pantin zien, afzien, knokken en half tevreden huiswaarts keren
door geert, diederik, yves, gaston (foto's yves)
21 oktober 2019
nationale interclubs ronde 3
pantin 1 - dworp 1
pantin 5 - dworp 2
pantin 6 - dworp 3
pantin 7 - dworp 4
Vooraf
Onze vier teams maakten afgelopen zondag een gezamenlijk tripje naar Pantin. De club speelde niet op zijn normale locatie maar in een gemeenteschool. Niet direct een vooruitgang zoals ik zelf mocht ondervinden (had mezelf op zoek naar het toilet buitengesloten. Gelukkig kan ik hard ‘Wilma’ roepen en heeft Peter goede oren). En al onze Dworpsgenoten zaten met gemengde gevoelens. Ploeg 1 is nog steeds puntenloos en ging met een bang hartje naar Brussel. En ook de twee teams die voor de promotie gaan, waren niet bepaald op hun sterkste bezetting. Maar goed, angst is een slechte raadgever en daar laten we ons dus niet door leiden.
Nipt maar complexloos ten onder, Dworp 1 stunt ei zo na
Tegen Pantin leden we de vorige jaren altijd zware nederlagen. Twee jaar geleden een pak voor de broek, 0,5 uit 6 en verleden jaar 1,5 uit 6. Ook dit jaar was de thuisploeg ijzersterk (Elo-gemiddelde 2105 versus 2020 voor ons). Maar goed, het cliché wil dat elke match moet gespeeld worden. En al meteen gaan liggen bloeden omdat de tegenstander toevallig wat meer Elootjes heeft, dient ook nergens voor.
Serge traditiegetrouw op 1, met zwart, had -eveneens klassiek- als eerste gedaan. Hij kwam goed uit de opening maar uiteindelijk was de stelling gelijk en dus nam Serge het remisevoorstel snel aan. Gelijke tred: 0,5-0,5 voor de goei.
Diederik op 5 met zwart speelde tegen dezelfde tegenstander van vorig jaar. Toen werd hij –ook met zwart- van het bord gezet. Toen de brave Pantinse borst na twaalf zetten in een min of meer gelijke stelling remise voorstelde nam Diederik dat dan ook maar snel aan. Nog steeds gelijk: 1-1 voor de goei.
Op de overige borden werd er flinker gebikkeld. Tom speelde op bord 2 met wit een sterke partij tegen een Nederlander met meer dan 2200 Elo. Ik (Geert) heb er weinig van gezien maar in the end konden de stukken terug in de doos. Ook hier geen winnaar. Mooi gedaan. 1,5-1,5 voor de goei.
Dat ik niet veel gezien heb, kwam doordat ik mijn handen vol had aan Fischer. Als het al een reïncarnatie van Bobby was dan was ze meer dan geslaagd. Julie mag er zijn en schaken kan ze ook. Nochtans kreeg ik met wit via een kleine combinatie het loperpaar. Voordeel, dacht ik maar misschien was het optisch bedrog. De stelling bleef redelijk gesloten en zwart positioneerde haar paard optimaal. In het eindspel –kwaliteit achter tegen twee versplinterde pionnen- moest ik nog alle zeilen bijzetten. Twee pionnen achter maar ongelijke lopers. Niet te winnen. Nog steeds 2-2 voor de goei.
Kjell op bord 3 met zwart speelde –zoals eigenlijk elke ronde- zeer degelijk. Hij kwam nooit in gevaar en kon dus ook een half punt mee naar huis nemen. Ook hierop kan ik weinig commentaar geven wegens niets gezien. Toch nog steeds gelijk, een stunt lijkt in de maak: 2,5-2,5 voor de goei.
Helaas, na de uitstekende partij in de vorige ronde, voltrok zich een drama op het laatste bord waar Frank met zwart een speler met ruim 100 Elo meer partij gaf. Heel, heel lang bleef het gelijk opgaan. Slechts in de slotfase overzag Frank iets waardoor hij in een dame-eindspel met twee pionnen minder verzeilde. Dat viel niet meer te redden. Geknokt voor wat we waard waren maar het harde verdict luidt dat we ook na drie ronden punten- en troosteloos op de laatste plaats staan. 3,5-2,5 voor Pantin.
