ne7 9. O-O Nd7 10. b4 h6 11. b5 Qa5 12. Qd3 Bg6 13. Nd2 f5 14. f3 Bb4 15. bxc6 bxc6 16. Rb3 Nf6 17. Rfb1 Bxc3 18. Rb8+ Kf7 19. Nb3 Qxa2 20. Nc1 Qa5 21. Nb3 fxe4 22. fxe4 Bxe4 23. Rxh8 Bxd3 24. Nxa5 Rxh8 25. Bxd3 Bxa5 26. Rb7 Bb6 en wit geeft op.
Naspel
Zijn we nu slecht bezig met team 1? We staan er alleszins minder florissant voor dan vorig jaar rond deze tijd. Maar is dat slecht? Niet zo als we de analyse van Tom mogen geloven. Lees maar: “Leuze was op Elo nog sterker dan Mons. We staan nu tiende, op bordpunten zouden we achtste staan. Qua Elo zijn we nummer drie en op TPR staan we ook derde. Met andere woorden: we dienen klacht in bij de bond dat het systeem met matchpunten op geen k***en trekt. Want een TPR van 1916 voor de hele ploeg… Daar verdienen we toch beter mee dan een tiende plek. Bah. En van alle teams in 3A hebben we de hoogste Elo tegen gehad: 1945 gemiddeld. Vergelijk dat met Gent 4. Zij staan lekker tweede omdat ze tegen amper 1738 Elo gemiddeld moesten spelen. Tja. Volgende ronde spelen we tegen Bosvoorde. Zij hebben al dertien verschillende spelers opgesteld. Kan taai zijn. Daarna nog KGSRL als mogelijk lastigste. De rest is op papier zwakker.
Team 2 deed deze ronde een goede zaak en stijgt zoals gezegd naar de betere middenmoot. Vooral van belang is om de lijn nu door te trekken en dan kan er veel. Gene schrik, erop en erover.
Dat laatste geldt ook voor de derde ploeg die al bij al toch goede resultaten neerzet. Soms wat wisselvallig maar er is een duidelijk opgaande lijn.
Zeer verheugend ook: dit Dworp hangt aan elkaar. Kan er iemand niet spelen dan is er altijd wel iemand anders bereid in te springen. Deze ronde danken we vooral de drie ‘superflexibelen’ Mats, Niels en Diederik. Om Houdini jaloers te maken. En ze haalden dan nog 3 op 3 ook! Bovendien helpt de halve club mee om dit verslag te stofferen. De andere helft van de club zal het geweten hebben ook: veel leesvoer. En op 4 december nieuwe avonturen. Tot fleus.
