een historische zondag in essenbeek
door yves, geert (foto's yves)
21 november 2021
nationale interclubs ronde 2
dworp 1 - caïssa europe mons 2
dworp 2 - braine échecs 1
dworp 3 - wachtebeke 3
dworp 4 - braine échecs 3
6-0, 6-0, 6-0, 6-0…
Tegen de jongelui uit Mons hadden we in september in de uitgestelde tiende IC-ronde van voor covid nog 3-3 gelijkgespeeld. Nu was het echter voor echt en bovendien speelden we met onze typeploeg. Welnu, voor Mons was de berg veel te hoog. Met een flinke 6-0-pandoering trokken ze weer huiswaarts.
1-5 in de eerste ronde, 6-0 in de tweede. In de archieven moeten we al tot het IC-seizoen 2003-2004 teruggaan om in de buurt te komen. Toen werd CC Anderlecht 2 met 5,5-0,5 afgepoeierd (weliswaar met twee forfaits) en kreeg ook Boitsfort 2 een forfaitscore aangesmeerd. Twee oud-strijders van toen, Diederik en Serge, doorstonden de tand des tijds en waren er ook nu nog bij.
Het wedstrijdverslag
Kjell met wit op bord 3 was eerste klaar. Hij speelde een goede partij, drukte de tegenstander langzaamaan in de verdrukking en maakte het mooi af met een combinatie. Zwart had de keuze tussen mat of dameverlies en gaf dus maar wijselijk op.
Daarna volgde Frank op bord 6 met zwart. Misschien was hij na afloop uitgeput maar dat zal dan wel meer van het rondwandelen dan van het schaken zijn. Zijn tegenstander dacht zelfs over de meest voor de hand liggende zetten onwijs lang na –of deed toch alsof… Frank liet het niet aan zijn hart komen en zette de partij probleemloos naar zijn hand. 2-0
Serge op 1 met wit kreeg een goed eindspel, met een sterk paard tegenover een matige tot slechte loper voor zijn tegenstander. Toch was niet goed te zien hoe onze man het volle punt zou kunnen binnenhalen. Tot de Mons-mens zijn loper wegblunderde. 3-0.
Tom kreeg op 2 met zwart de ‘grote lafaarden-variant’ van het Siciliaans tegen (1. e4 c5 2. c3). De witspeler had licht voordeel, al was er niet veel aan de hand. Vrij snel was het spel gelijk hoewel wit wel dreiging behield op de zwarte koningsstelling. Vervolgens stond onze man ‘ietske’ beter. Op zet 22 volgde nog een fout van de tegenstander en hoewel Tom naar eigen zeggen nog enkele keren de snelste weg naar de winst liet liggen, rijfde hij uiteindelijk toch het volle ei binnen. 4-0
Ook Diederik op 5 met wit liet zijn tegenstander alle hoeken van het bord zien. Met tegengestelde rokades is snelheid van handelen cruciaal. De stukken van onze man stonden veel beter opgesteld en de verdedigingsmuren rond de witte koning werden snel gesloopt. En ja, de rest is geschiedenis. 5-0, jawel!
Zelf was ik (Geert) op 4 met zwart het zorgenkindje. Een onorthodoxe opening, pionverlies en slecht samenwerkende stukken. Objectief gesproken stond ik de hele partij verloren. Het kampfschwein in mezelf loerde wel op elk half kansje. Met succes. In zijn haast om snel te winnen overzag de witspeler een matcombinatie. Vergeet deze wanprestatie, onthoud de laatste vier zetten. Zes bros!
Met Eddy in bloedvorm pakt Dworp 2 een punt
Twee uit vier heeft Dworp 2 na twee matchen. Twee keer gelijkgespeeld. Aan dat tempo is het behoud in vierde probleemloos verzekerd. De Oscar van deze ontmoeting gaat naar bord 1, waar Eddy met wit een ex-Belgische kampioene (nog steeds 2078 Elo) partij gaf. Na IM Michel Jadoul was dat meteen de tweede Belgische kampioen op rij die hij te bekampen kreeg. In het clubkampioenschap blijkt al de bloedvorm van Eddy en die positieve lijn trekt hij nu door in de IC. Punt binnen.
