met de hakken over de sloot

door geert

28 november 2016

nationale interclubs ronde 4
soignies 1 - dworp 1

Voorspel

Soignies, laatste in de stand met nul punten, kreeg in de drie voorgaande ronden telkens een 5-1-pandoering. Zelf moeten we natuurlijk ook niet te hoog van de toren blazen met amper één op zes. En dus was winnen cruciaal. Elo-gewijs waren we trouwens ook favoriet. Helaas, kost wat kost moeten scoren, zet ook extra druk natuurlijk.

De ontmoeting

Op bord 1 was het pleit snel beslecht. Serge stond met zwart van meet af aan goed na een blunder (dixit Serge) van zijn tegenstander. Hij had alle open lijnen, zowel voor torens als lopers en met een korte versus een lange rokade ging de aanval op de witte koning erg hard. Erop en erover. Serge kwam, zag en overwon. 0-1 voor de ‘goei’.

Op het tweede punt was het langer wachten. Het kwam er, met de nodige mazzel op bord 4. Met wit kwam Geert V. zwaar onder Koningsindische druk. Gelukkig wel met enige materiële compensatie. Na het nodige gerommel op het midden van het bord won zwart uiteindelijk alle materiaal terug. Toen niemand –en zeker de zwartspeler niet - het nog verwachtte, zorgde een frisse slotcombinatie toch nog voor een onverhoopt punt. 0-2 alweer voor de ‘goei’.

Nog anderhalf punt uit vier matchen. Dat zou moeten lukken. En toch. Filip op bord 5 was met wit in een solide partij alvast goed voor een halfje. In een damepion-opening genoot hij met volle teugen van een sterk paard. Keerzijde was wel dat de tegenstander dat compenseerde met… een sterk paard. De partij kabbelde rustig verder zonder dat één van beide spelers veel uitgesproken kansen kreeg. Kortom, een meer dan verdiend halfje. 0,5-2,5 voor nog maar eens de ‘goei’.

Tot zover het goede nieuws. Want op bord 5 had Walter met zwart in een Siciliaanse partij en in een iets te romantische bui, erg optimistisch zijn pionnen in de strijd gegooid. Hij kreeg meteen lik op stuk, de tegenstander creëerde twee vrijpionnen die enkel te stoppen waren mits het offeren van een paardje. Ondanks hardnekkig verzet en veel inzet viel het kalf niet meer te redden. 1,5-2,5 (gelukkig nog altijd) voor de ‘goei’.

En toen begon het nagelbijten. Kjell op bord 2 kwam met wit schitterend uit de opening. Het leek erop dat hij er, zoals op bord 1, op en over zou gaan. Helaas, pindakaas. Na zijn catastrofaal begin verdapperde de zwartspeler, bood taai weerstand en uiteindelijk zag Kjell zijn correct geofferde pion uit de opening niet meer terug. Wel kwam de remise nooit in gevaar (ongelijke lopers) maar iedereen was het erover eens: hier had meer in gezeten. 2-3 voor de ‘goei’.

En dan beten we nog veel meer en nog veel langer op onze nagels. Geert M. had met zwart op bord 3 een hele partij lang een mooi gelijkopgaande stelling. Het resulteerde in een toreneindspel waarvoor het woord remise is uitgevonden. Alleen, Geert had nog maar luttele minuten op de klok. Het leek erop dat de tegenstander die tijdshandicap ten volle wou uitbuiten, hij bleef maar doorspelen. Niet ten onrechte natuurlijk, in geval van winst was het 3-3. Zover kwam het gelukkig voor ons niet. Plots stelde de Soignies-enaar (of hoe noem je een inwoner van Soignies?) zelf remise voor. Sportief! Half punt, game en match! 2,5-3,5 voor de ‘goei’. Oef, opdracht volbracht!

Naspel

Door deze overwinning staan we nu drie punten voor de eerste degradatieplaats. Het geeft even ademruimte en dat was meer dan nodig. Zondag is het thuis tegen Temse 2 en zij hebben krek evenveel punten als wij. Als we winnen, gaan we fluitend de winterstop in. Mannen! Smeer allemaal jullie benen maar al in.

uitslagen en standen interclubs

combinatie van de dag