een nieuw begin
door diederik, geert (foto's eddy)
25 oktober 2021
nationale interclubs ronde 1
bosvoorde 2 - dworp 1
anderlues 1 - dworp 2
opwijk 2 - dworp 3
anderlues 3 - dworp 4
Na de miraculeuze redding van Dworp 1 en de al even wonderbaarlijke promotie naar vierde van twee Dworp-teams tijdens de lang uitgerekte covid-editie van de interclubcompetitie die in 2019 begon, gingen we afgelopen zondag fris en monter (als een chocoladeklonter) opnieuw van start. Met vier ploegen alstublieft. Dworp heeft de covid-kater doorgespoeld met ouwe klare en beschikt ook over een brandnew lokaal, ‘t Oud Kasteel in Essenbeek.
Als een mes door de boter…
Met enige vrees maar met het voornemen ons vel duur te verkopen, trokken we voor de eerste ronde naar de Brusselse buren van Bosvoorde. Op papier was dit een te duchten tegenstander. In de praktijk moest de thuisploeg het met vier invallers doen en daar liepen we los over.
Na een uurtje was het eerste punt al binnen. Geen enkele Bosvoordenaar durfde zich te meten met onze Frank. Resultaat: een forfaitpunt. Vervelend voor Frank maar punt is punt, zullen we maar zeggen.
Invaller Gaston met wit op bord 6 had amper meer tijd nodig. Zijn tegenstander worstelde al van in de opening met een vliegje in zijn oog. Resultaat: kwaliteitsverlies. Dat werd al snel (veel) meer. Punt 2 was meteen een feit. Knap gespeeld.
Vervolgens ging het wat trager. Diederik met wit op vier speelde vreemd genoeg tegen dezelfde tegenstander met dezelfde kleur van R10 van de vorige IC-competitie in september (Europchess). Blijkbaar getransfereerd naar Bosvoorde.
“Mijn voorbereidingen”, dixit Diederik, “beperken zich noodgedwongen tot het bekijken van een Youtube video over een willekeurige opening op zondagmorgen. Soms heb je geluk en kan dat inspirerend werken want in een video over een nieuwe idee (van 2006 weliswaar) in de Nimzo werd de zet g4 in de verf gezet. Toevallig kwam de Nimzo ook op het bord, al was het een andere variant. In onderstaande stelling stond ik wel ok maar zag niet direct hoe ik vooruitgang moest boeken. Tot ik aan de video en g4 moest denken en zo de partij naar mij kon toetrekken.
0-3 jawel. Wie had dat gedacht? En Serge met wit op 1 stond een pion voor, weliswaar met ongelijke lopers. Op aandringen van de ploegchef (jawel, jongens en meisjes dat is dit jaar ondergetekende, Geert), stelde hij remise voor. Geweigerd, de tegenstander kende de tussenstand ook. Serge knoeide nog wat, verloor zijn pluspion maar haalde het broodnodige halfje voor de ploegoverwinning uiteindelijk toch binnen. Bravo!
Dan waren er nog Tom en ik. Geen zorgen over Tom, die stond met wit altijd prima. Hij bleef secuur spelen en had, in tegenstelling tot zijn gewoonte, ook veel meer tijd. Met resultaat: de man van Bosvoorde verloor zijn ‘broek en zijn bretellen’. 0,5-4,5. Wow! Wonder een is geen wonder.
Zorgen waren er wel over bord 3 waar ondergetekende met zwart in een damegambiet niet erg secuur speelde, moeilijk kwam te staan en een pion verloor. En nog een pion… En bovendien penetreerden dame en toren de zwarte stelling. Als de nood het hoogst is, is de redding echter vaak nabij. Dameruil zorgde voor een keerpunt. De zwarte toren nagelde de witte koning aan de twee onderste rijen, de witte toren moest zich bovendien uiterst passief opstellen om alle pionnen te verdedigen. In de eindstelling –nog steeds met een pion minder- was het eerder zwart die beter stond. Oeftie! Konijnenpoot de luxe.
Eindstand 1-5, asjemenou. En de eerste plaats in het klassement als toetje.
Dworp 2 rijft knap eerste punt binnen
Over naar Dworp 2 dat in vierde afdeling naar het Waalse Anderlues afzakte. Onze tactiek heeft goed gewerkt met Eddy als buffer op bord 1. Hij speelde en verloor kansloos tegen IM Michel Jadoul (Elo 2348!). Geen schande, een logische uitslag. Op de borden 3 en 4 haalden Walter en Bernard het volle punt binnen wat resulteerde in een mooie 2-2. Bernard speelde een fijne aanvalspartij. Optisch was het niet zo duidelijk maar de koning in het centrum en de slechte coördinatie van de zwarte stukken volstond voor een doorslaggevende aanval.
De tegenstander van Walter stelde naar verluidt wel tien keer remise voor. Een woord dat niet in Walter zijn woordenboek staat. Walter speelde een sterke partij en won verdiend. Ook Peter had een mooie stelling maar verloor uiteindelijk een pion, remise zat er nog in maar helaas het lukte net niet.
De wet van de sterkste (maal 2)
Dworp 3 moest, eveneens in vierde afdeling, vol aan de bak tegen het sterke Opwijk. Sam en Filip haalden beiden een mooi resultaat met remises tegen sterkere tegenstanders. Yves stond naar eigen zeggen beter maar het eeuwige tijdnoodspook strooide andermaal roet in het eten. In een ‘all or nothing’-aanval van zijn tegenstander werd het nothing voor Yves. Voor Yentl was het zijn eerste keer in 4de. Lang gespeeld en hard gevochten. Het was een leerrijke partij maar uiteindelijk trok Yentl toch aan het kortste eind tegen een sterke 1800-speler. Eindstand 3-1.
In vijfde afdeling gaf Dworp 4 de derde ploeg van Anderlues partij. Het thuisteam had gemiddeld 100 Elo-punten meer dan de onzen. Niet van de poes dus. Niels Palmans en Sander verloren, Mats en Mathias speelden allebei remise tegen tegenstanders van 1500 en 1400 Elo en dat is op zich wel een mooi resultaat voor hen. Eindstand 3-1.
Naspel
De conclusie is positief. Goed begonnen is half gewonnen en de eerste ploeg is heel goed begonnen. Hopelijk is daarmee de trend gezet en kunnen ook de twee ploegen in vierde van zich afbijten en het degradatiespook op afstand houden. Volgende afspraak op 21 november voor een thuismatch in ‘t Oud Kasteel.
