dworpse ploegen scoren à volonté
door gaston, filip, diederik, bernard, geert (foto's yves)
20 januari 2020
nationale interclubs ronde 6
dworp 1 - the belgian 2
dworp 2 - braine 2
dworp 3 - mechelen 7
dworp 4 - mechelen 9
Vooraf
Een nieuw jaar –hopelijk ééntje mee suiker- en stilaan nadert het uur van de waarheid. Vooral voor team 1 dat na vijf ronden troost- en punteloos afgescheiden laatste staat. Tijd dus voor een tactische verandering: de veelbesproken switch tussen Walter en Geert. Walter speelde deze ronde op bord 1 in de vierde ploeg om samen met Camiel, Bernard en Peter kampioenenambities te blijven koesteren. Grootste voordeel: IC-topman Diederik zit een bordje lager en schuift door naar bord 5 in team 1. Afwachten of de ‘truc met de duif’ de kansen op behoud doet stijgen. De andere teams speelden min of meer in hun type-opstelling.
‘Welle’ van team 1 verrijken ons met de eerste puntjes
Met de Anderlechtenaren van The Belgian 2 kregen we een min of meer gelijkwaardige tegenstrever voorgeschoteld. Tenminste qua Elo want in de stand staan ze wel veel en veel hoger.
Traditiegetrouw had Serge op bord 1 met wit als eerste gedaan nadat de zwartspeler al na luttele zetten remise voorstelde. Een tam begin. Ook voor hartlijders geen problemen dus en misschien maar goed ook. De grote vorm is er immers niet. 0,5-0,5 voor de goei.
Daarna was het wandelen naar het andere uiterste van team 1, bord 6, waar Frank met zwart quasi geruisloos het laken naar zich toe kon trekken. Weinig van gezien maar wel een zeer waardevol punt dat de Anderlechtenaren meteen op achtervolgen zet. 1,5-0,5 voor de goei.
De pret kon niet op bij de thuisploeg want enige tijd later keert Tom op bord 2 de witspeler door zijn vlag in een quasi gelijke stelling. Nogal wat tegenstanders verkijken zich op de Dworpse notatieformulieren die nochtans erg duidelijk zijn. Eerder kreeg ook Serge op deze manier een vol punt cadeau. Aangezien we, zeker gezien de precaire stand, niets afslaan behalve vliegen, is dit in dank aanvaard. 2,5-0,5 voor de goei. & nagelbijten. Nog een half punt en het eerste matchpunt is binnen.
En dan het fameuze ‘Verrijken-effect’ op bord 4 met zwart. Pure psychologie en het recept is als volgt. Men geve al snel in de opening een pion weg met een compleet verloren stelling tot gevolg. Etaleer dat luid en duidelijk voor alle ploegmaats die zich vervolgens dubbel plooien om de al bij voorbaat zekere nul te compenseren. Denk en doe alsof er niets aan de hand is en wacht tot de kust –lees de overwinning- veilig is. Voilà… de nul is binnen. 2,5-1,5 voor de goei.
En natuurlijk is er ook Diederik die nu op bord 5 zit en daar blijkbaar een oude bekende tegen krijgt. “sta altijd beter maar verlies uiteindelijk toch,” luidt het harde verdict. Onze IC-organisator staat met wit in een Hollandse opening inderdaad al snel beter, overziet dan stukverlies maar de stelling kan uiteindelijk met enig geluk nog remise gehouden worden. Jammer van de gemiste overwinning maar hiermee is het eerste matchpunt een zekerheid. 3-2 voor de goei.
En er is meer. Want Kjell met wit op bord 3 speelt een dijk van een partij. Hij overklast zijn tegenstander in alle compartimenten en lijkt met het opstoten van een centrumpion alle weerstand tot schroot te herleiden. Dan loopt het helaas ergens mis. De zwartspeler slaagt erin de schade te beperken tot een pion in een stelling met ongelijke lopers. Kjell dringt nog wel aan maar tevergeefs. Het blijft remise. Toch meteen goed voor een eerste overwinning en twee matchpunten. 3,5-2,5 voor de goei.
Team 2 ontbeert konijnenpoot en gaat nipt de boot in
Stijn op bord 4 met zwart kreeg een Spaanse opening op het bord die er niet al te gemakkelijk uitzag om te spelen. Zijn tegenstander speelde heel snel, bijna blitz. Stijn dacht wel goed na en stond zeker niet slechter maar bezweek uiteindelijk onder enkele penningen waarmee hij een kwaliteit verloor. 0-1
Op bord 3 slaagde Felix erin om met wit meer weerstand te bieden. De stelling bleef vrij gelijk tot bijna helemaal op het einde. Uiteindelijk kwamen beide kemphanen in een toreneindspel terecht. Felix had enkel nog de h-pion, zijn tegenstander de f- en h-pion. Zelfs zonder Felix’ h-pion is dit mijns inziens nog een theoretische remise. Maar ‘in theory, there is no difference between theory and practice, in practice there is’. Felix kon de remise net niet houden. Jammer, maar het staat wel 0-2.
