gemengde gevoelens in ronde 3
door yves, eric, geert
6 december 2021
nationale interclubs ronde 3
kgsrl 4 - dworp 1
hcc jurbise 1 - dworp 2
zottegem 2 - dworp 3
Na de mooie uitslagen uit de vorige ronde was het zaak de lijn door te trekken. Alle teams op verplaatsing en de vierde ploeg bye. Team 1 zakte af naar het mekka van het Belgische schaken in Gent: KGSRL, de enige club met een eigen huis. De twee ploegen in vierde afdeling maakten relatief verre verplaatsingen, naar Jurbise en Zottegem. En voor alle ploegen gold: dit werd een stevige test.
Hoogconjunctuur blijft aanhouden
Door de superuitslagen in de eerste twee ronden speelden we in Gent tegen de nummer twee uit het klassement een heuse topmatch. Inzet: de eerste plaats. De vierde KGSRL-ploeg kwam behoorlijk sterk op maar was ook geen onoverkomelijke klip. En dus gingen we er vol tegenaan.
De eerste die naar de bar kon trekken was Serge op bord 1. Met zwart moest hij een sterke Nederlander partij geven. Serge deed het goed, de partij vlakte snel af en al vlug konden de stukken terug in de doos. Remise.
Dat we het niet cadeau gingen krijgen, bleek al vlug. Voor het eerst dit seizoen kwamen we op achterstand. En wel door een dubieus verlies van Frank met zwart. Een geval van piece touché. Frank, in de overtuiging dat zijn tegenstander op zetherhaling speelde, raakte zijn dame lichtjes aan en werd vervolgens verplicht ermee te spelen. Dat kostte een stuk en de partij. Jawel, Dworp 1 op achterstand en in de problemen.
Dat trok Kjell op bord 2 met wit al heel snel effe recht. Weinig van de partij gezien maar het lijkt erop dat onze man kwam, zag en overwon. 2 op 2 voor Kjell en de stand was opnieuw gelijk. En van dan af liepen we erop en er over. Het bleef nog even evenwichtig nadat Diederik op 4 met zwart een duidelijk betere stelling met een pion meer remise gaf (“ik zag werkelijk niets”). Daarna was er geen houden meer aan.
Ikzelf (Geert) won met zwart voor de verandering ‘op kracht’. Niks konijnenpoot deze keer. Nadat de witspeler de opening zwak behandelde en eventjes later nog een mindere zet speelde, was het hek al van de dam en de partij in hogere zin gewonnen. Alle trucjes werden netjes weerlegd en het punt en al minstens een gelijkspel was binnen.
Daarna was het even wachten geblazen op Walter. Op bord 6 met wit won hij snel twee pionnen. Daarna was het minder duidelijk. De zwartspeler leek met toren en dame op de onderste rij de witte koning over de kling te jagen. Schijn bedriegt, Walter had fijntjes berekend dat zijn monarch bijna in het midden van het bord het veiligste stond. En vervolgens sloeg zijn aanval moeiteloos door. Een knappe prestatie en 2-4 winst voor Dworp! We blijven aan kop.
Het resultaat was slechter dan de partijen
Dworp 2 reisde naar Jurbise, een van de sterkere teams in de reeks. Locatie: een afgelegen schooltje langs een landelijke weg. Het was er erg koud, van onze spelers speelden enkel diegenen die het best in het vlees zitten zonder jas…
Bernard met zwart op 3 was achteraf niet tevreden over zijn partij. Op een onjuist moment ging hij - vroegtijdig- in de aanval, werd teruggeslagen en belandde in een toreneindspel met een pion minder en met een slechtere pionnenstructuur. Toch was het sneller afgelopen dan wij dachten. In de na-analyse wist Bernard wel heel vaak te winnen…
Eddy met zwart op bord 1 speelde voor de eerste maal dit jaar niet tegen een Belgisch kampioen(e). Hij speelde op winst en ging in de aanval. Zijn sterke tegenstander (+2000 Elo) nam echter over en wist te winnen. Toch weer een goede prestatie van Eddy.
Eric op bord 4 met wit speelde een gesloten Siciliaan en had gedurende de hele partij ruimtevoordeel. Op de 31e zet liet hij na f5! te spelen wat tot groter voordeel had geleid. Op de 36e zet dacht hij een tactische fout te hebben begaan en stelde remise voor. Het werd onmiddellijk aanvaard. In werkelijkheid viel het mee, hoewel het voordeel verminderde. Computeranalyse bevestigde: een behoorlijke partij van beide spelers.
