doorgaan naar hoofdinhoud

dworpse ploegen starten (te) stroef


door eric, peter, tom, geert (foto's peter)

26 september 2022

nationale interclubs ronde 1
dworp 1 - edc 1
dworp 2 - dzd 1

foto Bernard

Met september komt niet alleen de koude en het duister om halfzeven maar trekt ook het jaarlijkse hoogfeest van het schaken voor clubs zich op gang. De nationale interclubs zijn er weer. Zondag jongstleden gaven team 1 in derde en team 2 in vierde afdeling respectievelijk Echiquier du Centre (EDC) en De Zwarte Dame (DZD) partij in de vertrouwde omgeving van het Oud Kasteel in Essenbeek. Een nieuw seizoen en dus tijd om de goede voornemens op te blinken. Al zal het met name voor de eerste ploeg moeilijk zijn om beter te doen dan vorig jaar.

EDC is een promovendus, de ontmoeting tegen Dworp was voor hen dus ‘historisch’. Het is namelijk hun eerste keer in derde afdeling. Dat is altijd opletten geblazen, aan motivatie ontbrak het de Waaltjes zeker niet. De naakte cijfers leren ons dat dit een zeer homogeen, vrij jong, team is. Op papier is Dworp echter favoriet.

Team 2 start de IC met een stadsderby tegen DZD Halle, ook al een promovendus en dus gemotiveerd. Dubbel tricky met andere woorden. Temeer daar Diederik, normaliter op bord 1, ter elfder ure diende in te springen bij de eerste zes.

Een derde ploeg heeft Dworp overigens ook. Onze clubgenoten waren echter bye. Pas op 16 oktober schieten de jongens in vijfde afdeling uit de startblokken.

Mannekens, we gaan weer niet beginnen hé!

Starten deden we met team 1 onder een niet al te gunstig gesternte. Zaterdagavond meldde Kjell, bord 3, zich ziek en dus was het in allerijl zoeken naar een vervanger. Die vonden we in de persoon van Diederik –en bij deze onze dank aan team 2 voor de flexibiliteit.

Naar aloude –maar daarom niet loffelijke- gewoonte kon Serge op bord 1 met wit als eerste naar de bar. Serge speelde snel, zijn tegenstander gebruikte zijn tijd. Dat resulteerde in een zeer ingewikkelde, gesloten stelling waarbij lange tijd geen pion of stuk geslagen werd. Duidelijk was wel dat de zwartspeler overwicht had en de witte koningsvleugel ernstig bedreigde. Dat werd Serge na een doorbraak in het centrum uiteindelijk ook fataal. De eerste nul is helaas binnen. Een slap begin.

Helemaal zeker ben ik niet maar daarna was het Frank die met wit op bord 5 het eerste halfje binnenhaalde. Dit na een zeer evenwichtige partij. Even leek het erop dat Frank opgezadeld werd met een geïsoleerde centrumpion. Een inventieve manoeuvre loste dit probleem echter op. Wat restte was een dubbel toreneindspel dat na enig over en weer geschuifel terecht remise werd gegeven.

Het lichtpunt van deze ontmoeting tegen EDC was Yentl op bord 6. Het is allicht vele jaren geleden dat er nog eens een jeugdspeler ‘van eigen kweek’ in het eerste team van Dworp belandde. Yentl stelde alleszins niet teleur. Vanuit de opening kreeg hij met zwart voordeel. Er werden nogal wat stukken afgeruild tot dit uitmondde in een eindspel waarbij wit aankeek tegen een geïsoleerde pion en een zwakke loper (plus ook nog een paard). Zwart stelde hier een sterk, goed gepositioneerd paard, een homogene pionnenstructuur (en een loper) tegenover. Vanop afstand valt het moeilijk in te schatten en onze man deed erg zijn best. Het volle pond kon hij echter niet binnenhalen, de partij bleef steken in remise. Hoe dan ook een geslaagd debuut.

foto Yentl en Frank

Een zeer onorthodoxe stelling zagen we dan weer op bord 4 waar Diederik met de zwarte stukken speelde. Hoe dat zo kwam, weet ik niet maar Diederik kreeg een stelling met een quadrupel pion (!) Zelden gezien. Het was nog niet eens slecht met ‘spel’ en open lijnen. Alsof het nog niet gek genoeg was, offerde zwart vervolgens een loper voor twee pionnen. Opportunisme of doorgerekend, wie zal het zeggen? Ogenschijnlijk leek ook dit wel speelbaar met de witte koning in het centrum en onderontwikkelde stukken. Wit zette evenwel energiek en inventief verder en sloeg de aanval af. Gelukkig voor ons nam de Waal het remiseaanbod van Diederik aan. Weer een half punt binnen.