Niels op bord 2 speelde met zwart weer een succesvolle Franse opening. Hij kwam goed uit de opening en geleidelijk aan werden alle stukken geruild tot ze in een pionneneindspel terechtkwamen. Dat kon Niels zeker niet verliezen. Vervolgens maakt zijn tegenstander een foutje, gewoon twee pionnen oprapen en de winst zou binnen zijn! Helaas deed de volgorde ertoe en Niels pakte eerst de verkeerde pion. Toch remise dus. 0,5-2,5
Dan mijn partij op bord 1 met wit. Ik (Filip) kom goed uit de opening en verkrijg een klein maar comfortabel voordeel met een geïsoleerde zwarte d-pion, een eeuwige zwakte. Ook hier gaan de stukken er geleidelijk af. Uiteindelijk belanden we in een eindspel met een sterk paard tegen een zwakke loper plus een zwakke d-pion. Genoeg voor de winst zou het niet mogen zijn maar ik kan risicoloos wat porren en hopen op een foutje. Die fout komt er, mijn tegenstander komt in zetdwang en kan niet verhinderen dat mijn koning zijn stelling binnendringt. Ik win een belangrijke pion en daarmee is het ook meteen over en uit. 1,5-2,5 is de eindstand.
Vechtjassen van team 3 zetten scheve situatie vlot recht
Mechelen 7 zit ons al op te wachten. Ze waren ruim voor ons in Essenbeek. De kapitein van Mechelen 7 was tevens bezig zijn kornuiten op hun plaats te zetten en orders te geven wat ze moesten spelen, hoe ze het moesten spelen en dat ze vooral hun tijd moesten nemen. Ja, ja Mechelen 7 is een jeugdploeg met een sterke leider. Gevolg? De jongens, vooral dan de borden 3 en 4, stonden stijf van de stress maar ook superscherp.
Over naar de ontmoeting zelf. Dworp 3 heeft steeds rare openingen in petto en komt meestal een beetje traag op gang. Dat was vandaag niet anders. Alleen onze Mo (bord 3) had er echt zin in en smeet met wit op zijn Mo’s alles naar voor. Helaas, hij vergat zijn dame en boenk patat, de dame ging de doos in voor een toren….Niet echt je beste ruil Mo. Ondanks nog wat tegenspartelen kwam de logische 0 er vrij snel. 0-1 achter
Voor het eerst dit seizoen op achterstand! Kapitein Gaston op bord 1 trok met wit dan maar een zware aanval op gang in het gesloten Siciliaans. De tegenstander kwam steeds meer onder druk te staan, wat resulteerde in een mooie pluspion. En zoals in de gouden jaren, maakte de kapitein het af! Mooi en sterk gespeeld, de stelling was echt zo mooi, zo mooi was het in jaren niet geweest, zo mooi… (ja sorry, als je het verslag mag schrijven, mag er wat eigen lof bij). 1-1 is de tussenstand.
Dan waren er enkel onze zwart-borden nog over, ik denk dat Sam 542 keer een remiseaanbod heeft gekregen -dat begon me echt op de zenuwen te werken. Sam sloeg het telkens met de glimlach af en haalde zijn gelijk in een vlot gewonnen toreneindspel. Het is niet steeds gelijk materiaal dat telt, het is ook positie en daarin was Sam heer en meester. 2-1
Tegelijk kwam Yves, bord 4, advies vragen. Hij had een pluspion, een iets betere stelling en twijfelde om remise voor te stellen. Uiteindelijk had hij wel door dat de ploeg ging winnen. Op zo’n momenten laat je de speler zelf beslissen, zolang deze beter staat en zich comfortabel voelt is er geen enkele reden om te zeggen ‘stel maar remise voor’. En ja hoor, vijf minuutjes later gingen de blokjes in de doos. Al bij al hadden we een vlotte overwinning beet! 3-1 en een gelukkige (maar moegestreden kapitein). Ja, ja als 50-plusser het voortouw moeten nemen, niet altijd evident!
By the way, mag iedereen een gelukkig en gezond 2020 tegemoet gaan!