Ondanks een Elo-verschil van meer dan 100 punten had ook Bernard met wit op 3 geen problemen met zijn tegenstander. Bij Eric op 4 met zwart ging het minder voorspoedig. Hij moest helaas het onderspit delven. En na een zware strijd moest ook onze andere zwartspeler Peter op bord 2 er helaas aan geloven. Maar een 2-2 gelijkspel tegen een tegenstander met gemiddeld 150 Elo meer is hoe dan ook een prestatie om u tegen te zeggen. Mooi.
Ook team 3 op de helft van de punten
Met een licht gewijzigde ploeg aan de aftrap -Filip (in)geruild voor Walter- verscheen Dworp 3 vol aan de bak tegen het op papier zwakkere Wachtebeke.
Sam speelde met wit op bord 1 een voortreffelijke partij waarbij hij in de opening reeds een stuk extra kon bemachtigen. Na een verdere penetratie met onder andere toren en loper op de damevleugel mochten de stukken snel terug naar hun stelplaats. 1-0
Op 4 speelde Yentl met zwart tegen een andere jeugdspeler. De partij ging wat gelijk op. Na afruil van een heleboel stukken, kreeg Yentl op de damevleugel een alleenstaande vrijpion. Hij slaagde erin die met zijn torens te begeleiden tot aan de andere kant van het bord. Ook in deze partij gingen de stukken dus relatief makkelijk terug naar hun beginpositie. 2-0
Op bord 3 met wit speelde Yves op een aanval van links via de damevleugel. De partij bleef evenwichtig tot de tegenstander een pion teveel opschoof op de d-lijn. Het werd in dank aangenomen. Al gauw leidde dit pionverlies tot een afwikkeling naar een pionneneindspel. De pluspion gaf uiteindelijk de doorslag. Ook hier werd net als bij Yentl een promotiepion geforceerd. 3-0
Op bord 2 werd het een echte doodstrijd tussen een jeugdige speler en de ervaren zwartspeler Walter. Het draaide uiteindelijk uit op een eindspel waarbij Walter letterlijk al zijn resterende stukken in de strijd gooide (tot en met de koning). Zo forceerde hij een succesvol stikmat in de achterste regionen van het veld. Vier bros!
Een forfaitscore om mee uit te pakken tegen een op papier zwakkere ploeg. Het doet deugd en we hebben opnieuw de helft van de punten. Het behoud in vierde, wat toch de minimale ambitie is van deze ploeg, komt hiermee een stapje dichterbij. Met de sterkere tegenstanders voor de boeg zijn de twee matchpunten misschien wel van goudwaarde.
Dworp 4 zet goede prestatie neer
Jammer genoeg moest Dworp 4 op bord 2 een forfait geven. Dat wisten we op voorhand. En desondanks sleepte onze ploeg nog een gelijkspel uit de brand, een mooie prestatie. Niels op het eerste bord met wit speelde sterk, zijn tegenstander had geen schijn van kans. En ook Mats op drie met wit deed waarvoor hij is ingehuurd namelijk winnen. Aaron op vier met zwart betaalde allicht nog wat leergeld. De aanhouder wint en de punten komen ook hier wel.
Naspel
Historisch is een woord dat we niet te vaak moeten gebruiken want dan verliest het zijn betekenis. Maar in de annalen van de Dworpse schaakkring, een schaakclub in Halle (eigenlijk Essenbeek haha), wordt zondag 21 november allicht in gouden letters geschreven. Twaalf keer gewonnen, geen enkele remise en slechts drie keer de koning moeten omleggen… Wie doet beter?
En de eerste ploeg zeg. Twee IC-rondes en dus twaalf partijen gespeeld. Tien keer gewonnen, amper twee gelijke spelen, nul nederlagen. De nummer twee in het klassement, KGSRL 4, staat al op 3,5 punten achterstand. Niet normaal, niet normaal… Het behoud en een probleemloos seizoen lijken al zo goed als zeker. Kunnen/mogen we ambitieuzer zijn? We zullen het snel weten, de volgende ronde nemen we het in Gent op tegen de nummer twee. Tot dan –en wie weet ook nog daarna- geldt: zolang de hoogconjunctuur duurt, genieten we ervan. À la prochaine.
