’t is moeilijk bescheiden te blijven, wanneer je zo goed bent als wij. jaja.

door eric, geert

26 maart 2018

nationale interclubs ronde 9
dworp 1 - brussels 1
dworp 2 - wavre 3

Vooraf

Nadat we in de vorige ronden tegen Mechelen en Wetteren nipt tekort schoten, wist de eerste ploeg zondag wat hen te doen stond. Enkel een overwinning laat toe het degradatiespook –weg vies beest!- van ons af te schudden en weer vrijer te ademen. Niet gemakkelijk want op papier kunnen de Brusselse buren een stevig team in stelling brengen. Meteen zijn we gewaarschuwd.

Voor het tweede team is de opdracht al bij al vrij eentonig. Week na week zijn we Elo-favoriet en is het motto: winnen en liefst met een hoge score. Enkel op die manier komt de felbegeerde titel steeds dichterbij.

Dorp tegen stad. Dworp wint op verrukkelijke wijze

Ons bewust van het belang van deze ontmoeting en geconcentreerd tot in de topjes van onze tenen, zo waren we. Ook Walter die met wit op bord 5 een ‘Grand prix attack’ tegen krijgt. De Brusselaar speelt het super-agressief en offert gezwind materiaal. In ruil daarvoor krijgt hij wel een stevige aanval op de witte koning. Walter blijft evenwel supercool, geeft geen krimp en is niet te beroerd om door het oog van de naald te kruipen. Eens de kruitdampen opgetrokken, oogst hij. Toren voor en het eerste punt is binnen. 1-0 voor de goei alweer.

De Oscar van deze ontmoeting gaat evenwel naar Kjell die op bord 2 met zwart een sterke tegenstander inblikt. De Brusselaar speelt een zwakkere variant van het Scandinavisch. Zwart komt geen moment in gevaar, doet het enigmatische zetje e3! (zie de stelling onderaan) en komt zo in een eindspel van paard en loper tegen toren en pion. Het paard, goed gepositioneerd, werkt flink samen met de loper. De witspeler denkt en denkt maar zoden zet het niet meer aan de dijk. Integendeel, denken moet als nutteloos worden beschouwd. Door de vlag gekeerd en een verbijsterende 2-0 voor de goei.

Serge op het topbord met wit doet hiervoor uiteraard niet onder. Vormcrisis of niet, hij offert in een Grünfeld mooi een pion, krijgt ook aanval maar die slaat helaas onvoldoende door. De stelling verzeilt in een middenspel met ongelijke lopers en onze man moet zelfs nog een tweede pion inleveren. In tijdnood zet de Brusselaar gelukkig wat minder nauwkeurig voort. Daardoor kan Serge de veilige remisehaven bereiken. Drie partijen gespeeld en al 2,5-0,5 voor de goei. Mooi!

En het kan altijd nog beter. Ikzelf (Geert) kom met zwart moeilijk uit de opening. De witspeler zet evenwel iets te tam verder en na toren en paardenruil verzeilen we in een volkomen gelijkstaand dubbel lopereindspel. Voor wit met de ogen dicht remise, zwart loert ondertussen op elk kansje. Loperruil zorgt voor een wat tastbaarder voordeel voor zwart die de betere loper heeft. Eric ondertussen: “Jeugdspelers kennen niks van eindspelen.” Blijkt te kloppen: het jongetje aan de andere kant van het bord gaat op het einde zwaar in de fout. Niet meer verwacht maar toch een vol punt… Game, set, match en… behoud? 3,5-0,5. Toppie.

Helaas, geen feestvreugde zonder domper. Diederik op bord 3 met wit krijgt een solide stelling met meer ruimte op de damevleugel. Zonder veel risico kan hij zijn pionnenmeerderheid uitspelen. Helaas onderschat wit een penning op zijn paard. Met als jammerlijk gevolg kwaliteitsverlies. Vervolgens ontmijnt de zwartspeler op kundige wijze de twee witte vrijpionnen om finaal de partij te winnen. Gelukkig voor ons was het Brusselse kalf al verdronken maar zo redden ze toch de eer: 3,5-1,5 voor ons.