Pantin 5 overklast Dworp 2 in derby
Het was duidelijk dat Pantin voorbereid aan de start van deze derby kwam. De bedoeling was duidelijk: punten pakken tegen een rechtstreekse tegenstander voor promotie. Ze waren versterkt in alle teams op alle borden en dus ook tegen Dworp 2… Met alle gevolgen van dien.
Hoewel de positie gelijk op ging, kwam Niels op bord 1 met zwart in moeilijkheden toen wit met een toren ineens de stelling binnen drong. 1-0 voor Pantin.
Op mijn bord (Yves, 2 met wit) werd het een afslachting. Door omstandigheden veel te laat toegekomen en met maar een half uur op de klok werd het snelschaken. De tegenstander had alle tijd om plannen uit te dokteren. Al snel was mijn stelling verloren, vol gaten tegen een op papier veel sterkere tegenstander (plus 1800 Elo). (Een bedankje richting Yves die andere verplichtingen had maar gezien het spelerstekort toch werd opgetrommeld. Kudos to Yves). 2-0 voor de thuisploeg.
De Dworpse jeugd presteert zeer goed. De stellingen gaan steeds gelijk op, ze blijven altijd geconcentreerd zitten… Maar helaas worden ze hier onterecht (nog) niet voor beloond. In de partij van Mats op bord 3 met zwart was het niet anders. Het ging lange tijd gelijk op in een toreneindspel. Plots drong de tegenstandster echter binnen met een dame. Enkele zetten later was het over en out. 3-0 voor Pantin.
Ook bij Sander op bord 4 ging de partij gelijk op, eveneens een toreneindspel. Echter ook hier geen champagne aan het einde van de rit. 4-0 voor Patin was dan ook de trieste uitslag. Een te zwaar en onverdiend verdict.
Dworp 3 overwint met branie, klasse en 1 konijnenpoot
Dworp 3 komt met een reserve ploeg opzetten in Brussel omdat Sam het nodig vond om het afgelopen weekend te huwen, Mo absoluut met vakantie wou en Yves een werkactiviteit had –maar desondanks toch meespeelde in team 2 (zie hoger). Komen we aan bij Pantin en ja hoor, die hadden hun ploeg aanzienlijk versterkt met 2 +1800den… Maar dan kennen ze Dworp nog niet!
Als eerste was Stijn op bord 2 met wit klaar. Hij kwam goed uit de opening, zette zijn tegenstrever de hele partij onder druk en bouwde zijn voordeel verder uit. De zwartspeler kwam steeds slechter weg en gaf onder druk en in tijdnood uiteindelijk een stuk weg. Zeer solide gespeeld. Blokjes vakkundig terug het doosje in en 0-1 voor de goei.
Ons eerste bord (Gaston) was blijkbaar wat lang blijven plakken op het feestje van Sam en moest met zwart tegen een mooie jongedame spelen. Nooit eenvoudig als je terugkomt van een trouwfeest en eigenlijk wat veel gedronken hebt en wat weinig geslapen… Het was eraan te zien. Gaston speelde een Franse partij met zwart maar was duidelijk niet goed wakker, de tegenspeelster had daar weinig begrip voor en liep al snel uit tot +7 à +8 uit met pieken van +12….en dat ruim 15 zetten op een rij. Ik heb al beter middagen gekend. Maar net als vroeger stond opgeven niet in mijn woordenboek. Onze lieve jongedame blunderde en de stelling kantelde in één zet van +13 naar -6. Dat gaf den oude Gaston niet meer af en ja hoor. 0-2 voor de goei!
