hoogdagen in dworp: zeven winstpunten, zes remises en amper één nul
door diederik, geert
4 februari 2019
nationale interclubs ronde 6
dworp 1 - tournai 1
dworp 2 - braine l’alleud 1
dworp 3 - woluwe 2
Vooraf
Na een veel te lange winterstop konden we eindelijk nog eens intercluppen. En wel met z’n allen thuis in ons oude, vertrouwde Start 65 lokaal waar Micheline ons op tijd en stond voorziet van (vooral) een natje en (af en toe) een droogje. Winst betekende dat ons eerste team definitief gered is -voor zover het dat al niet is. Dat moet lukken want Dworp 1 neemt het op tegen Tournai, één van de twee puntloze ploegen in onze reeks. Voor ploeg 2 daarentegen wordt het stilaan precair. Zaak is om zo snel mogelijk links en rechts een puntje te sprokkelen. Tegen het sterke Braine is dat alvast geen sinecure. En team 3, deze keer zonder jeugdspelers, kan vrank en vrij zijn ding doen tegen de tweede ploeg van Woluwe.
Waar is da feestje? Hier is da feestje!
Zowel Frank op bord 6 met zwart als Kjell op bord 3 met wit namen een blitzstart. Na minder dan tien zetten stonden ze echt al wel totaal gewonnen. Ze stonden respectievelijk een toren en een stuk voor zonder echte compensatie. Hun tegenstanders zochten nog zeer lang naar een oplossing. Dat liet mij (Diederik, bord 4 met zwart) dan weer toe om mijn plannen uit te voeren. Met name wat stukken ruilen, niet veel slechter komen te staan en remise voorstellen. “Ik speel niet zo vaak op deze manier,” licht Diederik toe, “maar ik herinnerde me mijn tegenstander nog uit een eerdere ontmoeting. En die was minder goed afgelopen.” Maar goed, zo was het binnen de kortste keren al 2,5-0,5 voor de goei. Het gaat hard.
De partij van Tom op bord 2 met zwart ging mijn petje te boven, getuigt Diederik. “Ik heb ze ook niet echt kunnen volgen.” Volgens Tom zelf –optimistisch zoal steeds, nvgv- was de eindstelling ‘niet goed’ tot ‘verloren’. Gelukkig aanvaardde de Doornikse tegenstander Tom’s remiseaanbod. 3-1 voor de goei. Mis kan het dus eigenlijk al niet meer gaan.
Walter op bord 5 met wit en Serge, ons topbord eveneens met wit, moesten iets harder werken. Echt in de problemen kwamen ze echter nooit. Uiteindelijk liet het verschil in sterkte zich voelen, ze haalden allebei het volle punt binnen. Een puike prestatie. Over and out voor Tournai en een klinkende 5-1 overwinning voor het eerste Dworpse team. Bravo en volgens voorzitter Eric is deze meer dan verdiende winst een primeur. Voor het eerst haalt Dworp in derde afdeling zo zwaar uit.
The never ending story: het verhaal van net niet
Team twee stond helaas verzwakt in de startblokken. Alle pillen, drankjes en dokters ten spijt geraakte ons vaste tweede bord Camiel niet tijdig speelklaar. Gelukkig hadden we onze supersub Filip nog. Tegen het sterke Braine –met een ploeggemiddelde van 170 Elo meer- hadden we het natuurlijk niet onder de markt. Tot de laatste snik hebben we geknokt. Op bord 1 kreeg ik (Geert) met wit voor de zoveelste keer dit seizoen een Koningsindische opening tegen. Het leek er op een bepaald moment op dat de zwartspeler in een razende rotvaart mijn koningsvleugel oprolde. En toch… Een ogenblik onoplettendheid van zwart en ik slaagde erin stukken af te ruilen en een voordelig eindspel met een pion meer en een goede tegen een slechte loper te bereiken. Eigenaardig genoeg viel dit helaas toch niet te winnen. 0,5-0,5 dus voor de goei.