Om het helemaal af te maken, hebben we Frank met zwart op bord 4. In een aangenomen dame-gambiet laveert onze man handig naar een eindspel met een pluspion. Winst moet mogelijk zijn, zeker wanneer zijn tegenstander ook nog een paard verliest. Vreemd genoeg was oogsten nog niet zo eenvoudig en misschien wel door de vermoeidheid na vele uren spel komt er een patstelling op het boord, met een dolle toren nog wel. Een fraai einde van een mooi potje schaak. Eindstand 4-2.

Nipte winst komt nimmer in gevaar

Team 2 gaf zondag Wavre partij. De Waverenaren (!?) daagden op met drie 1600-spelers en een jeugdspeler op het vierde bord. Voor vijfde afdeling niet zo zwak dus.

Camiel had er op bord 1 met wit best zin in en verkreeg een aanvalsstelling. Toen onze man wilde gaan oogsten -hij zag matbeelden- overzag hij evenwel iets. Het gevolg was verlies van een pion, weliswaar met compensatie. Daarop volgde een remiseaanbod van zijn tegenstander waar Camiel na lang wikken en wegen op inging. 0,5-0,5 voor de goei.

Met zwart kreeg Peter op bord 2 Willy Meunier tegen, een tegenstander die wij (ik, Eric althans) al tientallen jaren kennen. Ondertussen 71 jaar, tien jaar geleden nog een goede 1700+ speler. Aanvankelijk was er niet zoveel aan de hand maar wit krijgt geleidelijk een aangename drukstelling. Peter speelde enkele zwakkere zetten en krijgt een enorme aanval op zijn dak. En toen wit via een pionoffer op d5 ook nog de diagonaal a1h8 voor de loper opent, is het afgelopen. 0,5-1,5 achter zowaar!

Gelukkig stonden onze andere twee spelers, om het eufemistisch te zeggen, op dat moment héél goed.

Stijn bouwde op het vierde bord tegen de jeugdspeler van Wavre met zwart een agressieve én flexibele stelling op. Wit geraakt in de verdrukking en besloot dan maar een stuk tegen twee pionnen te offeren. Geen goed idee, vooral omdat hij er even later nog een paard tegen een pion tegenaan gooit, nog minder gemotiveerd. De aanval van zwart duurt voort en dan is het snel gedaan. Terug gelijk: 1,5-1,5.

Op bord 3 wint Filip in de beslissende partij met wit reeds in de openingsfase een belangrijke pion. Hij kon eigenlijk zijn voordeel op vele wijzen verzilveren en kiest voor een eindspel -sterk paard tegen zwakke loper. Zo dringt wit met de koning de zwarte vesting (nou ja) binnen. Op het moment dat het boeltje helemaal instort, strijkt zwart de vlag. Top 2.5-1.5 gewonnen!

Naspel

Oeftie, we made it. Eindelijk zagen we zondag het echte Dworp aan het werk. Awfully big marines, oftewel een ploeg in battle dress. Over onze lijken! Dat loont maar we zijn er nog niet. Nog steeds staan we onderaan de rangschikking met een rits ploegen op een kluitje. Volgende ronde tegen de laatste in de stand, Leuze. Bij winst zijn we zeker van behoud, bij gelijkspel brengen we het scenario in stelling voor een ware thriller in de laatste ronde. Laten we dat maar vermijden. Verlies tegen Leuze? No way, José. Over onze lijken en dan nog pas al ze dood zijn.

Dworp 2 deed eveneens een goede zaak. Onze opponent in de laatste ronde, Europchess, kwam tegen De Zwarte Dame niet verder dan 2-2 -bedankt, vrienden!. Dat betekent dat ze bij een Dworpse overwinning in ronde tien niets meer tegen ons te winnen hebben. Ze staan dan drie matchpunten achter. De twee andere opponenten, CREB en Nijvel, wonnen wel maar blijven twee matchpunten (en respectievelijk 3,5 en 4,5 bordpunten) achter. Volgende ronde trekken wij naar Lasne-Waterloo, dat tegen de drie voorgenoemde ploegen maar 1,5 op 12 wist te scoren. Misschien zijn we na ronde 10 dus al mathematisch zeker van promotie. Champagne!

uitslagen en standen interclubs

het enigmatisch zetje