Op het vierde bord zat Ruben die met wit debuteerde in de IC voor Dworp. Aanvankelijk verliep het vrij goed waardoor Gaston het gevoel had dat het echt goed kwam. Heb spijtig genoeg niet gezien wat er precies gebeurde maar helaas, pindakaas, onze eerste nul van het seizoen. Waarschijnlijk stond hij zelfs gewonnen of op zijn minst beter. Door één fout kwam Ruben helaas in een verloren eindspel terecht. Toch bedankt dat je er bij was, tegen een versterkt Pantin was het geen evidentie. 1-2 voor de goei.
De langste partij van de dag werd op bord 3 door Filip met zwart gespeeld. Onder druk verloor hij een pion maar de stelling was verre van gespeeld. Na een zeer sterk eindspel kwam hij steeds beter te staan. Spijtig genoeg net niet voldoende om te winnen maar zijn remise verdient alle respect en daarmee is hij ook de matchwinnaar. 1,5-2,5 voor de goei.
We mogen meer dan tevreden zijn. Hierbij mijn (= Gaston) dank aan de invallers die erg hun best deden tegen een overmacht zoals Pantin. We hebben eruit gehaald wat erin zat. Om eerlijk te zijn: met onze typeploeg zou ik tevreden geweest zijn met 2-2. Lang leve de invallers! Tot slot toch even melden dat dit lokaal, stoelen, sanitaire voorziening en tafels ruim onder de norm waren om van een interclubwaardig lokaal te spreken. Hier met zeven ploegen spelen is absoluut ‘not done’. En volgende match geven we er weer een lap op!
Dworp 4 kwijt zich keurig van zijn opdracht en die is winnen!
In principe is Dworp 4 de ploeg die zou moeten promoveren. Gezien de sterkte van de reeks lijken de kansen van Dworp 3 zeker groter. Maar tot nu toe zitten beide teams op schema. Ook Dworp 4 dus.
Dat heeft veel te maken met Camiel. Vorig jaar had hij te kampen met een langdurige vormcrisis maar blijkbaar doet het lesgeven aan jeugdspelers hem goed. De oude meester won zijn partij op bord 2 met wit vrij eenvoudig. Hij had dan ook als eerste gedaan. 0-1 voor de goei.
Bernard op 3 met zwart stond volgens hemzelf eerst slechter. Nadien begon zijn tegenstander heel veel tijd te gebruiken om dan in ware kamikazestijl enkele stukken te offeren. Bernard nam alles dankbaar aan en verdedigde goed tegen de aanval -of wat daarvoor moest doorgaan- waarna zijn tegenstander de pijp aan Maarten gaf. Al 0-2 voor de goei.
Peter op bord 1 met zwart en Eric op 4 met wit speelden ongeveer tegelijkertijd remise. Eric stond veel beter tot gewonnen maar met nog vijf minuten op de klok wou hij geen risico meer nemen. De buit was zo immers binnen. 0,5-2,5 voor de goei.
De remise van Eric laat zich begrijpen omdat Peter in een complexe, onduidelijke stelling beland was. Volgens Serge en de computer was dit uiteindelijk wel gewonnen voor Peter. Door de hevige tijdnood van Peter kon het echter ook nog alle richtingen uit. Maar goed, ook hier remise dus en 1-3 voor de goei. Opdracht volbracht.
Achteraf
Al bij al keerden we zondagavond half tevreden Halle –of beter- Essenbeek-waarts. Het komt niet tot uiting in de cijfers maar zelfs Dworp 2 was lang niet kansloos. En ons eerste team had toch lange tijd uitzicht op een puntje. Het heeft niet mogen zijn. Voor de gemoedsrust van de spelers had het anders wel een goede zaak geweest. Geteisterd door afzeggingen en –god betere het, een huwelijk! –mogen Dworp 3 en 4 hun twee pollekes kussen dat ze de volle buit mee naar huis namen. Wat een tornooileider lijden kan maar mogelijk was dit voor de promotie van minstens één team een cruciale zondag. Gelieve op dit élan voort te doen, dank u. Afspraak over enkele weken voor nieuwe avonturen.
