op zijn dworps dwars door alles heen (of toch bijna)
door gaston, eric, geert
9 maart 2020
nationale interclubs ronde 9
dworp 1 - brasschaat 2
dworp 2 - 2 fous diogène 2
dworp 3 - de zwarte dame 1
dworp 4 - de zwarte dame 2
Vooraf
De terdoodveroordeelde mag alles eten. Onder dat motto trok team 1 met twee schamele puntjes naar Essenbeek in een poging om de laatste strohalm te grijpen. Want opnieuw stond team 1 voor een match van de waarheid. Verliezen betekende 100% zeker een kruis maken over een verlengd verblijf in derde afdeling. Winnen staat gelijk aan nog een (water)kansje. En een versterkt Dworp 2 nam zich vooraf voor om deze ronde flink van zich af te bijten. Ondertussen hangt Dworp 4 voor een eventuele promotie af van de resultaten van de andere ploegen. Zij konden dus ongedwongen naar deze derby tegen De Zwarte Dame 2 toeleven. Dat laatste gold ook voor de gedoodverfde promoploeg Dworp 3. Het Elogewijs veel lager gequoteerde De Zwarte Dame 1 zou wel geen partij zijn.
Rode lantaarn staat klaar om door te geven
Na het debacle tegen Aalst in de vorige ronde gaf wellicht niemand nog een sikkepit voor het behoud van onze eerste ploeg. Vandaag stond immers het op papier zoveel sterkere Brasschaat 2 op het programma. We herhalen het echter tot in den treure: Elopuntjes zeggen niet alles. Hoe dan ook: winnen is de enige optie.
En het begon –zoals tegen Aalst- goed. Op bord 4 nam ik (Geert) het met zwart in de tamme ruilvariant van het Frans op tegen een jonge Nederlander. Tegen een noorderbuur spelen, is altijd oppassen geblazen. Maar kijk, tam begonnen is half gewonnen, zegt een nieuw spreekwoord. Welgeteld 24 zetten hield de witspeler het uit en mat was al niet meer te vermijden. Mooi en sterk gespeeld, de stelling was echt zo mooi, zo mooi was het in jaren niet geweest, zo mooi… (ja sorry, als je het verslag mag schrijven, mag er wat eigen lof bij, met dank aan Gaston voor de inspiratie). 1-0 voor de goei.
De vorige ronde indachtig gaf buurman Kjell op bord 3 met wit er al snel de brui aan. Het was een evenwichtige stelling waarin weinig aan de hand was en dus werd remise overeengekomen. Eén winstpunt en vijf remises zouden inderdaad volstaan voor de matchpunten. Een nogal gewaagde redenering. 1,5-0,5 voor de goei.
Ook een ogenschijnlijk zeer gemotiveerde Serge op bord 1 met wit hield het daarop voor bekeken. Naar eigen zeggen was verder spelen geen optie op straffe van een slechtere stelling. 2-1 voor de goei.
Meer strijd was er op de andere borden. Met name bij Frank met zwart op bord 6. Zijn tegenstander verkondigde aan al wie het horen wou dat hij na de opening straal gewonnen stond. Veel woorden, weinig waarheid bleek achteraf. Niettemin was het een hels ingewikkelde stelling waarin ‘onze Frank’ weliswaar veruit de beste kansen had. Dat dan wel op voorwaarde dat hij nauwkeurig speelde. Dat deed hij, een secure afwikkeling leidde tot stuk- en partijwinst. Wow, 3-1 voor de goei. Dat we dat dit seizoen nog mogen meemaken!
