hoger, nog hoger en helaas ook lager, nog lager
door geert, eric, tom, yves (foto's walter, yves, geert)
17 maart 2019
nationale interclubs ronde 9
zottegem 3 - dworp 1
namur 3 - dworp 2
europchess 4 - dworp 3
Vooraf
Ons vlaggenschip in derde afdeling speelde zondag tegen de Zottegemse typeploeg uit de eerste rondes. Dat wil zeggen dat Dworp op de eerste vijf borden 100 à 150 Elo sterker is. De uitzondering op de regel is bord 6, met een bijna 200 Elo straffere Zottegemmenaar.
Team 2 moest het opnemen tegen een collega degradatiekandidaat. Het uur van de waarheid is aangebroken. Winnen is een must.
En de derde ploeg met twee jeugdspelers kon heel wat ervaring opdoen tegen Europchess, een sterke tegenstander.
Knappe prestatie van Dworp 1, een podiumplaats lonkt
Gezien het Elo-verschil kwam de remise van Eric op bord 6 met wit na een uurtje spelen en 19 zetten de onzen goed uit. Op het bord stond een Sämisch-variant van het Koningsindisch. Zwart had een paard geofferd tegen twee centrumpionnen maar wit verdedigde zijn koning (lange rokade!) goed. De zwartspeler vertrouwde het zaakje niet en nam dan maar remise aan in een nog altijd zeer boeiende stelling. 0,5-0,5 voor de goei.
Dan was het heel lang wachten op een volgende resultaat. Dat kwam er bij Tom, met de witte stukken op bord 2. Lange tijd stond hij gelijk tot iets beter. Helaas blunderde Tom in de voor hem gebruikelijke tijdnoodfase in een dubbel toreneindspel. De torens gingen er af op de tweede rij en een zwarte vrijpion op d3 belandde op c2, buiten het bereik van de witte monarch. Of zoals Tom het zelf zegt: “Heb eens op winst gespeeld. Te lang nagedacht. Ambitieus middenspel. Afwikkeling kon scherper en beter. Het eindspel was remise. Tot die stevige blunder in tijdnood. Toeme. Ben heel erg ontgoocheld maar gelukkig heb ik het voor de ploeg niet naar de kloten gedaan want de anderen waren sterk.” Helaas, 0,5-1,5 achter.
In die stand kwam enkele minuten later al verandering. De Serge op zondag had zwart op bord 1. Zoals men van een overledene niet kan zeggen dat het met zijn gezondheid kwalijk is gesteld, zo kon men niet beweren dat wit slecht stond. Hopeloos ja, een vertwijfeld stukoffer bracht de solide zwarte stelling totaal niet in gevaar en zwart nam al snel de aanval over. De witte koning kon zich niet blijven verdedigen tegen een aanval met een heleboel vijandelijke stukken. Goed gedaan Serge, en de stand is weer gelijk. 1,5-1,5 voor de goei.
Kjell met zwart op het derde bord speelde zoals gewoonlijk dit seizoen met veel vertrouwen. Er stonden de hele partij veel stukken op het bord maar zwart had een houtje meer. Op het eind kwam daar nog een stuk bij en… gedaan. Vakkundig gewonnen en al +5 voor Kjell dit seizoen. Schitterend! 1,5-2,5 voor de besten.
Walter op bord 4 met wit kreeg zoals gebruikelijk een hyperscherpe partij met aan alle kanten hangende stukken. Uiteindelijk had onze man het toch weer allemaal beter gezien dan de tegenstander. Finaal verloor zwart have en goed door een penning op de onderste rij. Ook Walter is in uitstekende vorm! De buit is al binnen. 1,5- 3,5 voor de goei.
Frank op bord 4 tenslotte speelde bijna de hele partij lang een dubbel toreneindspel met vrijwel alle pionnen op het bord. Toen er een toren afging probeerde wit het nog op de koningsvleugel, zwart counterde aan de andere kant. Het was remise en het bleef remise. 2-4 gewonnen! En elf matchpunten uit negen ontmoetingen. Goed gedaan, mannen!
Dworp 2 redt het helaas niet tegen een versterkt Namen
Aangekomen in Namen trokken ‘wijle van Dwoerp 2’ even wit weg toen we de Elo van de tegenstanders zagen. Peter vroeg de Goden –via WhatsApp, Zeus is met zijn tijd mee- om bijstand want Namen kwam op met de sterkste ploeg ooit dit jaar. 1874 Elo op bord 4 en mijn (=Geert) maatje op bord 1 had meer Elo dan de tegenstander van Serge een afdeling hoger. Om maar te zeggen…
En toch, om 15 uur hing zijn scalp al aan mijn riem. Met wit speelde de Namurois een dubieuze opening waarop ik dubieus reageerde en hij nog eens dom repliceerde. De dans der kemels, quoi. Resultaat: ik had een kwaliteit en pion meer terwijl de witte koning ook nog eens in het midden van het bord stond en van geen hout meer pijlen wist te maken. De power van de grijze golf. Er zijn zo van die dagen (helaas steeds minder) en onverhoopt 0-1 voor de goei. We leven op hoop.
Daarna was het de beurt aan Filip die met wit de hele partij lang het beste van het spel had. Een positioneel getint spel dat goede tactische kansen bood. Filip koos echter eieren voor zijn geld en zijn remise-aanbod werd allicht dankbaar aangenomen door de Naamse tegenstander. 0,5-1,5 voor de goei. Alles lijkt mogelijk want zeg nu zelf: nog een halfje uit twee partijen, dat moet toch kunnen.
