dworpse resultaten gaan crescendo, tegenstand bijna gevierendeeld
door geert, eric, tom, walter (foto's yves, walter, geert)
8 oktober 2018
nationale interclubs ronde 2
mechelen 2 - dworp 1
edc 1 - dworp 2
creb 3 - dworp 3
Vooraf
Dworp zendt zijn zonen uit. Dat valt zelfs letterlijk te nemen. Want de opstellers van de kalender hebben ons echt niet in de watten gelegd. In ronde 2 moest er een ploeg naar Vlaanderen, een team naar Wallonië en eentje naar Brussel. Faut le faire.
Voor alle Dworpenaars geldt: falen is nog niet fataal. En dus kon iedereen fris van de lever aan de slag. Vorig jaar was Mechelen net een halfje te sterk voor Dworp 1. Zes op revanche beluste topschakers zakten dan ook af naar de stad van de Maneblussers. Terwijl voor team 2 EDC –ergens in Henegouwen- op papier een hapje was. Al vallen bedrijfsongevallen natuurlijk nooit uit te sluiten. Met het derde team in Brussel tegen CREB 3 kon het dan weer alle kanten uit.
Dworpse topborden halen verschroeiend uit
Elogewijs is Mechelen een tikje sterker. Maar wij spelen beter. Vooral Serge die op bord 1 eindelijk zichzelf nog eens terugvond en schaakte als in zijn beste dagen. Met zwart dacht hij hoop en al tien minuten na. Hij bouwde zijn stelling prima op en toverde vervolgens een briljant schijnoffer uit zijn hoge hoed. Naar eigen zeggen kon dat zelfs al een zet eerder. Sportief als ons topbord is, claimde hij niets toen de GSM van zijn tegenstander afging. Waarom ook, enkele zetten later was het zaakje toch opgekuist. Waaw! 0-1 voor de goei.
En op bord 2, Tom –remember 13 jaar niet gespeeld-, ging ook alles naar wens. Voorzichtigheidshalve en omwille van opkomende tijdnood (“en een hartslag van 130”) stelde hij na verloop van tijd met wit remise voor. Louter pro forma. Het voorstel werd dan ook afgeslagen. Daarna ontstond een ‘eerste klas’ rommelstelling. In ziedende tijdnood ontplofte het boeltje compleet. Na het optrekken der kruitdampen en het tellen der pionnen bleek onze man er eentje meer te hebben. “Een trucske, gelukske en het was binnen. Ben er zelf van verschoten.”, dixit Tom. Hoe dan ook: sensatie! 0-2 voor de goei.
Over naar bord 3 waar Kjell met zwart perfect afwikkelde naar een eindspel met loper en paard tegen twee paarden. Misschien had Kjell iets meer ruimtelijk voordeel, maar allicht onvoldoende om uitzicht te hebben op de winst. Een logische remise dus en we houden de voorsprong vast. 0,5-2,5 voor de goei.
Op het vierde bord vecht Walter met wit in een Hollands Leningrad opening voor wat hij waard is. Dat is heel wat. Het belet niet dat hij een aanval op de koningsvleugel moet ondergaan. Blijven vechten loont. Met wit laveert onze man stilaan een gelijkstaand eindspel binnen. Op straffe van verlies aanvaardt Walter noodgedwongen remise. Prima gespeeld, 1-3 voor de goei.
Over naar bord zes waar een talentvolle Stijn met de witte stukken een heel verdienstelijke partij speelde. Pionverlies wordt gecompenseerd door het loperpaar. Helaas net niet genoeg. Stijn haalt nog alles uit de kast om de partij remise te houden maar uiteindelijk ondergaat hij de wet van de sterkste en moet hij de duimen leggen. De Maneblussers milderen. 2-3, nog steeds voor de goei.
En dan is er Frank op bord 5 met zwart. Hij is als laatste bezig en weert zich als een duivel in een wijwatervat. Met twee pionnen tegen een stuk en na vijf uur spelen, fluit ook de vermoeidheid een deuntje mee natuurlijk. Zwart overziet in een zeer ingewikkeld eindspel helaas 47… c3! –de perfecte uitweg naar op zijn minst gelijkspel. Jammer maar het was een mooi slopend gevecht en een boeiende partij. De nul op het request zorgt voor een evenwichtige eindstand. 3-3 voor de goei!
