brains are the new six-pack
door diederik, tom, eric, geert (foto's diederik)
19 november 2018
nationale interclubs ronde 4
brasschaat 4 - dworp 1
dworp 2 - leuze 1
dworp 3 - dzd halle 1
Vooraf
Alweer de vierde interclub-ronde van het seizoen 2018-2019. Time flies. En stilaan moeten we aan de puntjes beginnen denken om het jaar met een gerust gemoed en ongeschonden door te komen. De eerste ploeg, op zijn paasbest, zakte af naar Brasschaat. De tegenstander, het vierde team van de lokale kring, werd vooraf getaxeerd als haalbaar.
Voor team 2, thuis tegen de leiders uit Leuze, lagen de kaarten minder gunstig. Al kunnen we de puntjes goed gebruiken, in principe zijn we kansloos. En team 3 tenslotte had een derby tegen de buren uit Halle op de agenda. Met aan beide kanten een halve ploeg jeugdspelers, kon het alle kanten uit. Interessante potjes schaak op zondagnamiddag in het verschiet dus…
Een puntje hier, een pintje daar en klaar is Kees
Qua Elo was dit een evenwichtig gevecht. Al vreesde Diederik in het begin voor een totale offday: “Het zag er zeer snel niet erg goed uit. Echter, zoals zo vaak, it ain’t over until the fat lady sings.”. Aldus zijn commentaar.
De tegenstander van Serge op bord 1 met zwart bouwde ogenschijnlijk een dreigende aanval op maar had daarvoor wel een stuk moeten offeren. Dat bleek toch te optimistisch, al ging hij ‘all-in’ met nog een extra torenoffer. Uiteindelijk stond wit een bak materiaal achter. Serge offerde slim een stuk terug om alle compensatie voor wit uit de stelling te halen. Als eerste rijfde hij het volle punt binnen. Of in de Tom-versie: “Over relance gesproken, de Serge kan er wat van. Weigerde twee keer. Geen remise maar een trappist. Dronk water. Sandwich erbij. Pakte al het materiaal aan dat zijn tegenstander offerde uit een verdacht zijvariantje van het Siciliaans. En gaf op het gepaste moment wat gerief terug en won.” Meteen 0-1 voor de goei.
Zelf had Diederik met wit op bord 4 “een volledige offday (off weekend)”. “Ik zag minder dan niets en mijn stelling was snel een positionele ramp waar ik, opnieuw veel te snel, ook nog eens tactisch zwaar in de fout ging. Ik verloor snel nadien.” Tom stelt vast dat Diederik “de goeie vorm en zijn neus voor sterke zetten kwijt is. Nodig is een dosis vers vertrouwen.” Brasschaat trekt de stand opnieuw in evenwicht. 1-1 voor de goei.
Ook Tom op bord 2 met wit leek een zeer dreigende aanval tegen te krijgen. Hij verbruikte veel tijd. “Bij mij was het inderdaad slappekes,” getuigt Tom. “Véél te lang nagedacht. Voor tien zetten theorie bleek achteraf. En tegen een jeugdspeler die pakweg 100 kilo minder weegt. Allemaal hersens. Terloops viel mijn oog op een goed gevonden T-shirt opschrift van een andere thuisspeler met buikje: ‘brains are the new six-pack’. Na zet twaalf van hem begon ik spoken te zien. Spoken met matcombinaties. Allemaal voor niks nodig. Met amper twintig minuten over op zet veertien heb ik een visueel agressieve zet gedaan en zogezegd tactisch remise voorgesteld. Ondertussen niet gezien dat Diederik nét dan een stuk weggaf. Toeme. Ik voel me weer schuldig. De computer geeft +0.3 in de eindstelling al weet die niet wat de stand van de klok was. Kortom: ik heb meer training en voorbereiding nodig.” Remise dus en het blijft spannend. 1,5-1,5 voor de goei.
Ongeveer op hetzelfde moment als Tom haalde ook Frank op bord 6 met wit zonder al te veel problemen de remise binnen. Hij stond niet slecht maar echte winstkansen waren er toch ook niet te zien. 2-2 voor de goei.
Helaas was het kalf bij Walter op bord 5 met zwart al snel verdronken. Hij trapte in een openingsvalletje en verloor een stuk met onvoldoende compensatie. Walter bleef erg lang vechten en verdient daarvoor misschien zelfs de prijs van de inzet. Uiteindelijk mocht het toch niet zijn, het stuk bleek teveel en een laatste blunder deed de deur helemaal dicht. De goei staan 3-2 achter.
En dus zijn alle ogen gericht op Kjell met zwart op bord 3. Hij was de enige die van bij het begin goed stond. Zijn tegenstander kwam ook nog eens snel in tijdnood. Kjell pakte stevig uit, hij was er precies op gebrand om die gast te kloppen. In hevige tijdnood van zijn tegenstander wist hij twee pionnen te winnen. Wel diende hij de hele tijd het hoofd koel te houden want wit deed zijn uiterste best en haalde zoveel mogelijk trucjes uit de kast. Uiteindelijk kon Kjell op een slimme manier afwikkelen naar een gewonnen eindspel met een pluspion. In plaats van nog een uur tegen de bierkaai te vechten, deed zijn tegenstander een laatste wanhoopspoging. Hij offerde nog een extra pion maar Kjell werkte het technisch zeer mooi af. Een knappe partij over de hele lijn! En de bordjes hangen in evenwicht. 3-3 voor de goei.
