triomf en ontgoocheling liggen dicht bij elkaar

door diederik, camiel, geert (foto's eric, yves, peter)

10 februari 2019

nationale interclubs ronde 7
woluwe 1 - dworp 1
crec 3 - dworp 2
pantin 6 - dworp 3

Vooraf

Nadat Dworp 1 zich vorige week moeiteloos had ontdaan van het degradatiespook, kreeg ons topteam zondag de kans om naar de hogere regionen op te klimmen. We traden immers aan tegen de voorlaatste in de stand. Woluwe 1 wist tot nu toe nog slechts één puntje te halen. Maar al bij al is het toch niet zo’n zwakke ploeg.

Ondertussen stond Dworp 2 voor een zware opgave. Om onze kansen op behoud gaaf te houden, moesten er tegen Charleroi punten gesprokkeld worden. Geen gemakkelijke klus zonder Geert op bord 1. Loodzwaar was tot slot ook de karwei van Dworp 3 dat het opnam tegen Pantin, de leider uit de reeks.

Woluwe met rustige vastheid in de pan gehakt

Serge had met zwart op bord één als eerste gedaan. Hij won wel een pion in het middenspel maar de actieve dame van de witspeler was te sterk en zorgde voor meer dan voldoende compensatie. Remise was dus een logische uitslag. 0,5-0,5 voor de goei

Diederik op bord 4 met wit kreeg een tegenstander voorgeschoteld die al na tien zetten remise voorstelde. “Eerst weigerde ik,” legt Diederik uit, “om het kort daarna maar zelf opnieuw voor te stellen. Vooral omdat Frank reeds gewonnen stond en mijn stelling al bij al toch niet al te schitterend was.” Kortom, 1-1 voor de goei.

De derde partij die deze zondag snel gedaan was, was die van Tom op bord 2 met wit. Tegen de Slavische verdediging probeerde Tom vruchteloos spel te kweken. Ook hier remise, een slap begin. 1,5-1,5 voor de goei.

De andere Dworpenaren speelden geïnspireerder. Het eerste volle punt kon Kjell op bord 3 met zwart op zijn conto schrijven. Hij pakte het positioneel weer zeer sterk aan, met een sterk paard tegen een zwakke loper en een dame die infiltreerde in de vijandelijke stelling. Ineens was het met een mat in één over en out voor de Woluwenaar. Zeer knap! We nemen voorsprong: 1,5-2,5 voor de goei.

En dus kon de winst ons bijna niet meer ontglippen. Zoals reeds aangehaald stond Frank op bord 6 met wit weer zeer snel gewonnen. Net zoals vorige zondag. Na minder dan tien zetten blunderde zijn tegenstander een pion weg na een schijnoffer op f7. Misschien nog erger was de ingesloten toren op h8. De Woluwenaar vocht nog lang tegen de bierkaai maar Frank maakte het vakkundig af! De buit is binnen: 1,5-3,5 voor de goei.

Over naar Walter die op bord 5 met zwart in zijn typische stijl een pion offerde voor actief spel en een koningsaanval. Dat resulteerde in een bijzonder complexe stelling waar niemand nog het bos door de bomen zag, inclusief de twee spelers aan het bord. Het leek erop dat de tegenstander van Walter erin slaagde diens dame in te sluiten. Walter bracht echter redding met een verschroeiende desperado. Zonder twijfel de combinatie van de dag, misschien wel van het jaar (zie stelling onderaan). Eindstand: 1,5-4,5 voor de goei.

Laatste strohalm gegrepen met konijnenpoot van Vlaamse reus

Op bord 1 speelde Camiel een rustig partij waarmee hij vrij eenvoudig remise haalde. Zo toonde hij zich een waardige vervanger van Geert. “Trouwens”, aldus Camiel, “Na de partij vertelde mijn tegenstrever dat hij zich uitgebreid had voorbereid op Frans tegen een zogenaamde Geert… Hahaha. Moest hij het toch wel doen tegen een zekere Camiel. Het werd een slaapverwekkende partij, mijn stijl dus. Met name: c4 tegen c5 waarna een vrij symmetrische stelling ontstaat. “Zulke partijen”, legt Camiel uit, “speelde ik vroeger tijdens mijn middagpauze honderden malen. De kans op remise is 95%. Tenzij één van de partijen op winst tracht te spelen en daardoor verliest.” 0,5-0,5 voor de goei dus.