Op papier veel sterker Dworp 2 heeft berenpoot nodig
Op elk bord had het tweede team van Dworp 200 tot 400 Elo meer maar in de partijen was daar soms weinig van te merken. De EDC-ers vochten als leeuwen. Op bord 1 viel het nog wel mee. Eens Geert, met zwart door de opening gesukkeld was, kwam er een dubbel toren en dame-eindspel op het bord. Daarin had zwart duidelijk de beste papieren. Niet alleen in theorie, ook in de praktijk was dit onhoudbaar voor de witspeler. Voorsprong! 0-1 voor de goei.
Helaas kampt Camiel op bord 2 als aanvoerder van de witte stukken al een tijdje met een weerbarstige vormcrisis. Tegen zijn natuur in tovert hij, net zoals een week vroeger, een uiterst scherpe partij op het bord. Ten koste van een pion lijkt wit wel aanval te hebben maar ten langen leste blijkt dat toch niet voldoende. De bordjes hangen weer in evenwicht, 1-1 voor de goei.
Op bord 4 ging het dan weer behoorlijk vlot. Filip speelt met wit een scherpe partij waarin beide spelers tegengesteld rokeren. De zwarte aanval bloedt uiteindelijk dood. Gelukkig. Daarna snijden de witte stukken als een mes door boter. Zwart verliest alras zijn broek en zijn bretellen. Opnieuw voorsprong. 1-2 voor de goei.
Spannend blijft het wel. Peter op bord 3 met zwart heeft het de hele partij moeilijk. Opkomende tijdnood helpt daarbij niet natuurlijk. Zijn grote verdienste is wel dat hij nooit versaagt, altijd blijft knokken en op elk kansje loert. Uiteindelijk met succes want de EDC-speler blundert en verliest zijn dame. Waarop een tot in Dworp hoorbare zucht van verlichting door onze gelederen gaat. Hoera, de schande van een gelijkspel vermeden. 1-3 voor de goei en weer naar huis.
Noeste arbeid leverde het derde team punten op
Een zeer evenwichtige ontmoeting had er plaats tussen de Brusselaars van CREB 3 en Dworp 3. Het kleine dorp schaakt even goed als de grootstad, zo blijkt achteraf. Zeker op bord 1 waar Bernard voor de gelegenheid het derde team versterkt. Met zwart hakt hij de tegenstand al snel in mootjes. Schaken kan eenvoudig zijn nietwaar. Bravo en meteen staan de goei 0-1 voor.
Die lijn wordt helaas niet doorgetrokken. Tegen zijn gewoonte in heeft Yves op bord drie met zwart niet als laatste gedaan. Tegen een sterkere tegenstander kunnen de stukken zelfs al vrij snel terug de doos in. Jammer, weer gelijk 1-1 voor de goei.
De Dworpse revelatie van deze eerste twee interclubrondes is zonder twijfel Niels. Daarvoor moest hij in Brussel op bord 3 wel winnen met wit. Dat doet hij ook. Noblesse oblige. Bij zijn debuut in deze competitie levert Niels meteen zijn visitekaartje af. Twee op twee, alstublieft! Meteen staat Dworp 3 weer op voorsprong: 1-2 voor de goei.
Jammer genoeg kampt voorzitter Eric, op bord 2 met wit, net als Camiel met een aanhoudende vormcrisis. Misschien een tekort aan speelgelegenheid? Aan zijn inzet zal het alvast niet liggen. Vechten deed hij voor wat hij waard was maar het heeft niet mogen baten. Als laatste moet hij zijn koning neerleggen. 2-2 gelukkig nog altijd voor de goei.
Naspel
Er zit mooie progressie in de teamprestaties. Vorige ronde dienden we nog vrede te nemen met twee gelijke spelen en een nederlaag. In deze tweede ronde verloor geen enkele equipe en sleepten we een overwinning en twee gelijke spelen uit de brand. Vooral de prestaties van ons topteam stemmen hoopvol. Zelfs zonder de clubkampioen lukt het! Straf.
Team twee daarentegen kan maar beter uit zijn doppen kijken, de echt zwakke tegenstand hebben we al gehad en het resultaat is niet bepaald optimaal. Maar vermits een gewaarschuwd man er twee waard is kunnen we volgende ronde in de Oostkantons ons Duits gaan oefenen tegen Rochade (“Was sagen sie? Und was haben sie mit? Plankskes”). Team drie tot slot doet het zonder meer goed. Vooral de prestaties van Niels vallen op. Voor alle equipes geldt evenwel: de prijzen worden aan de meet uitgedeeld. Blijven knokken tot de laatste pion is dus de boodschap.
