freewheelend de zomermaanden in
door geert (foto's diederik)
30 april 2018
nationale interclubs ronde 11
dworp 1 - europchess 2
dworp 2 - europchess 4
Vooraf
Zeer relax gingen de twee Dworpse teams afgelopen zondag in de Greunenond aan de slag tegen de Europchessenaren. Met heel wat invallers. Voor ons had de uitslag geen belang meer, voor de tegenstander in derde afdeling hing het behoud er nog vanaf. En ja, spelplezier en wat talent zijn belangrijk in het schaken. Maar zeker zo essentieel zijn motivatie, motivatie en motivatie. En waarom zouden we nu onze hersentjes nog pijnigen als de buit toch al binnen is? Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig om het beste paard/de beste paarden te doen struikelen.
Zinloos potje zondagnamiddagschaak
Gewoontegetrouw had Serge met wit op bord 1 eerst gedaan. 17 zetten theorie in een Engelse partij. De zwartspeler kende het allemaal een beetje minder goed en moest dus nadenken. Dat kostte tijd. Allicht stond hij wel licht beter maar uiteraard bleef het remise-aanbod van Serge aannemen de gemakkelijkste weg. 0,5-0,5, we staan nog gelijk…
Op bord 2, Diederik met zwart, ging het eveneens bliksemsnel. In een variant van het Grünfeld die onze man minder goed onder de knie heeft, wordt in TGV-tempo afgewikkeld naar een eindspel met toren en loper tegen toren en loper. Helaas staat Diederik wel compleet onderontwikkeld en valt pion- en partijverlies niet te vermijden. 0,5-1,5 voor Europchess.
Vervolgens gaat er geruime tijd over alvorens Filip op bord 6 met zwart voor Dworp het tweede halfje van deze ontmoeting binnenhaalt. In een Bogo-Indische partij staat Filip geruime tijd slecht. Ook op dit bord verbruikt de Eurocraat gul tijd. Daarvan maakt Filip gebruik om uit de omknelling te geraken en een halfje te scoren. 1-2 achter.
Op bord 6 win ik (Geert) met wit na een onorthodoxe behandeling van de opening door de zwartspeler een kwaliteit. Dit moet wel gewonnen zijn maar het blijft beestig ingewikkeld. In een woud van varianten verlies ik stilaan de trappers. Zwart slaagt erin zijn paarden op sterke velden te poseren en na nog enkele mindere witte zetten overspeelt de Europchess-speler mijn stelling totaal. Ja, 1-3 voor Europchess, hun redding is nabij.
Kunnen we nog een gelijkspel uit de brand sleuren? Misschien. Frank op bord 3 is in bloedvorm tegenwoordig. Met wit in een Siciliaanse opening met c3 speelt zwart enkele minder nauwkeurige zetten waardoor Frank duidelijk beter komt te staan. Dat resulteert in pionwinst en na enig geruil van stukken komt er een dame-eindspel op de 64 velden. Dat wint onze man met de vingers in de neus. Puik! We milderen tot 2-3.
Helaas staat Walter met zwart op bord 4 minder, wellicht verloren. Het blijft moeilijk, het is zondag voor iedereen en aan een half puntje heeft Europchess genoeg om de degradatie te ontlopen. Bovendien staan er twaalf flessen cava klaar om soldaat te worden gemaakt. Beide spelers kiezen dan ook eieren voor hun geld en komen remise overeen. Europchess wint en blijft in derde 2,5-3,5.
Voorjaarsblues in vijfde afdeling
Een onuitgegeven bezetting van het tweede team zorgt voor een tweede nederlaag in vijfde. Nochtans begint het goed want Eric op bord 2 haalt met zwart probleemloos remise tegen een sterkere tegenstander. 0,5-0,5.
Daarna is het de beurt aan Mo die met zwart op bord 4 op zijn onnavolgbaar optimistische manier stukken offert en daarvoor helaas onvoldoende compensatie binnenhaalt. En dus geraakte het fiere winnende Dworpse team uit 5B in de problemen. 0,5-1,5 achter.
Gelukkig maakt Peter met wit een sterk debuut op het eerste bord. Hij laat al snel van de tegenstander geen spaander heel. Zo slaagt onze man erin de stand opnieuw gelijk te trekken. 1,5-1,5.
Ons lot, althans toch in deze ronde, ligt in handen van Yves met wit op bord 3. Die doet het lange tijd zeer goed, heeft uitzicht op een betere stelling –lees gerust: winst. Finaal is het echter toch zwart om in een moeilijk spelletje met wederzijdse kansen het laken naar zich toe te trekken. Eindstand 1,5-2,5 voor Europchess.
Naspel
Tja… Slechts twee volle punten op tien partijen. Dat is niet om over naar huis te schrijven. Maar goed, er waren nogal wat verzachtende omstandigheden. Met de motivatie zat het duidelijk niet snor en bovendien stond de cava koud –bedankt bestuur! Het feestje werd alvast niet naar de haaien geholpen door een hardnekkig doorspelend bord zoals wel eens pleegt te gebeuren. De resultaten van de dag zorgden echter niet bepaald voor een geweldig uitgelaten stemming. We voelden onze kwetsbaarheid. Gelukkig smaakte de drank naar meer. Ad fundum commilitones! En tot fleus!