Dworp 4 op kruissnelheid quasi onklopbaar
Voor de vierde ploeg begon vanaf zondag het serieuzere werk. Na een aantal rondes die normaal gezien walk-overs hadden moeten zijn of het echt waren, kwamen we deze keer in actie tegen een waardige tegenstander. Mechelen 9 had reeds één van onze concurrenten gevloerd.
Om het hoofd te bieden aan een serieuze tegenstander besloot het bestuur dan ook om de ploeg te versterken met Walter die de plaats innam van Geert. Mechelen 9 trad aan met een ietwat verzwakte opstelling door een afwezigheid in hun rangen. Zo werd de speler van het laatste bord op het nippertje uit de Chiro gehaald om mee te spelen. Vermits het niet meer over een walk-over ging, liepen de partijen dus iets langer uit dan voorheen.
De eerste schermutselingen zagen we op het derde bord waar Camiel met wit al snel een vrij overtuigende stelling op het bord toverde. Echter de tegenstander bleek zich te herpakken en bleef lange tijd weerwerk bieden tegen de aanvallende zetten van Camiel. Lange tijd bleef ik overtuigd dat Camiel compleet gewonnen stond, maar de winnende zet bleef uit. Zozeer bleef zijn tegenstander alles blokkeren dat uiteindelijk Camiel zelfs met een remise tevreden moest zijn omdat met geofferd materiaal geen winst kan geproduceerd worden. Jammer maar toch een eerste half punt.
Ondertussen was Peter op het tweede bord met zwart de kluts volledig kwijt. Eerst kwam hij vertellen dat hij verloren stond en de anderen best maar konden winnen; vervolgens kreeg hij de indruk dat het eerste bord verloren stond (“Walter staat een pak stukken achter”) wat helemaal niet waar was (zie verder), om tenslotte te melden dat hij eigenlijk best wel remise kon voorstellen. Gezien de overige twee borden effectief goed stonden, en gezien de waanvoorstellingen van Peter, leek dit inderdaad een goede optie. Een remise in de hand is beter dan een punt (lees nul) in de lucht. De tegenstander aanvaardde, en voilà een tweede halfje erbij. 1-1
Hierna werden de blikken gericht op het vierde bord waar Bernard kamp gaf aan de opgetrommelde Chirojeugd van Mechelen. De jonge speler wist aardig stand te houden en Bernard vond geen enkele beslissende aanval tegen dit weerwerk. Dus werd het een taaie slag waar Bernard eerst een eerste pion, en dan een tweede pion en ten slotte nog een derde pion won. Na afwikkeling ontstond zo een zeer gemakkelijk gewonnen toreneindspel. Bernard deed wat in zijn contract staat: voor de vijfde opeenvolgende maal winnen. Het eerste volle punt staat op het scorebord. Nog een halfje en de overwinning is binnen. 2-1
Bij Walter op bord 1 met wit was het ondertussen allemaal veel ingewikkelder geworden. Niet in het minst omdat hij het moest opnemen tegen regerend Belgisch kampioene Sarah Dierckens. Na een vlotte opening en een sterk vervolg had Walter een voordeel buitgemaakt van dame tegen toren en paard. Zeer overtuigend was het niet. De stelling was intussen zeer ingewikkeld geworden. In al die drukte had de zwartspeler veel tegenspel. Er was dus heel wat werk en geduld nodig om de stelling te ontmijnen en open te trekken zodat het dame-voordeel ten volle benut kon worden. Maar zoals we al weten heeft Walter veel geduld. Op zeer professionele wijze converteerde hij het voordeel in winst. Nog een vol punt binnen en alweer 3-1 voor de goei. Doe zo voort en de promotie is binnen.
Achteraf
Oef! De kop is eraf. Na zes ronden rijft Dworp 1 eindelijk zijn eerste matchpunten binnen. Dat haalt ons topteam niet weg van de laatste plaats maar het psychologisch effect van de overwinning kan bezwaarlijk onderschat worden. Vanaf nu gaan we op ons elan verder tot het gaatje. Ook de twee promoploegen deden het goed. En nu kan het puzzelen en kunnen de slapeloze nachten beginnen. Want volgende ronde speelt Dworp 4 een topmatch tegen het sterke Nivelles. Tegelijk komt team 1 best ook wel zo sterk mogelijk voor de dag. Elk puntje is van goudwaarde. Hoe we dat gaan oplossen? Come and see op 2 februari. En ondertussen blijft Gaston, kapitein van ploeg 3, Brussel en omstreken lessen Aantwaarps geven. Ook in 2020 gratis. Wa zei da pei? Geen dank, u leert bij.