Eén matchpunt is dus al binnen, we hebben er echter twee nodig om het vege lijf eventueel te redden. Een half punt uit de twee resterende partijen volstaat daarvoor. Diederik op bord 4 heeft met wit een partij waarin hij lange tijd in het voordeel is. Zo zag ik het toch vanop het naburige bord, het kan eventueel optisch bedrog geweest zijn. Hoe dan ook belandt Diederik in een eindspel met paard tegen loper en enkele pionnen. Het lijkt me dat de zwartspeler hier in het voordeel was maar deze heeft van eindspelen duidelijk geen kaas gegeten. Hij zet al zijn pionnen op de kleur van zijn loper wat Diederik de gelegenheid geeft om de deur dicht te doen. Net zoals in de vorige ronde laat hij het paardje vrolijk rondhuppelen. Zijn winstkansen nemen zienderogen toe maar uiteindelijk moet hij zich toch bij remise neerleggen. En wat voor een remise! Goed voor een verdubbeling van onze matchpunten: van twee naar vier. Hoera, winst! 3,5-1,5 voor de goei.
Rest nog de partij van Tom op bord 2 met zwart. Ook hier komt een erg moeilijke stelling op de 64 velden. Het draait rond veld C4 en het lijkt erop dat onze man het goed aanpakt. Helaas, ergens doet een zwakke zet zwart naar adem snakken terwijl wit het in wederzijdse tijdnood cool blijft spelen. Jammer, maar gelukkig kan het enige verliespunt van de namiddag geen roet meer in het eten strooien. Eindstand 3,5-2,5 voor de goei.
Versterkt Dworp 2 gaat roemloos de boot in
De jeugdploeg van Dworp 2 had met twee anciens op de eerste borden deze keer een lange, grijze baard. Gelukkig waren er nog Niels en natuurlijk vooral Yentl om de gemiddelde leeftijd naar beneden te halen. Vooraf werd gerekend op een overwinning tegen een schaakkring waar ik -alleen al omwille van de naam- niet graag zou spelen.
Bij Camiel, in dringende omstandigheden van de ex-promoploeg Dworp 3 overgeheveld naar bord 1 van team 2, ging het lange tijd gelijk op. Als thuisspeler had Camiel wit maar desondanks ging het op een bepaald moment toch mis. Een nul was zijn deel. 0-1 voor ‘les 2 fous’.
Eric op bord 2 met zwart zette de zaken echter recht en haalde in de interclubs op zondag al voor de derde keer het volle punt binnen. En dan was het aan Niels die niet zijn beste dag had en de boot in ging. Allemaal niet veel van gezien. De partij van Yentl op vier met zwart heb ik wel met een half oog gevolgd. De enige jeugdspeler in dit jeugdteam toverde een stelling op het bord die lange tijd gelijk op ging, weliswaar met een pion minder. Dan liep het echter ergens mis en moest ook Yentl zijn koning omleggen. Wel goed gespeeld maar de einduitslag luidt toch 1-3 verlies.
Derby tegen De Zwarte Dame wordt Dworp 3 bijna fataal
Wat vooraf werd afgeschilderd als een eenvoudig te winnen match eindigde in een bloedstollende thriller. Voor hartpatiënten zoals ikzelf (Gaston) was dit veel te ondraaglijk om te blijven volgen.
Het begon nochtans allemaal goed en vlot. Onze Mo walste op 3 met wit simpel maar krachtig over zijn tegenstander heen. Binnen het uur bovendien! 1-0 voor de goei. Goed zo, denk je dan.
Ikzelf kreeg op bord 1 met wit een Caro-Kann opening tegen (1. e4, c6). Dat was ruim twintig jaar geleden. Resultaat was dom tempoverlies in de vroege opening en dan maar achter de feiten aanhollen. Wat doet een mens in zo’n geval? Je speelt je Elo-punten uit en stelt remise voor. 1,5-0,5 voor de goei dan maar.
Sam deed op bord 2 met zwart eigenlijk juist hetzelfde als de ploegkapitein. Hij kwam zeer slecht uit de opening en heeft er toch nog remise uitgesleept. Och, uiteindelijk staat het nu 2-1 voor de goei en rekenen we op super-Yves om nog een halfje te scoren.