Op bord 2 met zwart zat als vanouds Tom. Het seizoen is echter nog jong en Tom nog niet echt gerodeerd. Volgens de computer –en voor wat dat waard is- heeft hij in deze partij ‘geen leer geraakt’ met tien ‘imperfecties’ tegenover zes voor de witspeler. De problemen begonnen nog niet op zet 7 die Tom, in navolging van zijn voorbereiding, a tempo speelde. Tom: “ik dacht dat dit een zetverwisseling was maar het blijkt best nog speelbaar. Pas op de volgende zet maak ik een fout, nochtans de eerste zet waarover ik heb nagedacht.” Onze man slaagde er niet meer in de zaak nog recht te trekken. Een tweede nul op het rekwest en een verloren match voor Dworp.

Ikzelf (Geert) haalde op bord 3 met wit nog wel het eer reddende volle punt binnen maar het mocht niet meer baten. Een mismeesterd aangenomen damegambiet was dit. Zwart profiteerde niet waardoor ik in een goed middenspel terechtkwam met twee lopers tegen twee paarden. Zwart verloor dan een pion in een open stelling en eigenlijk had ik er dus moeten overlopen. Helaas pindakaas, een goed plan ontbrak. Na lang zoeken vond ik wel een slecht (!) plan. Zo kon zwart de stelling terug in evenwicht trekken. Het eindspel speelde de EDC-man echter zo afschuwelijk slecht dat ik al bij al toch nog vrij snel en probleemloos het volle pond kon binnenhalen.

Vriendelijke ontmoeting tussen acht (ex)Dworpenaren

Op het tweede bord stelde Geert Maeckelbergh met wit al snel remise voor tegen Peter, omdat hij dacht dat Dh5 nogal gevaarlijk leek. Echter, wit stond hier al +0.5 beter en was er geen reden tot paniek. De stelling was best nog interessant maar beide jonkies –slechts 50 jaar gemiddeld- waren tevreden met een puntendeling.

Op het eerste bord stelde Gert De Ceukelaire met zwart remise voor. Bernard kon niet anders dan aanvaarden aangezien hij een gelijkspel op alle borden fijn vond. Dat betekende voor beide ploegen immers een goede start van de IC-competitie. In het begin van de partij stond Bernard in het voordeel in een Franse doorschuifvariant. Daarna verwaterde het voordeel en bij het remise aanbod was het vermoedelijk gelijkspel.

foto Eric

In de optiek ‘we zijn goed bezig’ werd het op bord 4 tussen Eric Cornelis met zwart en Louis van Duuren nadien ook remise. Eric speelde de opening niet correct en kwam op de negende zet in verliesgevaar. Louis zag het niet, het voordeel verdampte onmiddellijk en zo eindigde ook dit veteranenduel (70 jaar gemiddeld) op zet 21 in een vriendelijke puntendeling.

De partij tussen Eddy met wit en Mieke werd een lange ingewikkelde strijd. Onze man had na meer dan 3,5 uur spelen een pion meer op de h-lijn. Door te snel aan te vallen, verloor hij deze echter terug. Zo werd ook deze partij uiteindelijk remise. Bijzonder was wel dat er op een bepaald moment door een verkeerde torenzet een andere stelling ontstond op het bord dan op het hulpbord van Mieke. Om dit op te lossen werd onze internationale arbiter Bernard uit het café gehaald. Eddy, Mieke Maeckelbergh en Gert De Ceukelaire -die Mieke waar nodig assisteerde- zijn allen arbiters. Hilarisch dus dat ze hiervoor een internationale arbiter nodig hadden. Doordat Eddy de kloktijden steeds vlijtig had genoteerd konden de vier (!) arbiters het al snel oplossen. Enfin, een billijke 2-2 uitslag.

Naspel

Deze eerste ontmoeting van het nieuwe interclubseizoen was bepaald geen succes. De prijs van de strijdlust gaan we hiermee zeker niet winnen: op tien borden eindigden er zeven in remise, bij twee verliespartijen en amper één keer gewonnen. De manier waarop Eddy doorspeelde voor de winst verdient alle respect. En ook Yentl is een revelatie in deze ontmoeting.

Hopelijk zijn we met team 1 weer niet vertrokken voor een rits 3,5-2,5 nederlagen zoals net voor de pandemie. Dat we ons toen slechts ternauwernood en op miraculeuze wijze hebben kunnen redden, zal iedereen zich nog wel herinneren. Het kan –pardon: moet!- beter.

De tweede ploeg had dan nog een geldig excuus voor haar vreedzame gedrag. Een derby tegen de Zwarte Dame brengt doorgaans het beste en het meest zachtmoedige boven in de Dworpenaren.

De slotsom is evenwel duidelijk: dit was niet genoeg. Op 16 oktober is team 1 de club een klinkende revanche verschuldigd. Tot dan.

uitslagen en standen interclubs