Knokken en blijven knokken, ooit loont het (maar nu nog niet)
Op papier maakten we niet veel kans tegen de leidersploeg. Wat niet belet dat iedereen knokte voor wat hij waard was. We moeten immers stilaan puntjes beginnen verzamelen. Het duurde lang eer de partijen beëindigd waren.
Bij Stijn Ber. met zwart op bord 4 gingen de stukken als eerste terug de doos in. Wit rokeerde lang en hield de zwarte koning lang gevangen in het midden. Daarvoor had hij wel een pionnetje geofferd. Het leek er lange tijd op dat Stijn vertrouwend op zijn goed ontwikkelde evenwichtsgevoel de zaak zou kunnen redden. Of zelfs beter nog: winnen. Finaal haperde er echter iets en moest onze man de vlag strijken. Jammer, 0-1 voor Leuze.
Ondertussen stond Peter op bord 3 met wit in een Scandinavische opening nagenoeg de hele partij beter. Hij had open lijnen voor zijn torens, de zwarte dame stond kaduuk en de stelling was onderontwikkeld. Alleen was niet goed te zien hoe het verder moest. En stukken ruilen bracht geen soelaas, zo bleek. Het resulteerde in een paard-eindspel dat onmogelijk kon gewonnen worden. Toch goed geprobeerd maar jammer genoeg ‘slechts’ remise. En dus 0,5-1,5 voor Leuze.
En toch hingen de bordjes even later opnieuw in evenwicht. Daarvoor zorgde ikzelf, Geert, met wit op bord 1 in een Slavische partij. Lang werden min of meer bekende theoretische paden bewandeld. Eigen roem stinkt misschien maar in het middenspel kwam ik op subtiele wijze in het voordeel. Dat voordeel kon ik uiteindelijk omzetten in een vrijwel onhoudbare aanval op de koningsstelling. Resultaat: zwart geraakte niet alleen in vliegende tijdnood, hij verloor ook nog eens zijn broek & bretellen. Het gebeurt niet dikwijls maar deze jongen is trots op zijn partij. ‘Op kracht gewonnen’ en niet geblunderd tegen een sterke tegenstander. 1,5-1,5 voor de goei.
De beslissing lag met andere woorden bij Camiel. Hij had het moeilijk op bord 2 met zwart. Al leek zijn legendarische remise-instinct hem lange tijd voor het ergste te behoeden. Langzaam aan kweekte de witspeler echter open lijnen tegenover de zwarte koningsvleugel. Camiel trachtte de witte agressie af te remmen door een dame tegen paard en loper te offeren. Helaas gingen bij die operatie ook nog een klein nestje pionnen verloren. En de zwarte koning bleef hoe dan ook tochtig staan. Ondanks hard knokken, bleef het kalf verdronken. Eindstand 1,5-2,5 voor Leuze.
Dworpse SK wint Halse derby
Tegen onze buren van de Zwarte Dame, waar jonge spelers volop speelkansen krijgen, moesten we winnen.
Al begon het niet te best. Stijn Bec. op bord 3 met wit behandelde het vroege middenspel ongelukkig met een niet beschermd paard op c3 -pionnen op b3 en d3- en een toren op a1. En dat tegen een gefianchetteerde loper. Materiaalverlies viel niet te vermijden. Toen ook de torens nog eens op de tweede rij binnenvielen, was het kalf helemaal verdronken. Duidelijk leergeld betaald en 0-1 voor DZD Halle
Vervolgens was het aan onze tweede jeugdspeler. De tegenstander van Mats, met zwart op bord 4, offerde ongemotiveerd een belangrijke centrumpion op d4. Vervolgens verloor hij veel tijd met dame en loper in een onbestaande koningsaanval. Het kwam slechts de ontwikkeling van onze speler ten goede. Mats rokeerde lang en counterde volgens de regels van de kunst met een centrumdoorbraak. Daarna was het snel afgelopen. Vakkundig afgemaakt door Mats die dit jaar trouwens ook al het jeugdtoernooi van de Zwarte Dame op zijn naam schreef. De stand is weer in evenwicht. 1-1 voor de goei.
De tegenstander van Yves, met zwart op bord 2, was Marc-Johan. Hij zette de partij zoals gewoonlijk wel goed op maar een combinatie van te snel en planloos voortzetten, zorgde voor materiaalverlies. De Hallenaar gaf er dan snel de brui aan. 2-1 voor de goei!
Eric met wit op bord 1 speelde tegen de inventieve Robbe -ook twee uit drie op bord 1 dit seizoen! Deze had evenwel zijn dagje niet. In het damegambiet kwam hij slecht uit de opening. Een batterij van loper en dame op de diagonaal b1-h7 plus een open f-lijn (en geen paard in de verdediging) leidde al snel tot een catastrofe. De witte dame viel binnen en zwart verloor have en goed. 3-1 winst voor de goei!
Naspel
Het eerste team speelde een solide ronde en haalde een zeer belangrijk punt binnen. Daardoor blijft ons topteam ook nu nog uit de klauwen van het degradatiespook. Om dat vieze beest voorgoed weg te blazen is het na drie keer 3-3 over twee weken tijd om eens te winnen. Het zit erin, in het algemeen draait ploeg 1 goed.
Ook team 2 is (nog) niet in onmiddellijk gevaar. Na alweer een nipte nederlaag zullen er toch snel wat puntjes moeten gesprokkeld worden. Met teams van vier man is dat telkens een dubbeltje op zijn kant. Eén misstap kan fataal zijn.
Verheugend aan team 3 is dan weer de winst van jeugdspeler Mats en de prestatie van de ploeg in zijn geheel. Of om te besluiten met de woorden van Eric: “opdracht volbracht en opnieuw in het midden van het klassement.”