Helaas, Camiel op bord 2 met wit speelde tegen een oude vos die wel vele haren maar niet zijn streken kwijt was. Van in de opening stond onze man moeilijk met pionverlies tot gevolg. Even leek het op een eindspel met ongelijke lopers uit te draaien maar zover liet de Namurois het niet komen. Na dubbele torenruil was het over en uit voor Camiel. Namen maakt gelijk 1,5-1,5.
En zo rustte al onze hoop op de frêle schouders van Peter. Hij was zich van het belang van zijn partij maar al te goed bewust en verdedigde zich op bord 3 met zwart in een Hollandse partij erg goed. Superingewikkeld, tot de tijdnoodfase bleven zowat alle pionnen en stukken op het bord staan. Peter stond wat ingedrukt maar zeker verdedigbaar en de witspeler mocht van zijn kant ook wel uitkijken voor de counter. Dit was geen gelopen match. Helaas, in opperste tijdnood zo rond zet 37, blunderde Peter een cruciale pion weg. Meteen was er geen houden meer aan, de witte stukken drongen langs alle kanten de zwarte stelling binnen. Het heeft niet mogen zijn, het verhaal van het hele seizoen: net niet. 2,5-1,5 verloren. Vijfde afdeling wenkt.
Dapper ten onder gegaan
Onze derde ploeg ging op bezoek bij Europchess 4 met aanzienlijke Elo’s voor vijfde afdeling, gaande van een plus 1.800-er en drie maal een plus 1.700-er. Ze staan dan ook derde in de stand en hebben nog een waterkansje op promotie. Dworp 3 bracht naast twee gevestigde waarden ook twee jeugdspelers in stelling. Eén daarvan, Jannes die voor het eerst naar een IC-wedstrijd trok, werd in zijn eerste partij snel overklast en mocht na enkele tientallen minuten al naar de analysezaal waar zijn tegenstander hem nog wat uitlegde hoe hij zijn spel kon verbeteren. 1-0 voor Europchess.
Felix daarentegen had duidelijk zijn dagje wel en deed het een pak beter. Hij nam zijn tijd en de partij ging zeer gelijk op. Jammer voor hem verloor hij een pion en werd het positioneel niet beter. Jammer. 2-0 achter
En ja, ook de niet-jeugdspelers hadden het niet onder de markt. Yves bezweek eveneens met zwart op bord 1 tegen de plus 1.800 speler. Een opening die scheef ging met enorme druk van de tegenstander die er echter door stevig blocagewerk niet doorkwam. Uiteindelijk dwong tijdnood en vermoeidheid Yves tot een overgave. 3-0
Gelukkig werd de eer uiteindelijk nog gered. Tegen de er als een filosoof uitziende, volgens Eric althans, Jesper Abrahamsen bereikte Niels met wit evenals Eric vorig jaar remise. Het was een evenwichtige partij en de meeste stukken werden gelijk afgewikkeld. Dit leidde tot een stelling waar beide partijen niet het risico wilden lopen om met een verliespunt naar huis te gaan en remise werd na bijna 4 uur spelen overeengekomen. Proficiat om tegen een hoger geklasseerde speler toch nog een half punt uit de brand te spelen! Rots in de branding voor Dworp 3: niet minder dan 5,5 uit 8 nu voor Niels. Hij moest alleen buigen voor de vermoedelijke kampioen, Pantin. Dat zijn mooie resultaten!
De IC-ontmoeting draaide wel uit op een logische 3,5-0,5 overwinning voor Europchess. Het lijkt op papier dan misschien een zware score, het blijft een mooie ervaring voor de spelers van ploeg 3 tegen een minder haalbare kaart.
Naspel
Knap gespeeld van team 1 met enkele spelers in topvorm -Serge op zondag, Kjell en Walter. Dat is al een stevige ruggengraat om op terug te vallen natuurlijk. Nog twee keer winnen en een bronzen plak behoort tot de mogelijkheden. Ik (=Geert) ben niet goed vertrouwd met de Dworpse geschiedenis maar dat lijkt me dan toch een van de beste klassementen ever.
Treurnis alom daarentegen bij ploeg 2. We zijn zeker niet de tweede zwakste uit deze afdeling. Wel hebben we de immense pech dat de tegenstanders zich om een of andere reden telkens net tegen ons versterken. En toch, en toch. Het kan nog. We staan drie matchpunten achter CREC 3. Als die gasten nog tweemaal verliezen tegen de vierde en de vijfde in de stand dan volstaat een keer matchwinst en een keer gelijkspelen. Onze volgende tegenstanders –Anderlues en Wavre 2- hebben niets meer te winnen of te verliezen. Duimen maar dat Internationaal Meester Michel Jadoul (Elo 2350) niet meespeelt met Anderlues, de rest van die ploeg is te pakken. Komaan mannen, Camiel, Peter, Filip… bijt dat bord in twee. Opgeven staat niet in onze woordenboek. We gaan het spannend houden tot de laatste ronde. En dan, ha, dan ontspringen we net de dans. Dat is het scenario. Degraderen? No way. Bestaat niet, basta!
Voor team 3 is deelnemen belangrijker dan winnen. Bij uitbreiding geldt dat natuurlijk voor alle ploegen. De jeugdspelers maken van de gelegenheid gretig gebruik om ervaring op te doen. Competitie in interclubverband is toch nog wat anders dan gewoon wat schaken onder vrienden. Op termijn plukken we er alleen maar de vruchten van.