Dan was het aan Stijn met wit op bord 3. Hij hield lange tijd gelijke tred tegen een tegenstander van zegge en schrijve bijna 250 Elo meer. De goeie vorm van vorig jaar heeft Stijn nu niet, maar zijn vechtlust blijft gelukkig ongeschonden. Pas na heroïsche tegenstand en na uren spel slaagde de Braine-l’Alleud-enaar erin om het laken naar zich toe te trekken. 0,5-1,5 helaas.
Daarentegen steekt Peter op bord 2 met zwart tegenwoordig in bloedvorm. Hij liet zich niet afschrikken door de 225 Elo hoger geklasseerde witspeler. In een ingewikkelde partij slaagde Peter erin af te wikkelen naar een eindspel waarin zijn twee zwarte paarden het moesten opnemen tegen het witte loperpaar. Het zag er in een open stelling zeer precair uit maar Peter zou Peter niet zijn, indien hij het niet op remise had kunnen houden. Puik verdedigd! 1-2 voor Braine.
Ons lot lag dus helemaal in handen van Filip met zwart op bord 4. Zijn tegenstander had ‘slechts’ (sic) 120 Elo meer. Filip leek wel het beste van de stelling te krijgen maar kon finaal zijn wil toch niet doordrukken en moest uiteindelijk berusten in remise. Eindstand 1,5-2,5.
Al bij al goed gespeeld maar het mocht weer net niet zijn en dus komen we er opnieuw bekaaid vanaf.
Wil Woluwe wijzer worden wij willen Woluwe weer…
Het tweede team van Woluwe, gemiddeld 130 Elo zwakker dan ons derde team, was geen partij voor een sterk Dworp. Deze keer traden we aan zonder jeugdspelers maar met invaller Bernard op bord 1 met wit. De partij duurde niet lang en verzandde al snel in remise. Iedereen tevreden want dit was wel het enige bord waar de Woluwenaar meer Elo had dan onze man. 0,5-0,5 voor de goei.
Daarna was het de beurt aan Niels die op bord 4 met zwart op vrij eenvoudige manier zijn tegenstander in de pan hakte. Niels heeft nu 4,5/5 in interclub. Geen sukkelscore voor een debuutjaar. Top, Niels! 1,5-0,5 voor de goei.
Ook Yves geraakt op bord 3 met wit nooit echt in de problemen. Net zoals zijn collega’s zette hij zijn flink Elo-overwicht van 200 punten om in een vol punt. En zo was de buit al binnen. 2,5-0,5 winst voor de goei.
De Oscar van deze ontmoeting gaat wel naar Eric op bord 2 met zwart. Met slepende voeten, ziek en op een bepaald moment zelfs met een bloedneus slaagde hij er toch in om zijn tegenstander zijn broek en zijn bretellen af te pakken. Bravo Eric! Eindstand 3-1 voor de goei.
Naspel
Uiteraard alleen maar tevreden gezichten dankzij de puike prestaties van team 1 en 3. Dat wordt de rest van het seizoen freewheelen. En de volgende ronde speelt ons topteam dan nog tegen de voorlaatste. Dat opent dus perspectieven. Bij winst kunnen we zelfs naar de top van de rangschikking kijken. Benieuwd of we nog beter kunnen dan 5-1 winnen… Een beetje naast onze schoenen lopen mag af en toe, nietwaar.
Bezorgdheid daarentegen over het lot van ploeg 2 dat nu naar de voorlaatste plaats is teruggevallen. Een degradatieplek dus. De volgende ronde tegen Charleroi, een te pakken team, is mogelijk beslissend. Jammer genoeg zal het zonder mij (Geert) zijn. Dus mannen: let the beast go. Winnen hé!
De opdracht van het derde team is eigenlijk al geslaagd: af en toe jeugdspelers de kans geven om het waar te maken in de harde IC-competitie gecombineerd met een middenmoot-positie.
Al bij al is het uitkijken naar de volgende ronde, zeker voor team 2. Optimism is a moral duty…
