dworpse motoren stilaan op toerental
door eric, geert, tom
17 oktober 2022
nationale interclubs ronde 2
brussels 1 - dworp 1
binche 1 - dworp 2
soignies 1 - dworp 3
Twee weken geleden was de eerste ronde geen onverdeeld succes. De Dworpse teams -vooral dan het eerste- zijn het hun achterban en naam en faam verplicht beter te presteren. Met een verplaatsing naar Ukkel voor de boeg is het voor ploeg 1 een soort van derby –hoewel niemand dat zo ervaren heeft. De Brusselaars zijn te pakken en we hadden dan ook het vaste voornemen om dat te doen.
Traditiegetrouw gaat het er bij het tweede team vrolijk aan toe. Zeker als ze -zoals nu- naar carnavalsstad Binche moeten. Bernard, Peter, Eddy en Eric hadden alvast hun feestneuzen mee. Dit tweede team moet samen minstens honderd jaar lidmaatschap van Sk Dworp achter zijn naam hebben staan. Een (h)echt team oude getrouwe Dworpenaren.
Onze derde ploeg tot slot was de eerste ronde vrijgesteld van dienst. Voor het eerst dit seizoen gingen ze nu vol aan de bak. En ook team 3 hoefde niet ver te rijden, eventjes de taalgrens overwippen naar Soignies volstond. Maar het is geen makkelijke verplaatsing, Soignies is een stevig Waals ploegske. To be honest: die van ons zijn natuurlijk ook niet van gisteren.
Brussels maatje te klein voor geconcentreerd Dworp
Deze keer geen last minute afzegging en dus reisden we naar Brussels af met krek hetzelfde team als vorig jaar tegen dezelfde tegenstander. Alleen speelden we toen thuis en we rijfden een 5-1-overwinning binnen. Beter doen is moeilijk.
Zoals elke ronde was Serge op 1 met zwart als eerste klaar –al duurde het wel langer dan anders. Deze keer rijfde onze man wel het eerste volle punt binnen. Wit retourneerde immers de toren die zijn clubgenoot op bord 4 had gekregen (zie verder). Serge sloeg een pion op h3 en wit sloeg terug met de koning in plaats van met de pion. Er volgde echter torenschaak op h1 gevolgd door Txh6. Op h6 stond een witte toren. De stelling was zonder deze blunder ongeveer gelijk. Zo stonden we meteen al 0-1 voor.
Kjell met zwart op bord 3 speelde –ondanks sterke twijfels vooraf wegens lang niet gespeeld- een dijk van een partij. De man van Brussels kwam er om zo te zeggen niet aan te pas. Kjell won snel een stuk en drong vervolgens ongenadig binnen in de witte stelling. Fijn gedaan en het is al 0-2.
Helaas was de rol van stoorzender deze keer voor mij (Geert) weggelegd. Met wit op bord 4 had ik in de eindstelling het loperpaar, een pion meer en oprukkende vrijpionnen. Bovendien stond de koning van de zwartspeler ook nog eens op de tocht. Het resultaat? Een dikke nul wegens toren geblunderd. Even niet goed van maar bon, panta rhei hé (vrij vertaald: alles gaat voorbij, zelfs de koeien in de wei). Brussels tempert: 1-2
Daarna was het de beurt aan Tom op bord 2 met wit. We laten de oude meester zelf aan het woord: “Het was alweer mijn 60ste Elo-partij na een dertienjarige intermezzo. Ik kan me al lang niet meer verstoppen achter excuses zoals ‘nog niet gerodeerd’. Het was werken aan het bord met veel droge maar subtiele variantjes. Best tevreden over wat ik heb gezien ook al vindt de computer de wellicht énige wending die krachtig genoeg is om een verdiende overwinning te mogen claimen. Mijn vondsten waren goed voor +1 of +1.5. Net niet genoeg voor een vol punt. En toch gewonnen! Mijn tegenstander taxeerde de eindstelling helemaal in mijn voordeel en gaf op. Dank u wel maar met veel respect en medeleven want dat moet een rotgevoel zijn. Ook in de 500 partijen uit mijn eerste schaakcarrière heb ik het nooit mogen meemaken. De computer bevestigt wat Serge meteen na de partij zei: het is remise. Maar goed, toch 1-3
Een gelijkspel hadden we dus al. Op bord 5 speelde ook Diederik met zwart alweer een zeer degelijke partij. Hij stelde de overwinning veilig met een remiseaanbod. Zijn tegenstander had maar een pion voor de kwaliteit, had een beetje aanvalskansen, maar nam toch maar wijselijk aan… Hij blij en wij ook want zo trokken we het laken naar Dworp toe: 1,5-3,5, de buit is binnen.