Op bord 2 toverde de tegenstander van Peter een zeer interessante open (1. e4 e5 2. Pf3 De7) opening tevoorschijn. Met na een tiental zetten honderden “vallekes”. Op het moment dat zwart tegen wil en dank een volle kwaliteit moet offeren laat Peter een mooi paard instaan. Aai, aai, driemaal aaiaai. Zwart schrikt zo erg dat hij spontaan remise aanbiedt. Niks daarvan, zegt Peter waarna hij zijn konijnenpoot bovenhaalt. Vandaag koos hij niet voor een normaal konijn maar voor de beroemde Vlaamse reus –ik (Camiel nvdr) heb er bij hem ineens vier besteld voor de volgende ronden. Een paar zetten later schudt de Karolinger vertwijfeld met het hoofd. Hij zag het ook: binnen de vier zetten verliest hij een volle loper. Het grappige (toch voor Dworp) is dat er niks maar dan ook niks tegen te doen is. Met de glimlach op zijn gezicht speelde Peter de rest van de partij dan ook netjes uit. Zoveel is duidelijk: momenteel is Peter de man in topvorm. En dus staat Dworp op voorsprong. 0,5-1,5 voor de goei.

Zonder twijfel bracht Stijn op bord 3 met zwart het boeiendste spektakel van de namiddag. Al vrij snel rokeerde hij kort terwijl de Karolinger zijn koning in het midden hield. Pas veel later in de partij rokeerde wit lang. Waar het hier om ging, valt makkelijk te raden: een aanval op een tegengesteld gerokeerde koning. Waarbij Stijns tegenstander toch wel een overduidelijk overwicht had. “Op een bepaald moment,” aldus Camiel, “durfde ik niet meer te kijken. In een onbewaakt moment zag ik dan toch dat Stijn mogelijk nog wat tegenkansen had. Jammer genoeg overzag hij kort daarna een mat in twee.” Al strijdend ten onder, zo noemen ze dat. Toch een mooie knokmatch. Terug gelijk en dus 1,5-1,5 voor de goei.

Op bord 4 speelde Filip met wit in zijn oude, vertrouwde stijl. Het scenario van deze partij week niet af van de gekende recepten. Het spelletje verliep vrij evenwichtig in de opening en het middenspel. Daarna blijft Filip, meestal na massale stukkenruil, over met een lichtjes betere pionnenstructuur. Zo verloopt het meestal en ook vandaag. Doch, het bleef een uiterst moeilijke stelling. Wit liep bovendien het risico alsnog de boot in te gaan indien hij te overenthousiast op winst zou spelen. En dus werd na meer dan 4 uur spelen toch maar de vredespijp gerookt. En dus was de einduitslag 2 -2 voor de goei.

Trop is teveel en te straf is te straf

Pantin 6 staat aan de leiding in de vijfde afdeling L en dat was er duidelijk aan te merken. Een droge 4-0 was de uitslag. Dat was misschien wat overdreven en niet helemaal representatief. Zowel Yves als Mats speelden immers een verdienstelijke partij. Op te merken valt ook dat Mathias vandaag zijn eerste partij in de nationale interclubs speelde.

Naspel

Dworp 1 komt stilaan in hogere sferen terecht. In grote mate is dit te danken aan de versterking van Tom op bord 2. Daarnaast zijn er natuurlijk ook de goede resultaten van Kjell, Serge, en eigenlijk de hele ploeg. Dat we wellicht ook wel in de zwakste reeks van derde klasse spelen, hoeven we niet te vermelden. Zo voortdoen, betekent alleszins dat we hoog kunnen eindigen.

Ondanks de afwezigheid van Geert haalde Dworp 2 nog het broodnodige matchpunt binnen. Toch hadden we, gezien de Elo van de tegenstand, meer verwacht van deze ronde. Gelukkig blijft alles mogelijk en hebben we het nog in eigen handen. De match tegen Namen, voorlaatste in de stand, is daarbij cruciaal. Die moeten we ten koste van alles winnen. Probleem is dat Namen met een eenmalig zeer versterkt team kan opkomen. We zullen zien. In afwachting kunnen we hopelijk hier en daar nog wat extra puntjes sprokkelen. Dan komt het nog wel in orde in de –waarschijnlijk- sterkste reeks in vierde!

Dworp 3 tenslotte doet het niet slecht. De jeugdspelers betalen wel leergeld maar dat hoort er nu eenmaal bij. Volhouden en de puntjes komen vanzelf, is de boodschap!

uitslagen en standen interclubs

desperado walter