Over naar Yves dus die op bord 4 met de zwarte stukken speelt. De verwachtingen zijn hoog gespannen en we dachten dat hij -gelet op de stelling- wel remise zou kunnen houden. Helaas, pindakaas, enkele mindere zetten in tijdnood deden hem de das om. De eindstand luidt: 2-2
Minimaal staan we nu nog gedeeld eerste maar dit zijn kostbare en domme matchpunten om te verliezen! Komaan Dworp 3, we rechten de rug en scoren ‘gewoon’ nog tweemaal 4-0 (nvgv: achteraf blijkt dat ook de onmiddellijke tegenstanders gelijkspeelden. Tweemaal ‘gewoon’ met 2,5 winnen volstaat dus voor promotie).
Ex-promoploeg Dworp 4 herpakt zich puik
In dit burenduel tegen DZD 2 moesten beide teams winnen om nog enige kans op promotie te maken. Of kan promotie eventueel nog als beste tweede?!
Bernard op bord 4 met zwart mismeesterde de opening wat en kwam een gezonde pion achter. Tegenstander Louis deed daar echter niet veel mee en dat resulteerde toch nog in remise binnen de twintig zetten. En Bernard weer naar huis om zich te beschutten tegen het corona-virus. Overigens viel in Nederland -in Oud-Bijerland, de gemeente waar Louis woont, bezuiden Rotterdam- een eerste dode… 0,5-0,5
Peter met zwart op bord 2 tegen Geert speelde Hollands. Op een bepaald moment kon Geert een stuk offeren met heel veel compensatie. Hij zag het evenwel niet en bood later remise aan in een ongeveer gelijke stelling. Peter nam het aanbod aan, al zat er wel nog redelijk veel spel in. 1-1
Walter met wit op 1 tegen Gert -ontwaakt na een winterslaap van meer dan 30 jaar zonder schaken- speelde een moeilijke manoeuvreerpartij. Omdat hij zijn stukken echter op de betere velden zette en ook zijn koning veiliger stond, moest Gert oppassen. Na een fout in tijdnood drongen de witte stukken voorgoed binnen en was het uit. 2-1 voor Dworp.
Last, but certainly not least speelde Stijn B. met wit op 3 een uitstekend positionele partij tegen Mieke .Hij kwam een pion voor en de zware witte stukken belaagden in samenwerking met een volbloed-rossinant de zwarte monarch. Mieke offerde dame tegen toren en een licht stuk. Stijn moest nog wat uitkijken maar dit klusje was hem wel toevertrouwd. Een mooie 3-1 winst dus voor Dworp, de club van ’t stad Halle. We blijven helaas tweede want Brussels won gemakkelijk.
Naspel
Bloed, zweet en tranen heeft het gekost maar deze ronde heeft Dworpse SK een uitstekende zaak gedaan. Team 1 heeft nu 4 punten en sluipt op kousenvoeten naar een veilige plek en het behoud. We staan nog laatste maar volgens Bernardse berekeningen zou zondag winst tegen Caissa Europe en 4-2 winst tegen Zottegem in de laatste ronde mathematisch volstaan om ons te redden. Moeilijk, moeilijk maar niet onmogelijk.
Team 3 speelde echt niet goed afgelopen zondag. Wie zonder zonde is, werpe echter de eerste steen. Shit happens. Zo is het nu eenmaal. En het gelijkspel dat uit de brand werd gesleept, volstaat voor promotie. Op voorwaarde natuurlijk dat er de twee laatste ronden gewonnen wordt. De sterren staan gunstig.
De ploegen 2 en 4 hebben nauwelijks nog iets te winnen en kunnen dus vrijuit en ontspannen spelen. Voor het plezier, de eer en de Elo. En wie weet, valt er voor team 4 toch nog onverwachts een appel uit de kast. Volgende ronde is nu zondag al, we zullen dus snel weten waar we staan. À la bonheur.