Frank op bord 6 met wit diepte de overwinning nog wat uit. Hij speelde degelijk en kwam nooit in de problemen. Integendeel, voor zover ik er iets van gezien heb, had onze man voortdurend de beste kansen. Winnen lukte evenwel niet, remise spelen wel. En dus luidt de einduitslag 2-4. Wij blij.
Ondanks een gelijkspel geen tevreden gezichten
Op het eerste bord was Binche veel sterker (360 Elo meer) maar wij waren sterker op de andere borden, vooral op 3 en 4 (220 en 180 Elo meer).
Bernard met zwart op 1 behandelde de Italiaanse opening behoorlijk, ging in de aanval en offerde zelfs een paard op h3. De loper op h3 moest onmiddellijk een pion terugslaan na de witte zet e6! waardoor de aanval werd vertraagd en wit zijn verdediging kon organiseren. Daarna ging het langzaam bergaf. Volgens zijn tegenstander liet Bernard wel een goede kans op remise liggen. Toch een verdienstelijke partij van onze man. 1-0.
Ik (Eric) met wit op 4 dacht dat ik de hele partij slecht speelde in een Franse opening. De computer was echter van oordeel dat ik altijd beter heb gestaan. De zwarte koning moest naar het midden. Maar in plaats van mijn randpaard en dito toren te centraliseren, ruilde ik enkele stukken. Mijn voordeel verdween en met nog vier minuten op de klok voor elf zetten bood ik maar remise aan. Een uurtje voordien had ik nog remise geweigerd. 1,5-0,5
Ondertussen had ik wel gezien dat Peter met wit op bord 2 uitstekend stond. Hij had het loperpaar en een pluspion en voerde dat uiteindelijk met vaste hand naar winst. Met nog enkele seconden op de klok gaf zijn tegenstander het maar op. 1,5-1,5.
Eddy met zwart op 2 speelde naar eigen zeggen een saaie partij, maar dit gold allerminst voor het eindspel. Daarin nam een wit paard het op tegen drie pluspionnen. Volgens de computer nog houdbaar voor wit, maar in de praktijk moeilijk te verdedigen. De zwarte koning peuzelde de b4-pion op en onmiddellijk daarna de a4-pion. Eddy zag het familieschaakje niet dat tot verlies van de b7-pion leidde. In plaats van op a4 te slaan moest hijzelf eerst a7- a5! spelen en later op a5 slaan. Het witte paard kan de twee vrijpionnen dan niet meer stoppen. De witte koning die een h-pion moet ophalen, komt er ook niet op tijd bij. Jammer van dit relatief gemakkelijk gewonnen eindspel maar toch niet te vergelijken met de dolle fratsen (excuus aan Jef Nijs) op bord 1 en 4 van de eerste ploeg. 2-2
Een tweede gelijkspel, wat teleurstellend.
Beresterke tegenstanders doen derde team de das om
De derde ploeg was op alle borden zwakker in Elo dan de Waaltjes van Soignies. Het Dworpse team had een Elogemiddelde van 1524, de Soignies-enaren haalden 1622. Het grootste verschil noteerden we op bord 1 waar Niels een tegenstander met 250 punten meer partij moest geven. Niels deed zijn best maar het lukte niet.
Op de andere borden was het Elo-verschil veel minder groot maar ook daar konden we geen halfje binnenrijven. 4-0 derhalve en volgende keer beter, mannen!
Naspel
Oef! Na het verlies in de eerste ronde staat Dworp met deze eerste winst weer ‘tussen de mensen’. Dat doet deugd en het is verdiend want de meeste spelers van team 1 speelden geconcentreerd en we waren ook gewoon beter. De punten zijn alvast welkom. De volgende ontmoeting, tegen Mons, is in principe niet van de poes. Wat reserve is dan nooit weg.
Ook team 2 speelde niet slecht maar miste het tikkeltje geluk om een overwinning binnen te halen. Hopelijk breekt het tweede gelijkspel op een rij Dworp 2 niet zuur op bij de eindafrekening.
Team 3 ten slotte had het niet onder de markt tegen een (te) sterke tegenstander. Maar moed verloren, al verloren. Het kan alleen maar beter gaan. Rendez-vous alweer over drie weken, op 6 november in het oude vertrouwde Essenbeekse clublokaal.