Op bord 2 speelde Peter met wit een Schots gambiet. Beiden kenden de theorie goed. Peter kwam toch 2 pionnen voor, maar met serieuze compensatie voor zwart (loperpaar, betere zware stukken). Enkele onnauwkeurige zetten leidden er echter toe dat hij geleidelijk slechter kwam te staan. In tijdnood raakte hij even een toren aan terwijl zijn paard in stond. Hij wachtte even en speelde alsnog met het paard. De tegenstander, die nog zijn zet opschreef tijdens dit manoeuvre, had het toch gezien. Peter gaf dan maar op. Het kalf was toch al verdronken.
Het resultaat was slechter dan de partijen. Volgende keer beter! Nog een anekdote in 4F eindigde een partij tussen MSV en de Mercatel op het eerste bord op 0-0 forfait, einduitslag 1.5-1.5. MSV blijft leider met 5 matchpunten.
Strijdend ten onder gegaan
Dworp 3 ging op verplaatsing naar het verre Zottegem. Daar kwamen we terecht in een warm luidruchtig café, uitgezocht door de tegenstander als noodlokaal voor de interclub.
De standaardploeg werd wat bijgestuurd. Met een jeugdig team -Filip, Yves, Mo & Sander- namen we het op tegen het op papier sterkere Zottegem 2.
Op bord 4 speelde Sander rustig: geen snelle stukkenwissels maar een complexe stelling. Op een bepaald moment speelde de tegenstander echter zijn ervaring uit met een pionnenaanval die binnendrong in de stelling van Sander. Dat bezegelde zijn lot.
Op bord 3 gaf Mo partij aan een even sterke tegenstander als op bord 2. De partij ging gelijk op, maar was wel wild van aard. Mo speelde agressief vooruit. De koning gaf vanuit de achtergrond mee ondersteuning. Echter speelde Mo wat te snel, waardoor hij niet altijd 100% precies was. De tegenstander kwam wat beter uit het middenspel en wist in het eindspel de partij af te maken.
Op bord 1 had Filip gekozen voor een defensieve approach. Gedurende de eerste 15 à 20 zetten bleven de stukken ter plaatse trappelen op de 8ste, 7de en 6de rij. Het initiatief werd wat aan de tegenstander gelaten. Die koos voor een pionnenaanval op de damevleugel. Filip fietste er handig omheen met een remise tot gevolg.
Op bord 2 gaf Yves partij aan een sterkere tegenstander. Het was een erg gesloten stelling. De seconden en minuten tikten weg en beide spelers besloten dan alles af te ruilen in het middenspel. Op 10 zetten waren alle zware stukken weg. Een pionnenspel met gelijke kansen aan beide zijden, leidde tot remise.
Helaas verloren we zo met 3-1. Al bij al en gezien het aanzienlijke Elo-verschil is dat een mooie prestatie.
Naspel
We wisten op voorhand dat het voor de wat onverhoopt gepromoveerde teams 3 en 4 een zware karwei zou zijn om zich in vierde afdeling te handhaven. Deze ronde was daar een bevestiging van. Maar blijven knokken hé mannen. Knokken, concentratie en vechtlust… Daar komen we al een heel eind mee. Volgende ronde gaan we vol voor de winst.
Voor team 1 blijft het sprookje duren. We lopen nog een half bordpuntje uit. Ter vergelijking: we hebben nu al even veel matchpunten (6) als op het einde van het vorige seizoen! Toen sprokkelden we in totaal 31 bordpunten op elf rondes bij elkaar. Dit jaar hebben we er al 15 na drie rondes. Nog cijfertjes: op 18 partijen wonnen we er 13, speelden vier maal remises en verloren slechts éénmaal… Het kan tellen.
Maar toch. Zweefvliegtuigen gelieve aan de grond te blijven want het kan elke ronde gedaan zijn. En laten we het van dag tot dag bekijken. Te beginnen met ronde 4 tegen het nummer 11 in de rangschikking (The Belgian CC). Een haalbare kaart.
En dan merkt Erik nog terecht op dat in eerste afdeling slechts 20 van de 48 partijen gespeeld werden. De rest werd forfait gegeven. Er is iets mis met de eerste klasse! (Of zit covid er voor iets tussen?)
