schaken in essenbeek, het voelt aan als thuiskomen
door geert, gaston (foto's yves)
14 oktober 2019
nationale interclubs ronde 2
dworp 1 - wavre 1
dworp 2 - creb 3
dworp 3 - excelsior 1
dworp 4 - bye
Vooraf
Eerste thuisronde in de interclubs 2019-2020 en meteen konden we erin vliegen in een nagelnieuw lokaal in Essenbeek. Qua zaal en locatie gewoon perfect en dat gaan de tegenstanders in de toekomst geweten hebben. In deze ronde nam het eerste team het op tegen het sterke Wavre 1. Vooraf schatten we onze kansen dus niet al te hoog in. Daarnaast was er de jeugdploeg Dworp 2. Gezien de exploten van onze jongelui in het clubkampioenschap waren ze zeker niet kansloos. En van Dworp 3 werd bevestiging verwacht van de goede prestaties uit de eerste ronde. Het vierde team had deze zondag vrijaf.
Het zat erin maar kwam er helaas net niet uit
Op papier was Wavre, de tegenstander van team 1 en net gedegradeerd uit tweede nationale, een kwaaie klant. In de praktijk ook, maar blijkbaar is de motivatie wat zoek bij onze Waals-Brabantse vrienden. Het zestal arriveerde een klein halfuur te laat in Essenbeek. De reden was eenvoudig, ze stonden in Buizingen aan Start 65. Een administratief vliegje in het oog van de Waverse secretaris. En wat er aan bord 1 gebeurde tart ook elke verbeelding voor een club van dit niveau. Verder was Wavre niet bepaald met haar sterkste ploeg opgekomen.
Eerste klaar vandaag was Walter op bord 6 met zwart. Hij kreeg een goede stelling op het bord tegen een tegenstander die naar verluidt ooit Internationaal Meester was –en dus allicht ook op dat niveau speelde. De tand des tijds spaart echter niemand. Walter domineerde maar verloor helaas in luttele zetten de trappers. Daarvan profiteerde de witspeler en zo keken we al vrij snel tegen een achterstand aan. 0-1 voor Wavre.
Daarna volgde Serge met wit op bord 1. Het lukte Serge deze keer dus niet om eerste klaar te zijn. Een incident bleef echter niet uit. Serge geloofde in zijn stelling, sloeg een remise-aanbod af en toen ging zijn tegenstander… door zijn vlag. De zwartspeler was namelijk heilig overtuigd dat tegen een ander tempo gespeeld wordt in de IC. Niet dus. Wat een amateurisme maar wij kunnen er maar goed mee zijn… De bordjes hangen terug in evenwicht. 1-1 voor de goei.
Vervolgens was het de beurt aan Diederik die op bord 5 met wit een vrij geschiedenisloze partij speelde. Het evenwicht kwam nooit in gevaar en Diederik haalde probleemloos een half punt binnen. Vooral het gemak waarmee hij een 2050-er in bedwang hield, verdient respect. Een goede prestatie en zo houden we gelijke tred. 1,5-1,5 voor de goei.
En nog een remise op bord 4. Mijn (Geert) wederoptreden met zwart in ploeg 1 na anderhalf jaar. Frans doorschuifvariant met een dubbel pionoffer van wit. Ik pakte alles wat ik kon krijgen om vervolgens onmiddellijk in de fout te gaan en een kwaliteit en een pion te verliezen. Opgeven was dan de beste zet. Gelukkig liet de witspeler me terug meer en meer in het spel komen. Meer nog. Door zijn dame in te zetten, wou hij mij laten winnen. Beleefd als ik ben, blijf ik echter van de dames af. Walter zijn bril viel op den duur bijna af, maar ik zag het niet. En daarna had ik geen keuze meer: eeuwig schaak op straffe van verlies. Goed weggekomen en toch een wrang gevoel… 2-2 voor de goei.
Dan was het aan Tom op bord 2 met zwart tegen de sterkste van de Wettach-brothers. Beiden raakten in vliegende tijdnood in een uiterst scherpe stelling. Het begin was nochtans redelijk tam met een gesloten Siciliaan. Had Tom de man uit Wavre nu bij de keel of was het omgekeerd? De eeuwige pessimist in Tom beweerde dat hij al na 13 zetten verloren stond maar dat zal wel dichterlijke overdrijving geweest zijn. Helaas bleek de aanval van de witspeler toch iets sneller door te slaan. En dus moest Tom zijn koning neerleggen. Wavre met 2-3 voor.
Al onze hoop ruste op Kjell die op bord 3 met wit van bij de start positioneel beter stond. Zwart had een geïsoleerde pion, wit een sterk paard. Het is Kjell toevertrouwd om een dergelijke stelling langzaam maar zeker in het verre eindspel om te zetten in winst. Maar wellicht was dameruil daartoe niet helemaal de juiste methode. Hoe Kjell ook probeerde en aandrong in het daaropvolgende eindspel, verder dan remise kwam hij niet meer. En dus verliezen we deze ontmoeting nipt. 2,5-3,5 voor Wavre.
Dworpse jeugd haalt het net niet
Van de ontmoeting tussen onze tweede (jeugd)ploeg en de Koninklijke Brusselse heb ik (Geert) weinig of niets gezien.
Aangezien Stijn op 4 me een week eerder in het clubkampioenschap alle hoeken van het bord had laten zien, ging ik zondag regelmatig over zijn schouders loeren. Met zwart leek hij ogenschijnlijk nooit in gevaar, gewoon een stelling in evenwicht. In de finale fase moet het toch ergens mis zijn gegaan met een nul tot gevolg.
De andere Stijn op bord 1 met wit daarentegen haalde wel het volle punt binnen en ook Niels naast hem op bord 2 met zwart kon zijn tegenstander in bedwang houden.
Felix tot slot nam het met wit op bord 3 op tegen Tim Oliphant. Eerlijk is eerlijk: tegen iemand met zo’n naam zou ik veiligheidshalve ook zo snel mogelijk opgeven… Kortom, de eindstand luidde 1,5-2,5 verlies.
Dworp 3 veegt vloer aan met de tegenstand
Ons derde bord Mo was er vandaag niet bij. Door de vrije ronde van Dworp 4 kregen we Camiel als ‘versterking’. Ik (Gaston) herinner me Camiel nog toen deze begon te schaken als afmaker van lagere Elo’s. Zo was Camiel zijn eerste Elo ver boven de 2.000, hij was er immers in geslaagd om een 100% score te halen tegen een gemiddelde van 1.400. Vandaag speelde Camiel alsof hij niet ouder geworden is. Hij kuiste met wit zijn tegenstrever letterlijk van het bord in een soort droge kruising van Pirc en Aljechin. Hij ontwikkelde goed en vlot, gooide er nog een stevige koningsaanval tegenaan en ja hoor, blokjes in de doos. 1-0 voor de goei!
Op bord 1 kreeg ik, Gaston dus, een kutopening -een ‘kutopening’ Gaston, dat is dubbelop… (Geert)- tegen 1. e4 en de man van Excelsior doet d5. Ik speel dat echt niet graag, het voordeel was echter dat Sam eigenlijk gewonnen stond na 5 minuten spel (kwaliteit voor), zodat ik rustig 2.exd5 kon spelen en rustig mijn stelling kon opbouwen. Resultaat, elke zet de stelling verbeteren en druk vooruit zetten, waarop mijn tegenstrever het noorden verloor en een stuk verspeelde. Hij heeft nog zeer lang doorgespeeld maar het punt was al lang binnen. 2-0 voor de goei!
Bord 4, Yves lijkt mij een zeer speciale speler, die speelt partijen (toch al de tweede keer) waarvan ik zeer weinig snap, maar telkens zeer solide en goed. Vandaag was het met zwart een damepionspel met c6. Ik weet het, iedereen kent dit maar ‘den deze’ kent zo weinig van openingen en kent vooral hetgeen hij zelf speelt. Dus weer onbekend terrein. Maar zoals al aangegeven, Yves speelde solide en goed en bij elke zet kwam hij beter! Even vreesde ik voor de tijd, want minder dan een minuut op de klok voor toch een zet of 5. Maar Yves gebruikt vakkundig de extra tijd en speelt mooi solide verder en behoudt het voordeel. 3-0 voor de goei!
Bord 2. De Sam, wat een partij man. Aangenomen damegambiet met zwart. Iedereen zegt dan: verdedig die pion niet, das niet goed. Onze Sam is natuurlijk hardleers en verdedigt deze pion tot in de kist, maar met die hardnekkigheid wint hij er op zet (ongeveer) 10 een kwaliteit bij… Dan wordt het interessant natuurlijk, zeker als op dat moment Camiel ook reeds gewonnen staat. De rest van de ploeg op automatische piloot om rustig te cruisen naar 3-0. En de Sam? Tja die heeft het moeilijk en complex gemaakt maar wist wel steeds beter te staan met als resultaat (om 18:30) een droge 4-0! Goed uit de startblokken, nu ‘be ware’ want Dworp 3 komt eraan!
Naspel
Hoeveel vriendelijker kan een tegenstander nog zijn dan Wavre? Te laat komen, door een misverstand een partij verliezen met de tijd, een dame inzetten… En nog verliezen we. Jongens van team 1: dat kan beter. Wat zeg ik? Dat moet gewoon beter. Te beginnen bij de volgende ronde tegen de mannekes van Pantin.
Ondertussen lijkt het er steeds meer op dat vooral Dworp 3 de beste kansen op promotie heeft. Een zwakke reeks en zeer gretige spelers op alle borden. Kan niet mislopen. Dworp 4, bye deze keer, zal meer moeite moeten doen. Twee promovendi behoren echter wel tot de mogelijkheden. Come and see next week in het centrum van Brussel.
